De Boise
| Do mesmo xeito que hai que ir á I Meca o musulmán pecador, o cometa voador Halley como se explica nunca, como volve ao grupo a ovella apartada… Cada cinco anos a convocatoria ábrese ao mundo enteiro, a gran cita dos vascos en América, o festival vasco de Boise, que ten que vivir polo menos unha vez. |
II Bilbao-Paris son dúas horas, unha boa sesta, medio día de París-Seattle, como anuncios, Seattle-Boise dúas horas e media, en romaría Kupela, pasaporte nunha man con cartón de viaxe na outra, despois dun longo camiño ímonos a Idaho… case parece que estamos aquí en Munitibar! |
III Grupos de danzas, unha ikastola, as ikurriñas de lado a lado, o pobo que nos une en América está vivo, cunha identidade que ninguén pode xulgar. Como é posible hoxe? Que sinto Boise máis aló do Atlántico por deixar a terra dos meus antepasados? |
| IV Aínda que o eúscaro se perde facilmente, (iso non é unha novidade) en Boise aínda son moitos os falantes que teñen o idioma. Bizkaitarras, baxe-navarros, labortanos… Cantos homes e mulleres falan de formas como “quero dicir”! Crearon un batua propio sen Euskaltzaindia. |
V Boise ten un gran tesouro escondido celosamente, mellor que calquera pebida de ouro do oeste: o alcalde é un bo home, unha persoa única, un elegante demócrata que fala euskera con facilidade. Mellor si o equipo de maquetas que temos como alcalde en Euskadi atreveuse a seguir o exemplo de Dave Bieter. |
VIN Aínda que estean presentes as machadas e os cilindros pesados, o futuro ten algo desta estampa do pasado. Os americanos son os amigos que están neste festival, pero o carácter euskaldun ten o seu sitio neles; como a identidade dos vascos que ten o seu futuro en América pode ter algo para nós a Unión Europea? |
Melodía:“en Lbizturtika até
Bidania”. Envía os teus lotes a bertsoak@argia.eus. Os seleccionados publicaranse nesta páxina.
Melodía: da leiteira
Creámonos
para ver moitas cousas (bis): a
bandeira española aos
concellos.
É por asombro ou
por calafrío?
Para que bandeira
no balcón?
Un español só
no pobo? (bis) Si non é unha
bandeira
recibida polo pobo
(bis), o problema está na
... [+]
Doinua: Ari naizela
actitude humilde, no
sitio
onde establecamos
o marxinal, e falará o
día
que
tome libremente a palabra en igualdade.Porque no
momento, no
momento, no futuro… é difícil
sentirse en liberdade cando
non sabes cal é o teu... [+]
Melodía: A Habana.
Realizado clandestinamente durante longos
anos, en reserva...
Prezo: risco
e miles de pesetas.O
clamor das
feministas desgarró a parede,
reunímonos en
grupos pequenos e solitarios:
-Eu tamén abortei! era
un berro, a mancheas.
Callémosla co... [+]
Melodía: Do cesamento do fogo de ETA.
Urtza Alkorta foi o
encargado de difundir as palabras da
prensa para que antes nos
considerásemos Ondarru Aske Gunea.
Despois de que o martes nos
durmísemos no saco, as
presas, o turrón do porto
pronto nos cortou os
soños, pero a... [+]
Melodía: Boas tardes e levanta vós
“Eu decidirei onde tirar
e cal é a orde”,
“aínda que eu creo o lixo,
este
non é o meu problema”. “É
moi cómodo
como o recollen todo”, a sociedade é a que
desbordou un vertedoiro, cal
é o camiño, o sistema?
Para que... [+]
Melodía: Tentando a unha vella
Á vista de
Askegunea, as nosas
carencias: os xornalistas
educados por golpes, ameazas; os
tratos especiais para
Lander
Arbelaitz, as cámaras
ben separadas da acción… quen constrúe
aquí as murallas?
O muro
dos ertzainas non é a... [+]
Melodía: Que Iparragirre é avila.
Puxestes o peto
na dieta tratando de engordar con
ouro, cunha perna curta e vós cun
pé coxo.
Miguel, Roberto,
Yoli gravata,
bolso, birlos ensanguentados.Tomarei unha
maza na man e
dareivos o KAN!
Canto cobraban cada vez os
lugares... [+]
Melodía: Un neno.
Cantas familias foron
ao paro durante
moitos anos?
Na mesa está a
debate que eramos e que
somos en balde van ser
aquí TAMÉN e Vaia!
Si non
se dá un cambio de mentalidade!O
Sr. Gallardo dixo que
aquí quería correr o risco,
pero no camiño... [+]