A empresa de bens de subministración Babcock Wilcox (BW) atópase na Marxe Esquerda, fundada en 1918, e na súa longa historia foi protagonista varias veces polas mobilizacións obreiras, especialmente a partir de 1977, tras os procesos de privatización. Nos últimos anos e meses retomáronse as mobilizacións, porque a empresa ten un futuro incerto e a pantasma do peche ameaza ao actual reducido grupo de traballo. Para entender o contexto da situación actual, basta con sinalar que en 1973 contaba con 5.380 traballadores e que actualmente conta con 392.

O último voo de BW podería producirse en maio de 2011, segundo a compañía. Até maio estará en vigor o acordo entre o SEPI (Sociedade Estatal de Participacións Industriais), Austrian Energy (AE) e os traballadores para continuar coa produción e o traballo. En caso de resolución, o acordo deberá cumprir as garantías que no seu día concedeu a SEPI aos traballadores. Estas garantías poderían superar os 300 millóns de euros e chegar aos 400. Entre outras medidas, o SEPI ofreceu aos traballadores de BW máis de 50 días de salario por ano traballado. A maioría dos traballadores traballaron no centro durante 30 anos de media.

Borsig a Austrian Energy

A última década foi moi grave para BW. Tras a privatización, estivo en mans de tres empresas estranxeiras, que adquiriron os activos de BW case de forma gratuíta e recibiron axudas públicas de moitos millóns de euros. Agora paralizáronse os pagos, parece que se van a suspender e, ao parecer, ninguén lles vai a esixir responsabilidade pola xestión que fixeron e o uso de axudas públicas. Foi adquirido en 2001 pola empresa alemá Borsig. Dos 5.000 empregados da época na que foi público, só acolleu a 650. Entón díxose que pagara 45 millóns de euros, pero ao final pagouse moito menos. As arcas públicas achegaron 212.000 millóns de pesetas (1.275 millóns de euros). Oito meses despois interrompeu os pagos e a día de hoxe non hai noticias oficiais sobre os 21 millóns de euros que a empresa vasca destinou á alemá.

En 2004 BW pasou a mans da empresa austriaca ATB. Reduciu o número de traballadores a 440. Pagou ao redor de 100.000 euros, a pesar de que os bens de BW ascenden a 70 millóns de euros. A ATB tamén suspendeu os pagos. Posteriormente foi comprada por Austrian Energy, a mesma empresa que antes era a ATB. Reduciu o número de traballadores ás 392 persoas actuais. Recibiu unha axuda pública de 125 millóns de euros, parte dos cales se destinaron ao pago das xubilacións anticipadas e o resto incorporouse aos bens da empresa. Agora, AEK tamén suspendeu os pagos.

Exercicio especulativo de AE?

Os plans industriais de AEK para BW fracasaron por completo. Entre outras cuestións, desmantelouse a rama de enxeñaría e o laboratorio, a pesar de que eran punteiros e rendibles. A empresa traballou principalmente na gasificación de China, fabricando válvulas e caldeiras. Pero unha vez finalizado o contrato con China, o pedido está na lista de pedidos. En 2008 e 2009, as perdas anuais han superado os 22 millóns de euros.

Así, sen investimentos, sen plans industriais, sen formación, a empresa austríaca permanecerá na UCI até maio de 2011, data na que se cancelarán as garantías comprometidas co SEPI, segundo informaron os traballadores. E que máis? Si o AE chega a maio de 2011 sen realizar investimentos, a partir de entón terá liberdade para tomar as decisións que o mercado lle permita e a dirección que queira, e ademais disporá de solares moi tentadores.

Segundo os sindicatos, os austriacos queren vender dez naves para que nelas constrúase un polígono industrial. Na xestión deste polígono atópanse SEPI, Deputación Foral de Bizkaia e Concello de Sestao. Por tanto, pode suceder un paradoxo: que o que os austríacos conseguiron de forma gratuíta véndase aos seus propietarios orixinais.

Ingresan 3.000 millóns de euros públicos en BW

As arcas públicas han ingresado nos últimos anos ao redor de 3.000 millóns de euros en BW, procesos de privatización, xubilacións anticipadas, etc. Desde 2003 ingresaron máis de 1.500 millóns de euros, pero desde que se suspenderon os pagos en 1978 e nacionalizáronse en 1980, contabilizáronse máis de 3.000 millóns de euros, segundo datos dos sindicatos. O primeiro plan de adiantamento da xubilación realizouse en 1979 e desde entón desenvolvéronse unha ducia de plans deste tipo. A través das xubilacións anticipadas, desde 1979, a maioría dos postos de traballo de BW desapareceron.