As condicións de traballo do sindicato van ser perfectas, non?

A pesar de ser os mellores que podemos ofrecer, son malos. Non gustaríache que as nosas condicións laborais antepóñanse aos servizos que o sindicato ten que ofrecer aos traballadores?

Vaia, un gran líder sindical do século XXI!

Nesta longa carreira é imprescindible dar os pasos sen cansarme nin por min nin por ninguén. Por iso, o peor non é o silencio até atopar a resposta máis perfecta, senón a falta de resposta.

Tamén chamamos á folga dun día “a resposta máis redonda”...

As folgas dun día son mostras de forza, días de reivindicación da alternativa, de dar novos pasos no camiño, pero non serven de nada si ao día seguinte non es capaz de responder á pregunta “e agora que?”.

“E agora que?”. Sempre en contra, non é así?

Os vellos sistemas de construción de novos modelos teñen que afundirse na crise para pór de relevo a necesidade de cambio. Nós non estamos en contra de todo, senón do que están a facer.

Ai, idealistas por un mundo xusto...

O noso traballo consiste en dar oportunidades e ferramentas ás persoas que están dispostas a loitar por iso, sabendo que a nosa alternativa tamén será válida para quen non están dispostas a loitar. Queremos un proceso transformador do sistema, non unha ruptura social.

Para os da Intereconomía todo é culpa de Zapatero. Todo para vós é do sistema.

O poder está fóra dos recursos da sociedade, en poucas mans, en zonas descoñecidas, e os medios da sociedade convertéronse en medios de poder. Os dirixentes institucionais son marionetas.

Para moitos medios, as marionetas morreron en accidentes laborais.

Os accidentes de traballo non son unha noticia social, senón o resultado dun sistema económico. Cando se explicará como se produciron os accidentes? Cando se diría que a maioría deles podían evitalas? En lugar de crear alarma social, parece que nos queren afacer ás traxedias.

Déixeme pensar nunha noticia excepcional... Unha unidade sindical total, por exemplo?

A unidade sindical absoluta sería contraria ao sindicalismo que impulsa os cambios. Por que se nos pide á maioría sindical que se sumen a dous sindicatos e non a CCOO e UXT que se unan coa maioría sindical?

Din que o tempo cura todo, pero...

Non creo nas preocupacións que se fan ao longo dos séculos, pero como a transformación e a loita convértense en acenos de identidade, si non é aquí, vou estar burlándome do capital doutros lugares.