En referencia a Zuberoa e Iparralde, estas son as túas palabras: “Para establecer unha conexión co mundo é necesario coñecer primeiro quen somos e en Iparralde non creo que o saibamos”.

Supoñamos que Iparralde non vive a situación que vive o Sur, a situación turística, Donostia si, pero aquí non podemos controlar o turismo como no Sur. A xente chegou, os prezos das casas subiron. Os cargos electos dirían iso ou outra cousa, pero a xente chegou legalmente, a xente faise cos permisos. Ata que esa xente vote a favor ou en contra pasará o tempo, uns son xubilados, outros mozos, non participan na vida de aquí. Si eu voume a un pobo veciño non vou participar inmediatamente na política directa, no fondo queren a paz. Esa xente ten diñeiro e diñeiro e nós somos chipis. A costa necesita do interior, na súa forma de ser, de vivir no vasco, porque hai xente que chegou en busca da súa identidade. Os do interior sabemos o que somos, que identidade temos? Está a traballarse no Consello de Desenvolvemento. Que é o cantón de Atharratze, por exemplo, na costa?

Fala do Norte e do Sur: Dise que si se constrúe Euskal Herria, farase polo camiño da economía, máis que polo da cultura? Está de acordo?

Vive Zuberoa para empezar sen Hegoalde. No ámbito cultural han chegado varias axudas do Sur, tamén está Euskaltzaindia, que conta coa colaboración de Madrid, que é basicamente a Real Academia da Lingua. Son moi poucas as estruturas que cobren o Sur e o Norte. En 1993 era o xerente da miña fábrica, co obxectivo de que o traballo influíse. Si á xente dáselle traballo tráeselle traballo e talleres, a sociedade veo. Á fin e ao cabo eu non son de PC nin de PS, con todo, dous terzos de Maule votan a ese lado. Si hai moitos talleres vascos para facer Euskal Herria, con accionistas locais ou locais, iso influirá.

Gaindegia organizou o ano pasado unha mesa redonda sobre economía. ARGIA explicou na reportaxe “Unha fronteira... dúas realidades?”.
Vostede dixo que Eduardo Zubiaurre (presidente de Adegi) non coñecía a rede económica de Iparralde...

Si, iso díxenlle, e así non se podía traballar. Co obxectivo de coñecer as nosas realidades, as cámaras de comercio de San Sebastián e Baiona deben realizar un traballo conxunto. Está a traballarse nun proxecto conxunto para o coñecemento mutuo entre as plantas de Hegoalde e Iparralde. Hai outra iniciativa: Construír o sete. En Maule celebrouse unha reunión para tratar a relación entre as plantas de Hegoalde e Iparralde. Primeiro temos que coñecernos, ver quen somos, que facemos. Hai diferenzas que defenden a identidade, pero hai que materializala, canalizar as cousas... Hai un límite.