Pechuga
No século XVI, cando o leste de Europa estaba cheo de terror, os otománs paseábanse tranquilamente por Istambul, máis orgullosos dos que mostraban as xoias máis afastadas... En casa tamén podían coñecelas. Encadeada nos pliegues do turbante, corazón de boi (Tulipa sp.) Quen podía explicar o que máis lles chamaba a atención, era o que andaban dando voltas e máis voltas polos arredores?
No noso é difícil ver un chapeu, unha txapela ou un pano con flores, si non é nalgunha ocasión. Pero non ir coas flores pegadas. Quen non está atascado nalgún aspecto do peito de ninguén (Rosa sp.) Viches algunha vez a unha? Deberiamos recuperar este costume case perdido. Portar a ikurriña ou emblema dalgún club deportivo monetario. O máis famoso matador de porcos do noso país, o porco Demetrio de Gaztañaga, como o carpinteiro o lapis, levaba o caravel (Dianthus caryophyllus) sobre a orella, dunha forma moi elegante. Debía de estar rodeado de bos cheiros... Sinto feliz de verter na boca o picado dun lado para outro. Para renovar o de Demetrio hoxe, o maior traballo consiste en atopar un caravel con cheiro a rancio.
Eu son un fanático da verbena co limón ou a herba, Lippia o tríptico. Non é un fanático, é un fastidioso! No séquito dos cheiros, tamén o favorito. De feito, só ten un pouco e dous: un da florecilla ciruñesa, fino e sutil. O outro é o da folla, cun cheiro intenso e forte que lembra aos cítricos cando se frega a folla, o zidra, o limón e outros. Cheiro de longa vida: polo desecado da folla, mesmo co tempo, basta con tomala na man e rompela para renovar o cheiro. Noutros tempos, cando os perfumes eran cousa afastada, nun recuncho algo máis grande que o abrigo do vestido aniñábase a verbena limonada na canle do peito. Danzaban e fregábanse os peitos, apertaban as follas e levantaban o perfume. A través do nariz cara arriba, cara ao cerebro. Ao ceo da cabeza. Non coñezo a un home ou muller que non lle guste este cheiro... Na esquina sueste da casa, no recuncho máis acolledor, vive un fermoso exemplar, un amigo...
Ten follas pequenas e peludas na parte inferior e alarga a cabeza entre 20 e 40 cm. Coñécese como Viagra búlgara, Sideritis scárdica. É unha planta azulada, xa que os seus cabelos lle dan unha cor azulada. Habita nos puntos rochosos das altas montañas e todo o que viviu... [+]
Euskal Herrian bertakotzat dugun baratzegintza eredua produktu historiko modernoa da guztiz. Oraintxe landatuak izango dituzten Ezpeletako, Ibarrako eta Gernikako piperrak; Tolosako babarrunak; Arabako patata; edo Duzunaritzeko arto gorria; guztiak dira 1492tik Amerikako... [+]
Datorren uztailean izango al dugu lanik? Izango al dugu labore uzta biltzeko lanik? Gure aldean, etorkizuna planifikatzeko eta antolatzeko gaitasun handia dute landareek; ia landare guztiek. Bere zikloa biziko den tokian gertatuko diren gorabeheretara egokitua izango da... [+]
Omiasainando todos os froitos metidos”, di a expresión. Mandio é un puñado de mazás, cabaza e kiwi (Malus domestica, Cucurbita maxima e Actinidia chinensis). Outros moitos máis serán millo (Zea mays); ou fabas (Phaseolus vulgaris); pataca (Solanum tuberosum), cebola... [+]
Tes unha horta? De neno, as dúas hortas que coñecín en casa tiñan un muro. Un na volta e o outro nun lado. Unha boa utilización dos muros fará que a horta teña un gran beneficio. Creará un refuxio: colocarase no lugar axeitado para facer sombra, ou para protexerse de... [+]
Aproveito o eco que me dá esta tarde para comentarllo ao lector: fóronse os días máis longos do ano e a noite alargouse e a luz do día comezou a acurtarse. Isto terá consecuencias terribles nas plantas e evitemos en nós.Este verán que acabamos de
comezar e que vai ir... [+]
Facer un buraco co plantador e meter a planta. Xa están plantadas as guindillas da dor (Capsicum annuum), que quentará para o verán deste ano. Só de pensalo, os meus dentes puxéronseme suorentos.
No noso pobo o río Oria convértese nunha rise, e nas persoas das ribeiras... [+]
Desde o vermello, Rubus fruticosus e Rubus ulmifolius. No talo vermello os novos brotes e follas son vermellos, aínda que pronto se veran verdes. No outono, mesmo cando o frío lle queime a pel, as follas volveranse vermellas. Vermello na manteiga e vermello no lixo vello... [+]
A maioría das colleitas realizáronse. O final do ciclo das plantas é o xerme que dá inicio ao ciclo doutra nova planta. Cando repomos a colleita adoitamos recoller froitos ou sementes e comeremos das dúas para quentar o inverno. A planta destinou enormes forzas á... [+]
O allo, Allium sativum, nunca falta na nosa cociña. Cabezales secas colgando todo o ano e novo durante o primeiros seis meses. As cabezas de allo e os grans están a desviarse de casa á horta, a época de seméntalas. Tamén despois, fóra da época de sementa, o allo deberá... [+]
A tempada do allo xa está aquí. Tempada de sementa de allo. O da súa colleita será máis tarde, e el ten que empezar a traballar na cabeza. Na cabeza, o do allo. Pero non todos buscamos a cabeza do allo. Cada vez vese máis a miúdo nas hortas o allo sementado para verdes... [+]
Contesto cun punto, non de temor, senón de respecto e vergoña, cada vez máis a miúdo, a quen me pregunta case calquera cousa nas plantas. E ese punto é cada vez máis grande.
Pola noite, alguén me preguntou cando se debe sementar o tomate (Solanum lycopersicum). Eu estaba... [+]