I Feira de Durango, decembro boom de todos, á venda mil libros, discos e álbums! Escucha todas estas conversacións de compradores, a ver cantos títulos atopas |
II. Tres fillos, pai e nai, din que hai que recompensarlles polo que di o home: “En todo caseta teremos que coller a autocaravana.” |
III Ao catro da tarde, nun mercado, vin desesperado a un raparigo: “Na sociedade non hai máis que empuxóns e as mozas non queren máis que mel. !”. |
IV - Cómprasche contos de chatarrería? - É mecánico e quere máis dulcificado… - Homes solitarios… - Non, hoxe polo menos, ai! -E somos o mar? -Carnal, si. |
V Na reunión dun curso, un libro di: “Isto era un caderno”. - Xa era hora de empezar a vender apuntamentos! Mario Conde empezou así. |
Que grotesca resulta vina Edición do Club de Amigos da Alegría! - Ama, Pupu ta Lore ikusi’itdt- - Afástache da raíz de mamá; mentres tanto, tócame da man. |
VII Pasado o sábado, ao redor dos postos pequenos, un mozo di: “Durante as sete horas que pasas aquí, o diñeiro doou a espuma nas mans!” |
VIII Quero tres maría, é a que me gusta! - Pois o meu favorito é a novela Poto! - Por iso, empezamos polo teman ezkatxi: compramos tres botes de marie e acabouse. |
IX - A feira terminou, que edarto, châpeau! Satisfeitos todos os lectores, imos arranxalo todo para o ano que vén, sen pechar ningunha proba para a autopsia. |
Melodía: da leiteira
Creámonos
para ver moitas cousas (bis): a
bandeira española aos
concellos.
É por asombro ou
por calafrío?
Para que bandeira
no balcón?
Un español só
no pobo? (bis) Si non é unha
bandeira
recibida polo pobo
(bis), o problema está na
... [+]
Melodía: A Habana.
Realizado clandestinamente durante longos
anos, en reserva...
Prezo: risco
e miles de pesetas.O
clamor das
feministas desgarró a parede,
reunímonos en
grupos pequenos e solitarios:
-Eu tamén abortei! era
un berro, a mancheas.
Callémosla co... [+]
Melodía: Do cesamento do fogo de ETA.
Urtza Alkorta foi o
encargado de difundir as palabras da
prensa para que antes nos
considerásemos Ondarru Aske Gunea.
Despois de que o martes nos
durmísemos no saco, as
presas, o turrón do porto
pronto nos cortou os
soños, pero a... [+]
Melodía: Boas tardes e levanta vós
“Eu decidirei onde tirar
e cal é a orde”,
“aínda que eu creo o lixo,
este
non é o meu problema”. “É
moi cómodo
como o recollen todo”, a sociedade é a que
desbordou un vertedoiro, cal
é o camiño, o sistema?
Para que... [+]
Melodía: Tentando a unha vella
Á vista de
Askegunea, as nosas
carencias: os xornalistas
educados por golpes, ameazas; os
tratos especiais para
Lander
Arbelaitz, as cámaras
ben separadas da acción… quen constrúe
aquí as murallas?
O muro
dos ertzainas non é a... [+]
Melodía: Que Iparragirre é avila.
Puxestes o peto
na dieta tratando de engordar con
ouro, cunha perna curta e vós cun
pé coxo.
Miguel, Roberto,
Yoli gravata,
bolso, birlos ensanguentados.Tomarei unha
maza na man e
dareivos o KAN!
Canto cobraban cada vez os
lugares... [+]
Melodía: Un neno.
Cantas familias foron
ao paro durante
moitos anos?
Na mesa está a
debate que eramos e que
somos en balde van ser
aquí TAMÉN e Vaia!
Si non
se dá un cambio de mentalidade!O
Sr. Gallardo dixo que
aquí quería correr o risco,
pero no camiño... [+]