Os partos cirúrxicos convertéronse nunha práctica habitual e durante a cesárea o auxiliar debe esperar fóra do quirófano en moitos lugares. Ademais, é habitual que a muller permaneza soa durante as horas de recuperación postparto. A coincidencia do acompañante na cesárea coa muller e a falta de separación da nai tras o parto, son dous compromisos que cumprirán algúns hospitais galegos grazas á presión exercida por un grupo de nais.

Cara a un modelo humanista

As voces que reivindican o parto humanista non son poucas. A psicóloga perinatal Estitxu Fernández deu a coñecer este ano a violencia obstétrica no Parlamento Vasco e destacou que a separación nai-fillo tras o parto e a cesárea é violencia. Teno claro Fernández: temos que ir aos poucos cara a un modelo humanista e para iso podemos dar algúns pasos. En primeiro lugar, comprender a etapa perinatal (embarazo, parto e puerperio) como unha época vulnerable, "porque hai anos sabemos que o parto é un proceso máis complexo do que se cree, un proceso psicolóxico e hormonal moi profundo".

E outra clave importante para avanzar cara ao modelo humanista é entender ao neno e á muller como suxeitos suxeitos con todos os dereitos, "sen esquecer a información que proporcionan as máquinas e as tecnoloxías, pero sempre por encima do respecto aos desexos, pensamentos, emocións e necesidades das mulleres e os nenos. O modelo científico aposta polo parto fisiolóxico e vai máis aló do modelo humanista fisiolóxico, favorece á muller".