Branqueo azamboado desde Vitoria
- "Imos moi rápido", "pero imos agarrados", dixo unha muller a outra na rúa Olaguibel de Vitoria-Gasteiz, xusto á altura da comisaría da Ertzaintza. Eran, aproximadamente, as 12:30 horas. Ao mesmo tempo, no mesmo lugar, "Viva a loita feminista!" ouvíanse berros. A cadea humana percorreu onte de madrugada as principais arterias da cidade e denunciou, entre outras cousas, a lei de estranxeiría, o branqueo violeta das institucións alavesas e os consellos machistas da Ertzaintza para o lecer nocturno. A última parada da cadea ante o goberno militar foi unha proclama clara: "Ningunha guerra que nos mata, ningunha paz que nos esmague".
Entre os asistentes á cadea atopábanse os concelleiros Amaia Barrero e Miren Fernández de Landa, concelleiras de Mobilidade e Espazo Público e Igualdade do Concello de Vitoria-Gasteiz. Ambos son os responsables políticos de que o balcón de San Miguel, un lugar emblemático da cidade, non poida ser utilizado polo movemento feminista. Uns días antes do 8 de marzo, o movemento feminista solicitou ao concello o permiso para utilizalo. No informe de denegación, con todo, argumentaron que "dada a singularidade e simbolismo do balcón, non se permite megafonía nin acción, salvo actividades ou eventos municipais". O 4 de agosto celébrase a baixada de Celedón, e o Alavés e o Baskonia celebraron alí as súas vitorias. Ao movemento feminista prohibíuselle que o use no seu día máis importante da historia.
Tras recuperar as forzas na comida popular feminista e autogestionada que levou a cabo na praza de Santa Bárbara, a manifestación da tarde arrincou entre múltiples reivindicacións. Reservouse un espazo para os que non están á cabeza da manifestación. A través de carteis con siluetas, lembrouse ás mulleres mortas nos últimos anos e ás vítimas do proceso migratorio no Mediterráneo. Os coidadores e os traballadores das residencias alavesas tamén estiveron en primeira liña, e tiveron, ademais, un papel principal no acto. Os traballadores de residencias alavesas están adheridos ao convenio estatal, traballan case 1.800 horas, non cobran nin 1.000 euros, e a maioría son contratos parciais.
O coloquio comezou desde dous balcóns da praza da Virxe Branca entre as dous feministas, unha nova e a outra pensionista, baixo a mirada de miles de persoas. Tiveron un diálogo cheo de reivindicacións e denuncias políticas. Por unha banda, reivindicaron a necesidade de "auto-organización das mulleres no feminismo para facer fronte ao neoliberalismo e ao individualismo salvaxe", e por outro reivindicaron a súa "estratexia feminista contra as catástrofes ecolóxicas, a guerra devastadora e a expropiación de terras". Por último, anunciaron que queren loitar “en conexión coas nosas irmás feministas de todo o planeta”.
A xornada finalizou precisamente no lugar que o Concello quería evitar. Varios activistas feministas colocaron unha pancarta no balcón de San Miguel coa lema "Organiza forzas, úneche á loita feminista". Antes, cando as feministas denunciaron a actitude do Concello, o alcalde, Gorka Urtaran, foi recibido en voz alta na praza de txistu.
Ao finalizar o acto, e mentres volvía a casa no medio dun forte temporal de choiva, reflexionei un ano máis que o movemento feminista da capital alavesa ha demostrado que está forte, que ten unha axenda clara, transformadora e radical, e que non está disposto a soportar o branqueo azamboado das institucións. O movemento feminista de Vitoria-Gasteiz loita desde a periferia de Euskal Herria de forma radical.
Ao cabo dun mes, as feministas sairemos a tomar as rúas o día das mulleres* traballadoras. Temos unha cita anual que organizamos e preparado con entusiasmo cada ano. A semana pasada fixemos unha mirada retrospectiva na asemblea de Portugalete, lembrando as folgas feministas de... [+]
Azken urteetan mobilizaziorako gaitasunari dagokionez nabarmendu den mugimendurik bada, feminista da horietako bat. Bi urtez segidan, greba tresnatzat, martxoaren 8 arrakastatsuak burutu ditu; kapitalaren logikari bizitzarena gainjartzea exijitzeko, milaka emakumek lan orori... [+]
Martxoaren 8an Leitzaldean egin zen greba feministan parte hartu zuten bi lagunek 600na euroko isuna jaso dute. «Mobilizazio egunari hasiera emateko gauerdian egin zen kazeroladan herria aztoratu, errepideko ibilgailuak oztopatu eta ondorioz bai gidarien baita beraien... [+]
O 2 de febreiro de 2018, a kazkaba polas rúas de Donostia-San Sebastián cun forte estrondo. O Movemento Feminista de Euskal Herria convoca unha folga feminista para o 8 de marzo. Aquilo foi un recoñecemento á loita dos cigarreros de Tabakalera: decenas de mulleres*,... [+]
Ao estudar economía nunca vin o concepto de folga, a pesar de que o vínculo entre eles é moi directo. A razón é evidente: o poder económico define o que é a economía. Na folga de mulleres a invisibilidad é dobre, porque a análise se fai coas lentes de capital e homes... [+]
Ikusi dugu lehenago. Ekologismoa da adibide paradigmatikoa. Halaber, pink washing-a edo gaypitalismoa. Merkatuak gure borrokak irentsi, digeritu eta gorotz moduan produktu kapitalista bat iraizten digu, salmentarako prest, sistemari funtzionala egiten zaiona.
Hedabideek... [+]
Vivín dúas folgas feministas. Só foron dous, pero xa me quedan lonxe outros 8 de marzo, que nos daban “felicidades”, que tiñan forma de flores ou bombones, que che convidaban a seguir sendo o mellor coidador de casa. Non está lonxe no tempo, pero si no espazo –físico... [+]
O vello mito grego di que Medusa era unha muller marabillosamente bela e atractiva. Tras a violación de Medusa por parte de Poseidón, a deusa Atenea, por rabia, castigouna e converteuna nun monstro. Polo pelo púxolle na cabeza unha madeja con once serpes e petrificó a todo o... [+]