O 29 de maio, o Barcelona gañou a Manchester a final da liga de Campións no estadio londiniense de Wembley. No mesmo momento, o eúscaro foi invadido polo castelán. Derrubouno, dobrouno.

TVE1 e a primeira canle de ETB retransmitiron a final á vez e con medios moi similares aos de EiTB. Na Comunidade Autónoma Vasca os datos de audiencia foron os seguintes: as emisións en castelán foron do 54%, as de eúscaro do 4,9%. O rating, o número de persoas que viron a actuación, unhas 30.000 persoas no noso idioma. Cantos en castelán viron vostedes facer contas, a min arróibanlleme as fazulas con vergoña! Iso na CAV; non teño noticias das de Navarra e Iparralde, pero non creo que sexan datos que espertaron unha esperanza tremenda.

Nun país onde o nacionalismo ten unha ampla maioría, o xogo dos medios de comunicación está case sempre dominado por estranxeiros. Lemos xornais que apestan a provincialismo e eliximos unha prensa rosa para tapar as nosas tristezas coa falsidade dos demais.

Estamos a facer algo mal. É certo que o noso é unha lingua que sempre está a bailar, pero as normas principais establecéronse hai tempo e xa non necesita ser estraña para ninguén. Tamén hai que recoñecer que algúns dos que pomos a nosa voz nos medios locais habemos feito moi pouco esforzo nos últimos anos para adaptar o noso nivel lingüístico ás novas situacións, e perdoámonos moi facilmente erros que noutro idioma serían inescusables. E por suposto, si a lingua está en continuo movemento, pero se nós estamos parados, nunca poderemos estar á altura dela. Aínda que a maioría dos que se dedican a traballos delicados, os imprudentes encobren por completo o seu esforzo.

Na maioría dos medios de comunicación que coñezo, os servizos de eúscaro fan un bo traballo, pero se o xornalista non fai os seus pequenos esforzos todos os días, é unha festa. Iso é o que fai máis imperdoable a actitude do que descoida.

Doutra banda, acabo de saber que varios euskaltzales están preocupados polo que está a suceder nos medios de comunicación, con ganas de que cando o entrevistado é euskaldun, non se fale en castelán. A ter en conta, sen dúbida. Mentres tanto, nós preguntamos a pelotaris de Iparralde como Xala ou González, por exemplo, en eúscaro e en castelán. É coma se deberían coñecer forzosamente unha lingua que non é a súa!

O lugar de traballo, si deséxao. Estou disposto a empezar.