A maioría sindical (ELA, LAB, STEE EILAS, EHNE, HIRU, ESK) chamou á cidadanía de Hego Euskal Herria a secundar unha folga xeral o 27 de xaneiro para dar resposta á reforma das pensións e aos recortes sociais que se prevén nos orzamentos para 2011, tanto estatais como autonómicos. O Goberno español prevé aprobar a reforma das pensións o próximo 28 de xaneiro, con independencia de que se logre un acordo con axentes políticos e sociais. Esta reforma suporá que os futuros pensionistas traballen máis e cobren menos. Trátase da terceira folga xeral convocada en Euskal Herria desde o inicio da crise e, segundo os sindicatos, é necesaria para manter os dereitos que os traballadores vascos han defendido nas últimas décadas: "Será a reforma máis dura da historia das pensións, non temos outra opción", dixo o secretario xeral dELA, Adolfo Muñoz, no momento de presentar a folga. Pola súa banda, o Goberno español e os sindicatos CCOO e UXT seguen negociando a reforma, e á hora de redactar este artigo parece que se desmorona a ameaza dunha folga xeral no Estado español.Esta
reforma non afecto aos 700.000 pensionistas de Euskal Herria, senón ás xeracións novas que veñen despois, é dicir, aos mozos que están en paro ou teñen empregos precarios. Non hai dúbida de que a existencia dun sistema de pensións propio en Euskal Herria sería moito mellor para todos, pero iso é outro debate.

Medidas de garantía da solvencia

O Goberno, os partidos políticos e os axentes sociais coinciden en que a reforma das pensións é imprescindible para garantir outras 25 anualidades, xa que o cambio demográfico, a redución da natalidade e o aumento da esperanza de vida obrígano. Con todo, non coinciden nas medidas que se deben adoptar para asegurar o sistema de pensións.

O Goberno de España pretende garantir a solvencia do sistema mediante a ampliación gradual da idade de xubilación de 65 a 67 anos, o que obrigaría a xubilarse en 2027 aos 67 anos. Ademais, pretende ampliar o período de cómputo da cotización. Neste caso a intención é que os 15 anos actuais sexan 25. Todo apunta a que, nesta ocasión, producirase un salto de 15 a 20 anos que podería supor unha redución media do 6% nas pensións dos futuros xubilados. Noutros países xa se adoptaron medidas parecidas respecto ao período de cómputo. No Estado francés han pasado de 10 a 25 anos, en Austria de 15 a 40 e en moitos países (Finlandia, Polonia, Portugal e Suecia) estendeuse a toda a vida laboral.Os

sindicatos rexeitan atrasar a idade de xubilación, pero admiten ampliar o período de cómputo, xa que si se puidesen elixir os mellores anos de cotización, iso redundaría en beneficio dos pensionistas. En calquera caso, os sindicatos apostan por aumentar as bases de cotización, o que suporía unha mellora dos salarios, a integración dos traballadores do fogar e dos seguros agrarios dentro do sistema, a asunción por parte do Estado de determinadas partidas, como o complemento de mínimos, e, por suposto, a mellora do mercado laboral para que os traballadores paguen máis.

Dificultades de ser moza e muller

Sen dúbida, a reforma do sistema de pensións prexudicará ás persoas con maiores dificultades para acceder ao mercado laboral, é dicir, aos mozos e ás mulleres actuais. Ampliar os anos de cotización nun mercado no que prima a precariedade laboral significa que a maioría dos mozos non poderán acceder a unha pensión digna. E o mesmo ocorrerá coas mulleres con grandes dificultades de acceso e permanencia no mercado actual. Así, para cotizar en 35 anos hai que entrar no mercado laboral antes de cumprir os 30 e a partir de aí traballar de forma continuada. Pero a metade dos mozos atópanse en paro e non teñen posibilidades de acceder a un posto de traballo fixo. E o 23% das persoas que xa teñen traballo teñen contratos inestables e sen seguimento.

Vantaxes de ser político

A pesar da redución das pensións da maioría social, os políticos que impoñen estes recortes néganse a tocar as súas pensións máis vantaxosas. O pasado mes de novembro fíxose un intento no Parlamento e no Senado de España, pero non foi aprobado. O sistema de pensións aprobado en 2006 permite aos nosos políticos acceder a unha pensión do 80% tras 7 anos de actividade parlamentaria e do 100% si cotizáronse 12 anos e cumpriron os 60. Nos parlamentos de Vitoria-Gasteiz e Pamplona/Iruña a situación tamén é parecida.