Oracle, Arizona (EEUU) 26 de setembro de 1991.Oito científicos irromperon nun ecosistema artificial de 1,27 hectáreas e, deste xeito, puxeron en marcha o proxecto Biosphere 2. O experimento tiña un triplo obxectivo: comprender as complexas redes de interacción dos ecosistemas, estudar a viabilidade das biosfera pechas na colonización do espazo e manipular a biosfera sen danar á Terra. A biosfera, de 200 millóns de dólares, tiña un anaco de selva, un pequeno océano, mangladía, sabana, deserto, terras de cultivo e un hábitat humano. Estaba hermeticamente pecha e os científicos non podían saír de alí, xa que a biosfera tiña que funcionar sen axuda externa. Na súa primeira misión, o grupo permaneceu dous anos dentro da estrutura e en marzo de 1994 lanzouse unha segunda misión, que se prolongou durante dez meses.

Desde o principio, o nivel de CO2 caracterizouse por unha fluctuación anómala que fixo que o osíxeno diminuíse sensiblemente; ao dezaseis meses de iniciarse, a porcentaxe de osíxeno era do 14,5%, que adoita situarse a uns 4.000 metros de altura. Moitas especies de animais morreron e outras, como as formigas, multiplicáronse en exceso. O equilibrio do ecosistema estaba roto, o que, ao parecer, afectou tamén aos seres humanos.

Un mes despois do comezo da segunda misión, dous membros da primeira misión levaron a cabo un acto de sabotaxe, con todas as portas abertas da burbulla. E entón xurdiron as discusións e os rancores entre os científicos case desde o principio. Na primeira misión, o grupo dividiuse en dous, os que foron amigos íntimos convertéronse en inimigos e comezaron a acusarse mutuamente de infrinxir as normas.

A revista Time dicía: “A manipulación de datos, a ocultación de alimentos e o contrabando romperon a credibilidade. O experimento de autosuficiencia de dous anos converteuse nun engano de 200 millóns”.

Aínda que se cualificou de fracaso caro, Biosphere 2 posibilitou centos de investigacións científicas. Con todo, o interese do público viuse envolvido nos escándalos persoais dos seus membros, non nos logros científicos. Poucos anos despois, a fórmula de acceso a un espazo pecho de varias persoas tería un gran éxito na televisión e os realities multiplicaríanse como as formigas de Biosphere 2.