O Zinemaldia anunciou o pasado 8 de agosto que entregaría o Premio Donostia do 69 Festival de San Sebastián ao actor estadounidense Johnny Depp. Asociacións de mulleres cineastas e partidos políticos denunciaron a elección, xa que Depp recibiu denuncias por malos tratos contra a súa ex muller e negáronse a aceptala. O festival tamén recibiu numerosas críticas a través das redes sociais pola decisión tomada pola organización.
Por iso, a Asociación de Mulleres do Sector Audiovisual e das Artes Escénicas de Euskadi (H)emen e o Festival de San Sebastián decidiron realizar un debate sobre o código ético do festival. O Festival quere reflexionar e escoitar as opinións das asociacións que se mostran en contra, e para iso crearon a xornada de debate.
Trátase dun espazo de reflexión ao redor de temas relacionados coa igualdade de xénero, que pretende xerar oportunidades para chegar a acordos e compromisos públicos e consensuados. A directora de (H)emene, Lara Izagirre, manifesta o seguinte: “As mulleres vivimos as consecuencias máis duras das crises actuais, como nos advertiu Simone de Beauvoir. É un momento crítico para nós, e desde a asociación (H)emen cremos que é necesario debater e reflexionar. Querémosvos dar as grazas por darvos a oportunidade de compartir a nosa maneira de ver o mundo e as reflexións sobre as últimas decisións tomadas polo Festival. Pero sobre todo queremos ser parte das decisións a tomar. Cremos firmemente que o pensamento e o debate feminista poden achegar novos horizontes e espazos de consenso para crear un Festival máis igualitario e diverso. Un lugar seguro para as mulleres do cine, un lugar que represente mellor á sociedade”.
En palabras da directora do Festival de San Sebastián, “está a producirse unha separación entre persoas e colectivos, pero eu creo que todos temos metas comúns. O obxectivo desta xornada é debater sobre o tempo e a calma, tratar de adquirir compromisos e establecer un calendario de conclusións”.
A xornada de traballo formará parte das actividades de Pensamento e debate. O Festival foi creado o ano pasado como un espazo para o coñecemento, a creación e a transmisión. Ademais, crearase unha mesa de traballo permanente para a igualdade efectiva que se reunirá trimestralmente.
Edurne Azkarate dixo no alto desde o micro do escenario que o cine vasco ten pouco eúscaro na celebración do Festival de Cine de San Sebastián. A frase retumba pola súa veracidade. Na escena da arquitectura pódese repetir o mesmo lema e estou seguro de que noutras tantas... [+]
Bound in Heaven
Dirección: Xin Huo
País: Chinesa
Duración: 109 minutos
Estrea: Non implantado
Fuxir da morte, cara a adiante. O home que sofre unha enfermidade terminal farao así, xunto ao seu amante, amigo e compañeiro de viaxe. Unha película dura pero positiva,... [+]
O noveno e último día, nun Festival especial que me vai a lembrar con moito agarimo. Deixando dúas películas arriscadas para o último día, estou a escribir esta primeira crónica coa música dun bar, porque non me gustou nada a película que vin antes.
Vin a Ulysses no... [+]
E iso onte era sábado e non domingo. Custoulle traballo aclarar o día, porque había moita menos xente na rúa e non había présa. Algúns se achegaron pronto ao Kursaal e ao Teatro Vitoria Eugenia, onde proxectaron a película de clausura da noite, We Live in Time, e... [+]
A gasteiztarra Patricia López de Arnaiz fíxose co Goya ao mellor actor principal no 72 Festival de San Sebastián. No Zinemaldia, polo seu traballo na película 'Os escintileos', dirixida por Pilar Palomero.
A película está baseada na primeira narración do libro 'Bihotz... [+]
Nunca choro con películas. Vin películas duras, historias tristes, cheas de morte, que mostran o peor do ser humano, sen pedir perdón. Vin películas bonitas, elegantes, monumentais, que falan de milagres, profundas. E, con todo, non choro coas películas. Os que nos custa... [+]
Aínda que fóra do concurso da Cuncha de Ouro e outros premios, na Sección Oficial estréanse outros traballos –normalmente– bos. En concreto, son dezaseis os que compiten e 22 cintas –vinte películas e dúas teleseries- están en proxección.
Unha das series que vimos... [+]
Cando fixen o calendario do Festival, a primeira película que elixín foi Parthenope. Sen saber de que se trataba, antes de ler a sinopsis, sabía que tiña que vela, porque era do director Paolo Sorrentino. O meu compañeiro e amigo de piso sempre me di que son un... [+]
O mércores estivo en Donostia-San Sebastián a grego Costa-Gavras, coas súas 91 anos, presentando a súa nova obra e dándolle o nivel con Le dernier souffle; e o xoves o británico Mike Leigh, cun elegante bastón negro e unha equipaxe de 81 anos.
Novos vellos? Non. E non... [+]
As dinámicas familiares que foron empeorando durante demasiado tempo tenden a cronificarse e non poden curarse facilmente. Na longametraxe escrita e dirixida por Sandra Romero, Por onde pasa o silencio (O lugar que pasa o silencio), Antonio (Antonio Araque) volve a Écija... [+]
Hai, ás veces, a sensación de que todo está atado. Poderase ver de todo, mesmo na Sección Oficial, sempre baixo un marco. Vimos algúns toques de humor, dramas llorantes, suspenses, documentais, incluso unha película de terror –que analizaremos ao final desta... [+]
O 28 de xuño deste ano estreouse Casa en Flames (Etxea Sutan), unha comedia dramática dirixida por Dani da Orde. Díxenlle que pensaba velo un mes antes do festival, cando estaba a falar cun amigo, e el recomendoumo. Aínda que non sempre coincidimos, o amigo é moi... [+]