Un mozo de 23 anos foi achado morto na prisión de Zablla o pasado 17 de xullo. Xuvenil L.F.B.C. Respondía ao seu nome, era alavés e levaba 4 anos en prisión. Salhaketa realizou hoxe unha concentración ante a delegación do Goberno en Navarra para denunciar esta nova morte nun acto público. A Salhaketa cualificou de "traxedia evitable" a morte do novo e denunciou que os funcionarios da prisión non lle comunicaron os feitos.

Desde Salhaketa advertiron de que «o número de mozos que morren cada ano sen causa natural vai en aumento». En 2019 cinco presos morreron tras as paredes da macro-prisión de Zaballa. Os membros de Salhaketa lamentaron "a sistemática política" para ocultar esas mortes e criticaron que non se dea información pública sobre as mesmas.

Os concentrados aseguraron que a aplicación estrita da lexislación vixente pode evitar mortes e expresaron a súa especial preocupación pola falta de iniciativa das autoridades políticas e xudiciais para esclarecer estes feitos.

Medidas concretas para acabar coas mortes

Salhaketa puxo sobre a mesa medidas concretas para acabar con estas mortes. En primeiro lugar, reclaman que o Ministerio Fiscal non se afaste das investigacións sobre as mortes para depurar as responsabilidades políticas, administrativas e penais que se derivan dos feitos. As direccións de Institucións Penais tamén reclamaron que se informe con imparcialidade ás familias e que se lles preste a asistencia necesaria para poder esixir responsabilidades civís e penais.

Salhaketa propuxo desenvolver "medidas para a substitución en fase procesual e a suspensión condicional da condena en fase executiva", como a substitución por programas de deshabituación. Estes programas de deshabituación demostraron unha maior eficacia na prevención e loita contra os delitos fronte aos cárceres, que engadiron que “os cárceres son espazos para a aparición ou agravamento das drogodependencias”.

En canto á lexislación, reclamaron unha reforma "inmediata" da mesma. Sinalan que a lexislación penal prorroga innecesariamente as condenas e limita as posibilidades de obtención de permisos de saída, como o terceiro grao e a liberdade condicional. Ademais, tal e como esixe a lei, esixiuse a inmediata posta en liberdade dos reclusos con enfermidades graves.

Por último, propoñen reducir o número de presos “até a capacidade óptima de cada centro penal”: “Para evitar a masificación actual”.