Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Ti si, ti non

Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

As noticias pasan tan rápido por diante de nós que pronto quedan obsoletas. Os tweets están tan rápido pola rede que perdemos as noticias de última hora cando os nosos ollos parpadean. As crises que estamos a vivir unha tras outra, evitan que a mirada se eleve desde o noso día a día próximo, e mesmo que se mire máis aló. Hoxe en día todo é tan transitorio que pór perspectiva a quen nos rodea é un exercicio imprescindible, tamén saudable e urxente.

Na actualidade, 65 guerras ou conflitos armados están activos no mundo e provocan desprazamentos. Con todo, paradoxalmente, as diferenzas na apertura dos límites para o asilo, o refuxio e a protección son graves. Como reflicte a xestión recente das políticas de asilo tras a invasión rusa de Ucraína, a solidariedade e a xustiza social son posibles, pero non desde o punto de vista dos dereitos humanos universais. Isto é o que deducimos dos conflitos armados culturalmente próximos que flexibilizan as fronteiras, pero outros, desgraciadamente, aínda nos quedan lonxe, e neses límites prodúcense a exclusión, a violencia e a morte.

Esta situación débenos levar a expor algunhas preguntas incómodas. Cal é a nosa posición respecto doutros conflitos que se producen máis lonxe en Europa? Acollemos igual a todas as persoas doutros lugares que foxen da violencia? E prestámoslles a mesma atención? En definitiva, as vidas dunhas persoas valen máis que as doutras para o noso vello continente?

Necesitamos políticas de asilo que protexan en igualdade ás persoas que foxen do acoso e a violencia. Reivindicamos políticas públicas que defenden o benestar colectivo e que están preparadas para garantir os dereitos humanos de todas as persoas. Pedimos non mirar para outro lado, mentres nos mobilizamos pola paz, porque en Euskadi producimos armas que están nas primeiras liñas de loita. Ademais, cremos que é imprescindible fomentar unha cultura de paz para que as persoas e os pobos convivan de forma pacífica. Por último, consideramos que a política de cooperación ao desenvolvemento forma parte da solución para construír sociedades máis xustas e xustas.

No sistema no que vivimos, a acumulación de capital e as decisións individuais están por encima da solidariedade, a empatía e a vida. Somos conscientes de que este sistema capitalista heteropatriarcal é responsable, entre outras, das causas estruturais das desigualdades, da pobreza, da degradación do medio ambiente e das migracións forzadas. De feito, cada ano millóns de persoas ven obrigadas a fuxir dos seus países por motivos raciais, relixiosos, nacionais, opinións políticas, catástrofes ecolóxicas, pertenza a un determinado grupo social ou a súa orientación afectivo-sexual. Así como os conflitos armados que se producen nos seus países.

A Plataforma de Pobreza Cero de San Sebastián está composta por 16 organizacións e movementos sociais da cidade, e sabemos que as causas destas desigualdades son múltiples, inflúen moitos factores e son froito de decisións políticas e económicas. E que as súas axendas están moi lonxe da defensa dos dereitos humanos e das políticas migratorias a favor da xustiza social. Por iso cremos que a pobreza e as desigualdades, en calquera das súas manifestacións, poden evitarse. Podemos investir con vontade política o modelo económico e político mundial actual, responsable da aparición das desigualdades e das crises económicas, sanitarias e migratorias nas que vivimos.

As institucións deben dar respostas audaces, urxentes, solidarias e xustas para paliar a situación actual e as múltiples crises que iso leva. É urxente avanzar cara a novos modelos de vida que poñan a vida no centro, no respecto ao medio ambiente, na equidad de xénero e, en definitiva, nunha vida digna para todas as persoas.

A cidadanía tamén pode contribuír a iso a través da denuncia, a mobilización, a participación social ou o día a día. Por iso, baixo a lema “Ti si, ti non: dereitos de asilo para todas as persoas”, convidamos á cidadanía a participar nas iniciativas que organizamos con motivo do 17 de outubro, Día Internacional contra a Pobreza e a Exclusión, en concreto, na marcha reivindicativa que preparamos este domingo día 23. Partirá ás 12:00 desde o Peite do Vento até o Boulevard donostiarra.

 

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Irakurleen gutunak
Por que ir a Durango o 7 de decembro?

O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]


O noso corpo é un campo de batalla

O 25 de novembro, Día Internacional contra a Violencia Machista, a Secretaría Feminista do sindicato Steilas publicou un cartel: O noso corpo é un campo de batalla, e todos os centros educativos de Hego Euskal Herria recibírono. Queremos denunciar a violencia que sofren as... [+]


O esencial é a xente

Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]


Néboa

Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]


Para vivir en eúscaro, a República do Euskera

Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]


2024-11-22 | Andoni Burguete
Cando a sede de lucro afoga

O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]


Alegamos en contra do Plan Enerxético de Navarra que non planifica

A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.

Na lectura da... [+]


2024-11-22 | Joan Mari Beloki
A Rusofobia antes e agora (II)

Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]


Nome e existencia de Umandi

Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]


Eúscaro con memoria

A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]


Aposta de futuro

Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.

Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]


2024-11-20 | LAB sindikatua
Os transportistas tamén temos que ir ao servizo

O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.

Os aseos son a clave da... [+]


Estafa á vivenda

O problema da vivenda é un problema estrutural que vén de lonxe. O que debería ser un dereito humano non é máis que un dereito subxectivo. Digo que é unha fraude porque, aínda que todas as institucións e todos os partidos políticos digan unhas palabras bonitas, non se... [+]


Gratuidade nos centros concertados: por que?
Para que o ensino concertado?

A nova Lei de Educación aprobada na CAV contra a maioría dos axentes da escola pública ten como obxectivo garantir a gratuidade do ensino concertado a través do financiamento dos poderes públicos. No Estado español tamén se anunciou unha... [+]


2024-11-15 | Gorka Julio
S2 - Recuperar e reinventar redes

O 15 de novembro celebraremos en Errenteria-Orereta as tres xornadas organizadas polos diferentes axentes que conformamos Euskal Herria Digitala. Trátase dun taller de autodefensa dixital feminista e unha charla sobre a dixitalización democrática.

Os membros de DonesTech... [+]


Eguneraketa berriak daude