De feito, os delegados repártense de maneira diferente; por exemplo, para conseguir un delegado entre os profesores son necesarios 102 votos, 15 entre os profesores de relixión e 20 entre os traballadores de servizos. Pois ben, isto non é cousa dos gañadores e os perdedores, pero se xeraron moitas dúbidas nos centros, e por iso parécenos importante que este tema apareza nos medios de comunicación.

Para STEILAS os resultados son históricos, porque o noso sindicato conseguiu o maior apoio que un sindicato conseguiu nunca no ensino público. Os traballadores deron a talla á súa traxectoria nos últimos catro anos e, ao mesmo tempo, recibimos un gran impulso para os próximos catro anos. Recuperámonos!

O sindicato acaba de cumprir 40 anos, pero non partiu de cero, porque hai tempo que vén unha tradición emancipadora que lle deu importancia á educación. A educación percorreu un longo camiño; pasou de ser un privilexio duns poucos a ser universal, pero non podemos esquecer que segue sendo un espazo para a loita. Por iso, nos últimos anos, mantivemos o modelo de coherencia e sindicalismo mantido durante décadas: colaboración da maioría sindical na negociación colectiva, centralidade do sistema na Escola Pública, xustiza social, loita contra o heteropatriarcado e soberanía.

Así, en STEILAS, esas liñas de traballo que foron a nosa base, levámolas a cabo no sindicalismo diario: hai catro anos contra a LOMCE

Estabamos en loita, e entre outras cousas, xunto a outros moitos axentes, fixemos unha guía para facer fronte á LOMCE e construír a nosa propia educación en Euskal Herria. Máis adiante, xunto con ELA e LAB, pero a iniciativa de STEILAS, comezamos a loita por mellorar as condicións de traballo no ensino non universitario e non foi unha competencia estéril. Entre elas, impulsamos numerosas iniciativas a favor da Educación Pública e en contra da segregación e a privatización educativa. Doutra banda, publicamos varias publicacións: unidades didácticas os días 25 de novembro, 8 de marzo e 17 de maio, guía para o xénero e a diversidade sexual, guía para a comunicación inclusiva, educación e linguas nunha escola globalizada, pedagoxía feminista, avaliación... Outro exemplo diso foi o documental Hezkuntza Truke, que puxo no centro moitos dos debates que un pobo ten que abordar para construír o seu propio sistema educativo.

Con todo, aínda temos moitos retos para os próximos catro anos. O modelo sindical necesita unha análise en profundidade para fomentar a participación dos traballadores e facelos máis efectivos no noso día a día. O sindicalismo vasco atópase inmerso nun complexo nó difícil de soltar. Con todo, o 4 de setembro de 2017, cando ELA e LAB publicaron o documento --Por un Proceso Social de Soberanía Unilateral, vimos un raio de luz. Agora, facemos un chamamento a ambos os sindicatos a desenvolver recoller no mesmo e a asumir un compromiso firme para iso. STEILAS está disposta a dar o empuxón necesario desde a súa humildade. “Pór en marcha un proceso de soberanía unilateral cun contido social claro, que permita ao conxunto da sociedade, e en especial á clase traballadora, defender un novo status político e institucional que permita a súa consecución”. Ese era o compromiso que recollía naquel documento e xa é hora de abordalo! Na situación actual, dificilmente poderemos avanzar neste país...

A importancia da educación para o desenvolvemento destes contidos sociais é incuestionable. Así, o noso sindicato ten claro que para a transmisión da cultura vasca e da lingua, para garantir a xustiza social e para avanzar como pobo é necesario que a Escola Pública sexa o eixo do sistema. STEILAS reafirma o seu firme compromiso de seguir defendendo, ampliando e reforzando a Escola Pública Vasca en Lekeitio, Labastida, Etxarri, Lesaka, Ordizia e Hendaia. As persoas que conformamos a maioría sindical seguimos asinando no programa da Carta de Dereitos Sociais de Euskal Herria; é dicir, cubrimos todas as prazas que se solicitan na rede pública de forma gratuíta, tanto no tramo 0-3, como no resto de etapas educativas, incluída a universidade.

En canto á acción sindical e a loita pola xustiza social, no camiño cara á mellora das condicións laborais dos e as traballadoras da educación e o cesamento das dinámicas de privatización, vemos necesario manter e ampliar os espazos de confrontación. As políticas educativas dos gobernos da CAV e de Navarra obrígannos a ter acesas todas as alarmas vermellas!

Por último, en Navarra tamén veñen as eleccións do ensino público e temos un fito importante o 22 de maio. Esperamos seguir sendo o sindicato con máis apoio no ensino público de Hego Euskal Herria. A voz e o voto téñeno os traballadores. Nós, mentres tanto, seguiremos traballando de centro en centro, ao servizo dos traballadores e traballadoras, traballando sempre no desenvolvemento do proxecto de cambio social de Euskal Herria. O compañeiro de steilas Rikardo Arregi, como se dixo unha vez, traballa nun sindicato como STEILAS, que é o máis poético do mundo.

Ana Pérez Pérez
Nagore Iturrioz López
Aitor Idigoras Lasaga (membros
de STEILAS)