Para analizar a explicación escrita dada a ARGIA polo Departamento de Medio Ambiente, vexamos que di no artigo 10 da lei que en 2012 utilizouse para autorizar á empresa Verter Recycling a vertedura de amianto.

No cuarto punto di que se van a considerar "cambios substanciais", enumerando varios casos da a h. Nesta listaxe atópase a "Incorporación de novo uso de sustancias perigosas –incorporación en castelán– ou incremento" coa letra h. Tendo en conta que o vertedoiro de Zaldibar foi declarado "para residuos non perigosos" polo Goberno Vasco e que o amianto está catalogado como residuo perigoso pola lexislación europea, o punto vén de cheo ao caso do amianto de Zaldibar. O amianto ten o símbolo * porque se considera perigoso no código LER de Residuos de Europa. O inicio da vertedura de amianto no vertedoiro do barrio de Eitzaga supuxo un "cambio substancial" en base á lei de silencio administrativo positivo do Departamento de Medio Ambiente do Goberno Vasco. Ao final desta noticia pódese ler na súa integridade o artigo exacto da lei.

Por tanto, Verter Recycling non cualificou a modificación como correcta de acordo con esta lei cando no seu informe sinalou que era "non substancial". Con todo, o Goberno Vasco tamén mantivo esa cualificación equivocada para argumentar que, dado que o inicio da administración do amianto tras o accidente non era un "cambio substancial", non contestaba á empresa e, tras un mes sen resposta, a lei autorizaba á empresa a verter estes residuos, polo que non tiñan por que sancionar á empresa.

Como sinala expresamente o artigo 3 desta Lei: "No caso de que o titular proxecte realizar unha modificación substancial, devandita modificación non poderá levar a cabo ata que non se modifique a autorización ambiental integrada".

Máis leis tamén mencionan a modificación da Autorización Ambiental Integrada

Ademais da lei 16/2002 á que fai referencia o Departamento de Medio Ambiente, os vertedoiros deben cumprir outras leis. Estas leis van cambiando, por iso é importante ter en conta que leis deberíanse cumprir cada ano.

Por exemplo, en 2011, cando Verter solicitou a vertedura de amianto e o Goberno Vasco non respondeu, entre outras cousas, ao Real Decreto Lexislativo 1/2008, de 11 de xaneiro, modificado posteriormente, que os vertedoiros de Hego Euskal Herria debían respectar. No punto 1 do artigo 3 establécese a obrigación de avaliar o impacto ambiental de determinadas actividades. Entre elas atópanse "actividades que eliminan os residuos perigosos mediante o seu depósito en vertedoiro". Por tanto, en 2011 tamén había que respectar a Autorización Ambiental Integrada que o Goberno Vasco debía modificar para incorporar os residuos perigosos na autorización.

O aumento da recollida de residuos esixe a modificación da Autorización Ambiental Integrada

Así o comunicaron a ARGIA varios profesionais cualificados que traballaron no Departamento de Medio Ambiente. A modificación da Autorización Ambiental Integrada require que se faga público este documento e ábrase un período de alegacións á cidadanía. O Goberno Vasco non o fixo.

Recorramos aos casos nos que as empresas piden cambios "non substanciais", aínda que como acabamos de explicar a petición de inicio da xestión dos residuos con amianto en Verter é fundamental: nos casos nos que os xestores de lixo solicitaron cambios "non substanciais", a administración deu unha autorización especial para estes cambios. Estes permisos son moi rápidos, mesmo dun día para outro, pero deuse un permiso escrito. As empresas non puideron xestionar este novo tipo de residuos antes de recibir a autorización.

Por tanto, a lexislación de residuos require autorización escrita para que un vertedoiro empece a verter novos tipos de residuos, e si temos en conta os documentos publicados até a data, a autorización á empresa Verter Recycling para a recollida de residuos con amianto foi concedida por primeira vez polo Goberno Vasco coa Autorización Ambiental Integrada 2013. Por tanto, até agora non se deu a coñecer que a empresa contaba coa autorización de vertedura de amianto en 2012 tal e como establece a lei.

A propia Lei 16/2002 de Prevención e Control Integrados da Contaminación, no seu artigo 10, sinala que os residuos perigosos son "unha modificación substancial" e que esta autorización "non se poderá realizar ata que non se concedeu unha autorización ambiental".

A continuación, o artigo 10 na súa integridade: Modificación da instalación

As pasaxes subliñadas son os relacionados coa autorización do amianto de Zaldibar

1. A modificación dunha instalación sometida a Autorización Ambiental Integrada pode ser substancial ou non substancial.

2º O titular dunha instalación que pretenda levar a cabo unha modificación non substancial deberá comunicalo ao órgano competente para outorgar a autorización ambiental integrada, indicando de forma motivada as razóns polas que considera que se trata dunha modificación non substancial. Á citada comunicación acompañaranse os documentos xustificativos das razóns expostas. O titular poderá realizar a modificación, a condición de que o órgano competente para outorgar a autorización ambiental integrada non manifeste o contrario no prazo dun mes. No caso de que, como consecuencia dunha modificación non substancial da instalación, proceda a modificación da autorización ambiental integrada, a comunidade autónoma procederá á súa publicación no seu boletín oficial.

3. No caso de que o titular proxecte realizar unha modificación substancial, devandita modificación non poderá levar a cabo ata que non se modifique a autorización ambiental integrada. Esta modificación tramitarase mediante o procedemento simplificado que se establecerá regulamentariamente, no que se especificará o contido da solicitude de modificación que deberá presentarse conforme ao previsto no artigo 12. Na solicitude faranse constar, en todo caso, os documentos que xustifiquen o carácter esencial da modificación a realizar, así como o proxecto básico referido á parte ou partes da instalación afectadas pola modificación a realizar.

4. A modificación dunha instalación considerarase substancial aos efectos da seguridade, a saúde das persoas e o medio ambiente máis importantes a que afecte a modificación proxectada:

a) O tamaño da
instalación. b) Os recursos naturais utilizados pola
instalación. c) Consumo de auga e enerxía. d)
Volume, peso e tipoloxía dos residuos. e) A calidade e capacidade rexenerativa dos recursos naturais das áreas xeográficas
que poidan verse afectadas. f) O grao de
contaminación producido. g) O
risco de accidente.

h) Incorporar ou incrementar a nova utilización de sustancias perigosas na incorporación en castelán.

5. Calquera ampliación ou modificación das características ou do funcionamento dunha instalación considerarase substancial se a modificación ou ampliación supera por si soa os limiares de capacidade establecidos, no seu caso, no anexo 1, ou si debe ser sometida ao procedemento de avaliación de impacto ambiental, de acordo coa normativa sobre esta materia.

6. No caso de que a modificación dunha instalación leve unha diminución da capacidade de produción que se sitúe por baixo dos limiares do anexo 1, deixará de solicitarse a autorización ambiental integrada e producirase a baixa no inventario de instalacións mencionado no artigo 8.2. Tales modificacións comunicaranse ao órgano competente para a súa comprobación e publicación no diario oficial.