Un
bebé recentemente nado entre os seus brazos,
o máis doce...
É a primeira
vez que chora...As
palabras de Lazkao Txiki foron
escoitadas en clase a continuación:
“Como chorar antes de que
empezo a vivir?”.

II
“Piruleta bat, piruleta bat!” Nenas
de 4 anos.
O noso pai di: “Non, outro día”
Saltos, saltos...A
ela saíronlle os calcos dos que
onte saíron, as bágoas das
mentiras que teñen a forma
da dor.

III
Bertsolari nunha final, sobre
o escenario, seria...
Xogou un cara a cara, cantou
o frontón, puxéronlle
a txapela, aplaudíronlle,
déronlle moitos berros...
Non derramou bágoas, pero humedecéronselle
os ollos.

IV As
flores netas que o avó se foi
levando en dúas mans, con
pasos curtos até o cemiterio,
moi brancas, fecheiras...
Sabe que tiña que pasar
(a idade non ten volta).
Que choraba en balde...
Pero non pode evitalo.

V
Un mozo namorado confesará
á moza.
Mozas: “Agora non, quizais algunha vez”.
Os
meses pasaron dunha resposta curta e
puntiaguda, chega o inverno frío, as
bágoas secáronse, pero
o corazón está a sangrar.

VIN Bágoas
salgadas, bágoas doces doridas, alegría…

O que non hai que facer: a bágoa, meterse por falsidade, senón,
pechando as portas
da vergoña, atacar o
medo, non
pór
ningún obstáculo para saír cando vinga.