Pero non de Harry, lector. De feito, falarei sobre Van Rensselaer Potter (1911-2001), xa que o próximo mes de agosto cúmprense cen anos do nacemento.

Empezarei falando de que era especialista en bioquímica e de que o seu traballo estivo relacionado coa investigación oncolóxica na Facultade de Medicina de Wisconsin. Ademais, debémoslle unha profunda reflexión sobre o concepto de “bioética”. Tamén o primeiro libro desta disciplina, Bioethics: Bridge to the future (Bioética: Unha ponte de futuro), publicado en 1971.

Nel explica cales son as columnas sobre as que se constrúe esta ponte. En primeiro lugar, define o papel fundamental da bioética: vincular as ciencias e as humanidades. Na súa opinión, o coñecemento científico e tecnolóxico non son suficientes en si mesmos para a felicidade dos seres humanos, nin para o desenvolvemento dunha civilización xusta e duradeira. Por iso reivindica a necesidade dunha ecoloxía, dun equilibrio. Ofrécenos unha visión ampla da bioética, da necesidade dunha conexión, dos seres vivos, de todos, de nós e da natureza.

Doutra banda, fálanos da importancia dos valores éticos. Para el os valores éticos e os feitos biolóxicos van unidos. E é neles onde radica a base das actitudes e accións a desenvolver pola civilización actual para facer fronte aos problemas. Di así: nós necesitamos ética, de terra, de consumo, de poboación... Todas elas son necesarias para a supervivencia do ecosistema global.

Así mesmo, na bioética que proclama Potter, a humildade é unha virtude básica que nos leva a actuar con responsabilidade, a aproveitar a experiencia que hai no mundo e o coñecemento que temos. Máis aló da disciplina académica, Potter avoga por un compromiso e unha militancia activa a favor da vida: unha forma de afrontar os problemas dos seres humanos para garantir a supervivencia honesta das civilizacións e as culturas.

En calquera caso, o futuro previsto por Potter é o noso presente. Como di este proverbio xaponés: “Si queres coñecer o pasado, mira o presente, porque é o resultado. Si queres coñecer o futuro, bota unha ollada ao presente, porque é a súa causa”.

Non debemos esquecer que seguimos necesitando desa ética global, das palabras, das ideas e da reflexión. No fondo, temos que desenvolver un pensamento ecolóxico completo para que non nos engole o modo de vida actual. Por unha vida máis sostible.