A campaña electoral xa está na súa recta final e os partidos teñen pouco tempo para atraer aos votantes ás súas respectivas redes sociais. Lembrando algunhas das calorosas eleccións da última década, podería dicirse que isto é moi frío, aínda que –debido á decisión do Tribunal Constitucional– o seu inicio foi o máis caloroso de toda a década. Pero pronto perdeu o ritmo, polo menos lembrando aquela campaña no Parlamento Vasco do ano 2001. Aquela alianza de Mayor Oreja e Redondo-Terreros, da man de Juan José Ibarretxe, deu ao PNV a maior vitoria da súa historia.

Os parlamentarios do Parlamento Vasco de 2005 tamén tiveron as súas portadas, sobre todo pola ilegalización de Batasuna en 2002, pola saída de EHAK de debaixo das pedras e pola formación de nove parlamentarios. Por razóns de ilegalización, o inicio da campaña das eleccións municipais de 2007 foi de gran tensión: entón, a decisión do Constitucional foi salomónica: Podíase presentar a metade das candidaturas da EAE-ANV e a metade non. As boas previsións de Nafarroa Bai tamén quentaron a campaña en Navarra. Os bos resultados de NaBai cumpríronse e máis quente foi o intento de crear un goberno alternativo.

A campaña electoral de 2009 no Parlamento Vasco tampouco foi de broma, xa que fose ilegal a esquerda abertzale, pp e PSE-EE tiñan a opción de acoller por primeira vez ao Goberno Vasco. E a pesar de que os jeltzales gañaron as eleccións, Patxi López chegou á presidencia do Goberno vasco. Estas eleccións de 2011 son as de Bildu, tanto polo debate de ilegalización como pola primeira sesión de presentación do polo soberanista.

E despois das tensións iniciais, pódese dicir que estas eleccións foron as máis tranquilas desde o ano 2002 até a actualidade. E non será porque non hai puntos quentes. En Navarra, por exemplo, esperábase unha maior tensión entre NaBai e Bildu entre os abertzales, pero non; parece que as dúas partes recoñeceron que o máis rendible é centrarse nun mesmo e que de face ao futuro terán que coidar os espazos de colaboración. As enquisas sempre deron moita vantaxe a NaBai e agora éo; se se confirma o que se está publicando, o nacionalismo vasco obtería en Navarra o mellor resultado da súa historia coas dúas ofertas actuais.

En canto aos principais partidos, o PNV é o que mellor sae das enquisas, e de novo destaca a súa gran superioridade en Bizkaia. En Gipuzkoa, pola contra, a pugna entre Bildu e o PNV desprázase a favor deste último nas enquisas. Na batalla entre o PSE e o pp, o primeiro afúndese un pouco e o segundo mantense. Na pugna entre UPN e pp, non parece que a segunda erosione tanto como se pensa o partido de Yolanda Barcina.

Para os PEQUENOS non hai boas noticias nas enquisas. En Navarra, daríase por fin a desaparición de CDN, que vén anunciando desde hai tempo, e Ezker Batua tamén quedaría por primeira vez fóra do Parlamento, aínda que nesta ocasión presentáseno xunto ás Xuntas na coalición Ezkerra. Na CAV, Aralar e Ezker Batua poderían perder representación nas Xuntas Xerais e nos concellos das capitais vascas.

Na CAV, con todo, o final destas eleccións vainos a volver situar de face a 2013 de face ás eleccións ao Parlamento Vasco, entre outras cousas porque van reflectir o que é a maioría actual do PSE-PP. E pediranse eleccións anticipadas, probablemente desde o primeiro minuto. O lehendakari falará con López da mesma maneira que con Raxoi Zapatero, sen piedade e sen piedade. Ou quen sabe, as novas alianzas postelectorais poden supor un cambio de clima na relación entre o PNV e o PSE.

A campaña electoral está a ser pacífica, pero non todo está resolto desde o punto de vista da normalización: Hai que legalizar a sortu, rexeitar definitivamente as cuestións de ilegalización e pór en marcha un proceso de paz que leve a normalización política. Non, falta moito, pero estamos ante as eleccións máis pacíficas dos últimos 30 anos.