Son anteriores os resultados dun estudo que se publicou este verán con 1.200 traballadores, reflexo da realidade actual: a perda de capacidade para concentrarse durante moito tempo nunha soa acción. As grandes tarefas e as aprendizaxes requírennos moito tempo e moita atención, e si non temos capacidade para manter a atención, perdemos tamén capacidade para alcanzar grandes retos e obxectivos. De feito, o cerebro está preparado para pensar nunha soa cousa, pero cremos que somos capaces de facer entre seis e sete cousas á vez, ou de combinar o que estamos a facer con outras interaccións, o cerebro ten que facer malabares dun lado a outro, e ao final esas tarefas facémolas peor, non as retemos ou memorizamos como cómpre, é peor para a creatividade e terminamos máis cansos (e máis enfurecidos). Entrevista a expertos no tema Até e recolle as conclusións nun libro: O valor da atención.

A necesidade de agarrarse a todo e de responder a todas as chamadas e mensaxes que nos chegan, de interromper o que estamos a facer, leva unha degradación cognitiva, afecto ao noso cerebro. A razón destas interrupcións é o teléfono móbil a miúdo, xa que estamos afeitos aos estímulos continuos, moitas redes sociais e aplicacións tecnolóxicas están deseñadas para atraer a nosa atención dun contido curto a outro. Ademais, si recíbense mensaxes, a miúdo sentímonos obrigados a responder o instante, xa que parece que temos que estar en condicións de responder durante vinte e catro horas. Afortunadamente, aos poucos estase regulando o dereito á desconexión dixital en máis territorios.

O descanso é importante e o cansazo tamén afecto á atención, a tensión non axuda á concentración, é como vivir nunha situación de alerta, na que a contaminación e a alimentación teñen un efecto, di o escritor. Almorzar cereais azucarados, por exemplo, enchen o cerebro de glicosa e á hora (ao empezar a escola) pérdese toda a enerxía e a glicosa; tamén está probada a influencia dos alimentos procesados na capacidade de concentración…

O autor fai propostas de recuperación da atención (limitando o uso do móbil ou eliminando aplicacións como o cambio inmediato na atención), pero deixa claro que hai todo un sistema en sentido inverso, en contra da nosa capacidade de concentración (industria tecnolóxica que promove a dependencia, industria alimentaria, filosofía nos centros de traballo, empresas contaminantes…).

Algoritmo do odio

O autor fai unha curiosa reflexión na entrevista dO Confidencial. Sabemos que os algoritmos de móbil, aplicacións e redes sociais están deseñados para conseguir que esteamos pegados á pantalla, o que ocorre é que as cousas desagradables, que nos asustan ou nos enfurecen, son o que máis nos ofrecen os algoritmos actuais. Noutras palabras, os algoritmos actuais incitan ao odio. A maior escala, o escritor di que esta práctica está a dominar a sociedade e a política, que o megáfono dáse ás persoas que promoven o odio e ás que queren acender lume, e que por iso vivimos en parte o panorama sociopolítico que temos.