No proceso de matriculación de 2023-24 o Goberno realizou cambios no ámbito de influencia de cada familia, no axuste da oferta do centro, na reserva dun número de prazas de alumnado vulnerable por centro e na priorización do centro próximo nos criterios de escolarización, entre outros. Os cambios só han afectado ao proceso de matriculación dos nenos de 2 anos, pero a prematriculación provocou un gran balbordo ao denunciar a adxudicación dun centro diferente ao elixido polas familias. A conselleira deu agora datos no Parlamento Vasco.
Cantos alumnos acudirán ao centro que non elixiron?
Na aula de 2 anos foron 11.969 solicitudes de matriculación, das cales 11.252 (94,1%) obtiveron praza na primeira opción realizada polos pais. En 462 casos adxudicóuselles outro centro elixido polas familias e en 255 solicitudes (2,1%) concedéuselles unha praza non solicitada.
A cantos públicos, a cantos concertados?
6.384 familias solicitaron un centro público como primeira opción e 5.585 familias concertadas. Coas modificacións introducidas na orde de matriculación seguindo os novos criterios, a escola pública recibirá finalmente 82 alumnos máis que os inscritos.
Cantos alumnos vulnerables hai?
Este ano o Goberno enviou aos fogares un cuestionario no que se determinou se un alumno é vulnerable ou non. Tamén tivo en conta as que teñen diagnóstico médico. Seguindo estes criterios, identifica como vulnerables 1.874 nenos matriculados en aulas de 2 anos, o que supón un 15,4%.
E cantos alumnos vulnerables recibirá cada centro?
O obxectivo é que cada centro responda o índice de vulnerabilidade existente na súa área de influencia. É dicir, que si no seu ámbito a proporción de alumnado vulnerable é do 5%, o 5% das prazas de cada centro desa zona sexan para alumnado vulnerable. En palabras de Jokin Bildarratz, en 160 centros non foi necesaria a intervención en canto á oferta; outros 261 centros (50,8% dos centros) achegáronse ao índice de vulnerabilidade correspondente á súa área de influencia; e 17 centros non cumpren o índice de vulnerabilidade correspondente.
“É o primeiro paso”, destaca Bildarratz.
Excepcións: a que alumnado garantíuselles a primeira opción?
Os alumnos con diagnóstico médico e con necesidades educativas especiais puideron elixir o centro que desexen. No caso dos nenos de 2 anos que teñen irmáns no mesmo centro, aínda que en principio non obtiveron praza, finalmente optouse por garantir praza en devandito centro.
Que resposta ás críticas?
Varias familias denunciaron que no prazo de prematriculación non se adaptou o centro elixido. A propia Confederación de Ikastolas mostrouse moi contundente ao sinalar que os alumnos matriculados nalgunha ikastola non serán transferidos a outros centros.
Jokin Bildarratz pediu “unha mirada a longo prazo” e “a corresponsabilidade do conxunto da sociedade”: “Todos os centros educativos financiados con diñeiro público deben traballar xuntos por unha sociedade cohesionada e un sistema no que todos os alumnos teñan as mesmas oportunidades”. Quixo deixar claro que o Departamento de Educación é o que matricula, “e aí empeza e termina todo”.