Rosas dos fariseos
- Gysbert Verbeek, o florista (debería dicir o criador?). En 1958 conseguiu un rosal novo que rezumaba flores simples vermellas e laranxas. A cidade habitada de Aalsmeer transformouse desde entón. A esa rosa deulle o nome de “Miracle”, adiviñando talvez o que lle pasaría ao seu pobo...
Aalsmer é coñecido nos Países Baixos. Nunha época multiplicáronse as árbores nas pradarías das súas parcelas. Posteriormente estendeuse a produción de fresas e en 1880 recorreuse á produción de flores, de corte e de venda por lotes para desaproveitar a terra. Todas estas producións eran transportadas a Amsterdam en graneis e gabarras para a súa venda. Os compradores, no canto de esperar ás gabarras, en lugar de ser bos produtores, empezaron a ir a Aalsmer a pór en orde as súas compras. Nas cafetarías da cidade facíanse poxas e remates, velas. As flores convertéronse en ganchos rendibles para os rematantes, do mesmo xeito que para os produtores.
A proximidade do aeroporto de Schipol aumentou a afluencia de flores tratantes e construíu un gran edificio especialmente deseñado para este fin. Xigante e decente. Unha chea de fariseos non podían caber deseguido. En 1999 tiveron que recibir un inmenso Centro de Trato, de 999.000 metros cadrados, o maior centro comercial do mundo. Desde entón é coñecida como a capital das flores do mundo. O remate de flores e plantas que se produce todos os días ao seis da mañá é espectacular. Espectáculo que atrae aos turistas. Cada ano expórtanse 400 millóns de corazóns de boi. De todas as variedades de rosas como “Miracle”, en cambio, máis dun miliar... Da mesma maneira, a maioría das plantas que se producen en todo o mundo desprazaranse alí, venderanse e volverán a calquera outro lugar do mundo. É o niño do trato. Flores dos fariseos.
Na nosa latitude a suor da maior parte das plantas móvese na primavera, e nesta época gozaremos das grandes floraciones. As flores son o símbolo da beleza: para ver, para cheirar... E para probar? Comiches algunha flor? Seguro que si.
Quen non comeu alcachofas (Cynara... [+]
Lilipak edo nartzisoak loretan dira. Nabarmen adierazten dute mendean hartutako bere lurren berri. Neguan loratzen dira, kolore zuri-hori ikusgarritan, eta usaina bafadaka hedatzen dute. Multzoka bizi dira; lurpean erraboila emankorra dute, eta bat zen tokian, urtetik urtera... [+]
Udari begira jarri gaituen eguraldi honek landareak ederki mugitu ditu. Gu ere bai. Zaldibarren, Eitzaga auzoko zabortegiko madarikazioaren ardurak eskatzera, eta langileei, haien senideei eta auzotarrei babesa emateko manifestazioan Eibarko Amañatik abiatu ginen. Hasi... [+]
Recordo de neno como o chamabamos o “chito”. A flor lembrábanos a cabeza da galiña. José María Lakoizketa recibiu o nome de “kurkubia” en Bertizarana en 1888, xa que o seu froito se asemella a un kurkubi ou botello. Di que en Cinco Vilas chámanlle “cascabel”... [+]
O perigo de extinción das plantas pode ter moitas razóns. Antigamente dividíanse en tres grupos: enfermidades, pragas e herbas ou plantas “malas”. Hoxe en día téndese a chamar peste a todos os desastres das plantas. Antes chamábase praga a un accidente causado pola... [+]
Na pila de estiércol e desperdicios adoita haber un hóspede no verán, aínda que non sempre: estramonio ou estramonio, Datura stramonum. Algúns tamén recibiron os nomes de “carboeiro” ou “higuzoro” para esta planta. É unha planta rechamante, ergueita, cun follaje... [+]
O ano de Dalia, a pinnata Dahlia, foi elixido este ano polos organizadores da festa. Ben dito, é o ano de Dahlia. Os dicionarios e enciclopedias en eúscaro chaman “dalia” a esta planta; eu creo que deberiamos chamala “dahlia”.
Os invasores españois que coñeceron a... [+]
Púxenme un pouco máis tranquila o día en que a noite se fixo máis longa que o día claro e alégrome de que esteamos seis meses así. Non podo negar que o verán foi fermoso, pero cheira mellor ao outono. Ás plantas failles “xices” coa chegada do outono. As horas... [+]
Sábese que as plantas cheiran, cada vez máis. Hai tempo que sabiamos que o martingal das plantas era para protexerse dos animais herbívoros: a planta que foi mordida solta o cheiro para avisar ás plantas veciñas, que amasarán as follas e non serán de gusto para o... [+]
Ultimamente preguntaba a Joxe Anton Arze, un dos paisajistas vascos máis belos, sobre os nomes das plantas que tiñan flores brancas. Xa está baixo a súa luz esmorecente.
Lilipa dos poetas (Narcissus poeticus), Perico de estrela (Stelaria holostea), Espino branco... [+]
O seu parente é o O-Belar (Papaver somniferum), pero en comparación con el, é a Michoneta (Papaver Rhoeas). A mapoula é moi coñecida; tamén se lle coñece como “urdemutur” e “urdamutur”. Ao chegar a primavera, a terra ruborízase cada ano. Tamén revive o rubor da... [+]