Esa mañá, tras a retirada da candidatura de Aritz Aiesa por parte de EH Bildu, o alcalde de Ollo, David Campion (Pamplona, 1969) deu un paso máis na asemblea. Navarra Suma vía a vitoria asegurada porque o PSN apoiaría ao seu candidato; na segunda votación, o PSN cambiou de opinión e, cos votos de EH Bildu, Geroa Bai e cinco candidatos independentes, Campion foi investido presidente.

Tras ser nomeado, vostede considerou “histórico” que o alcalde dun pequeno concello asumise a dirección da mancomunidade. O problema do desequilibrio territorial en Navarra está ao virar a esquina. Nótase este desequilibrio tamén na propia Comarca de Pamplona?

Si, con menos de dez habitantes, ger,ou xa se considera un espazo deshabitado. Na mesma comarca de Pamplona, por exemplo, o val de Goñi conta con tres habitantes por quilómetro cadrado. Unha das razóns é a falta de servizos e, como provedor de servizos, pode facer algo. Non ten todas as competencias, pero si no apartado de subministracións e transporte. A falta de autobuses para ir á capital ou a outros pobos, por exemplo, ten a súa influencia. Só se pode ir en taxi e pagar un dineral. É un problema.

Foi o “Plan B de EH Bildu”, como criticou Navarra Suma tras a asemblea?

Non. Como representantes independentes mantivemos dúas reunións con Navarra Suma e EH Bildu, e explicáronnos as súas intencións. A nosa idea non era apoiar a EH Bildu, senón o seu programa. Non nos gustaba a proposta de Navarra Suma sobre o tratamento dos lixos, porque se atrasaba catro anos despois de que se paralizase o feito até agora. Si manifestasen a súa intención de continuar, estudaríase realmente votar.

A consecuencia das consecuencias políticas, a asemblea suscitou unha gran expectación. Estaba vostede incómodo?

Non estou afeito ás cuestións mediáticas, pero sentinme cómodo. Acusarme de pertencer a EH Bildu... Bo, non son de EH Bildu, pero tampouco me parece unha opción política a rexeitar. Preferín, iso si, non fixarme nos xornais do día seguinte, e a partir de entón notar que a espuma da onda descendeu. Somos realmente independentes, e ás veces aos partidos políticos cústalles entender que haxa xente que non sexa militante dun partido.

A dereita acúsache de non ser realmente independente.

Ser independente non significa... Non son unha ra, teño ideoloxía política, son de esquerdas, pero nunca estiven ligado a ningún partido.

Vostede é doutor en Ecoloxía e, como presidente, nas súas primeiras palabras deulle especial importancia ao medio ambiente. Que se pode facer desde a mancomunidade?

Dá servizo a moita xente e, inevitablemente, inflúe negativamente no clima. Trátase dunha das maiores empresas de Navarra, con ao redor de 500 traballadores, que xestionan os residuos e o transporte, e cuxas actividades teñen un impacto medioambiental. Desde anos anteriores existe unha liña de traballo para reducir as emisións de CO2, así como para potenciar as actividades proactivas de captación de CO2. Por exemplo, no Estado impulsa proxectos de repoboación forestal, pero agora queremos ver que iso tamén se pode facer na comarca de Pamplona.

Neste catro anos Aritz Aiesa foi presidente e vostede foi membro da asemblea. Que balance fai?

A Mancomunidade é unha empresa relativamente moderna. Todo o mundo ve que o transporte, o abastecemento de auga ou o estado dos ríos vai mellorando... Pero hai tempo que ten unha pedra no pé: o tratamento dos lixos. Ademais de incidir no medio ambiente, a lei non se cumpre, polo que o Goberno de Navarra imponlle estritas multas. Ao final, os cidadáns pagan. O que se fai co lixo é ilegal e hai que abordar ese problema. Nos últimos catro anos realizouse un importante traballo e púxose en marcha o proxecto dun centro de tratamento de residuos. Ninguén quere estar preto de casa, pero hai que facer algo.

O vertedoiro de Góngora ten, ademais, unha data límite?

Si. Existe un convenio co Concello de Aranguren que debe estar pecho para 2022.

Como alternativa está en marcha o proxecto do centro de tratamento de Imarcoain. Vai dar tempo, sabendo que hai denuncias en contra do proxecto?

Estamos dentro do prazo. Particulares, concellos locais e a Fundación Sustrai interpuxeron recursos absolutamente lexítimos. Veremos que solucións teñen. En casa son optimistas. Ninguén quere ter un centro destas características, pero temos que facer algo. Temos que actuar con responsabilidade e a Comarca de Pamplona ten que interiorizar que, unha vez pasado o período de transición, o que aquí se xera trátase aquí. Cando nos reunimos con Juanjo Etxeberria, de Navarra Suma, díxonos que ían paralizar o proxecto de construción do centro de Imarcoain. Suxeriunos trasladar o lixo ao vertedoiro Culebrete de Tudela.

No transporte urbano, renovouse a flota e na actualidade trátase de vehículos híbridos e eléctricos. Aprobouse un plan de mobilidade sostible. Que tedes pensado facer?

Imos levar a cabo a modernización tanto dos autobuses como dos camións de recollida de lixos. Loxicamente, a tendencia é que se trate de vehículos eléctricos. Outra opción de futuro é que o gas que se xera na planta de Imarcoain alimente aos camións, que poden recargar os vehículos durante toda a noite.

A finais da pasada lexislatura, o Parlamento aprobou a lei do mapa municipal, pero o seu desenvolvemento atópase paralizado. Como afectará á mancomunidade?

Segundo as noticias, a lei entrou nun proceso de reflexión que se está levando a cabo. No seu día protexino. Non é unha lei redonda, pero é unha lei bastante razoable en comparación con outras que xa se presentaron con anterioridade. Como independentes, hai cousas que non nos gustan, porque se lles dá moito peso aos partidos, pero se eses dous anos serven para mellorar a lei, estaría ben. Á Mancomunidade non lle afectará moito, todos os recursos actuais integraranse na mesma comarca.