Dez homes foron xulgados na Audiencia Provincial de Álava do 26 de setembro ao 3 de outubro por abusos sexuais a menores atendidos no centro Sansoheta da Deputación Foral de Álava. As vítimas esperaron seis anos despois da denuncia en 2016. Segundo un estudo da Ertzaintza neste tramo, sete nenos e nenas de entre 14 e 17 anos foron prostituídos por dez homes sentados en cadeiras de acusados. Catro deles aceptaron os delitos o primeiro día do xuízo para aliviar a pena: declaran que “pagaron por ter relacións sexuais” con menores, afirman que están “arrepentidos” e prometen non volver repetirse. Así chegaron a un acordo coa fiscalía e aprobaron penas de prisión de 1 a 13 anos. Os outros seis deberán esperar á sentenza, podendo ter penas de até 29 anos.

De feito, atribúen aos procesados os delitos de corrupción, abuso sexual, pornografía a menores e delitos contra a saúde pública. Pero aquí e alá vimos diferentes maneiras de definir a agresión: relacións sexuais remuneradas, abusos sexuais, prostitución, contratación de menores para o sexo a través dunha web... Cando o caso saíu á luz, profesionais do sector denunciaron que varios medios de comunicación utilizaron o “sensacionalismo” e que non garantiron a protección dos menores no tratamento da información. As consecuencias foron agora confirmadas polas propias vítimas, que declararon que ao principio sentían “culpables” polo sucedido. Os mozos aclararon que naquel momento non tiñan conciencia do que estaba a ocorrer, e que tardaron tempo en entender que eles son vítimas, non culpables. Explican que esta toma de conciencia causoulles dor nas súas vidas.

Cabe lembrar que estes nenos e nenas menores estaban baixo a custodia da Deputación de Álava e vivían no centro Sansoheta durante o tempo que foron abusando de sexo. Con todo, a Deputación non observou ningún erro na súa actuación, e as autoridades insisten en que tanto a fiscalía como os xuíces aseguraron que a Deputación non ten ningunha responsabilidade, o que se aproveitou para lavarse as mans. O deputado xeral de Álava, Ramiro González, destacou que os delitos se cometeron “fóra do centro” e que “desgraciadamente” pode ocorrer o mesmo a mozos e persoas vixiadas e non vixiadas. É significativo, con todo, que no momento da aparición da cuestión xurdiu unha polémica sobre as carencias dos centros dependentes das deputacións. Os sindicatos ELA, LAB, CCOO, ESK e UXT criticaron duramente non só a Sansoheta, senón tamén á xestión “neglixente” dos centros Bideberria e ao “comportamento indiferente” da administración. En 2016 vivían vinte persoas en Sansoha, onde estaba preparado para dez. Esta cuestión puxo de manifesto que os menores, sobre todo os que necesitan máis protección, están desprotexidos neste sistema; a xustiza atopou aos culpables, pero os responsables son máis.