Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Eternidade dun instante

  • Neste apartado mencionamos en varias ocasións que no mundo dos seres pequenos, como no noso, a aparencia lévanos a empeorar moitas veces. E o amigo que hoxe traemos é un claro exemplo diso, xa que poucos animais teñen un aspecto máis débil ou máis vulnerable na Terra. Ademais, o seu nome cóntanos a vida dun momento, e non son poucos os documentais que vimos en televisión e que nos contaron a súa curta vida. Curto? Si, o que se desenvolve ante os nosos ollos, pero ás agachadas, é así?
Iñaki Mezquita Aranburu

21 de outubro de 2024 - 06:00
Última actualización: 08:51
Efemeróptero (Ephemeroptera)

GRUPO: Orde Insecto/Ephemeroptera.
TALLA: 1-12 cm.
ONDE VIVE? Nas proximidades de ríos e arroios.
Que come? As ninfas son herbívoros, carnívoros ou omnívoros. Os adultos non comen.
NIVEL DE PROTECCIÓN Non hai unha especie protexida en Europa, en Australia si.

Imos, pois, de costas! O carbonífero, fai 300 millóns de anos (hai! ): A atmosfera do planeta Terra está composta por un 21% de osíxeno. Esta cantidade de osíxeno, un 7% superior á actual, supón un incremento do crecemento dos organismos. Os primeiros insectos tamén son máis grandes que os insectos actuais (bravatas de 70 centímetros!). Todos eles desapareceron excepto os odonatos e os nosos protagonistas actuais, os efemérópteros. Sobrevivir 300 millóns de anos na Terra non é unha habilidade de broma! Sobre todo, fai 6-8 millóns de anos, despois de que os seres humanos…

Pero cal é o seu ciclo de vida? Na actualidade coñécense preto de 3.000 especies, entre as que hai diferenzas en canto ao ciclo de vida, aínda que o ciclo de vida dalgunhas especies pode durar un ano, dous anos ou máis. Por tanto, tampouco son tan “efémeros”! Con todo, hai persoas que non viven máis de cinco minutos na fase de adultos. Cumpren unha metamorfose simple, é dicir, de tres fases, pero son os únicos insectos que abandonan a fase ninfa acuática e aterran antes de chegar á madurez.

Chegan, pois, á madurez no solo, a miúdo nas cortinas e nas habitacións da nosa casa! A saídas da auga adoitan ser moi sincronizadas e nos documentais ven con frecuencia miles de exemplares sacados das augas á vez que forman un espectáculo inesquecible. As femias pon os ovos na auga e antes de polos soben centos de metros río arriba, en contra da corrente, para que os ovos queden no lugar axeitado. As ninfas poden ser herbívoros, carnívoros ou nómades, dependendo das especies. Os adultos non se alimentan porque non teñen aparello dixestivo. O aspecto dos adultos é moi especial: Teñen unhas “colas” longas, tres en si mesmas, pero a central ás veces non se ve porque pode ser moi curta. As ás son dúas ou catro e envólvenllas nas costas cando se pousan.

Son animais de gran importancia na cadea trófica, tanto para regular as algas e a vexetación acuática como por ser alimentos para diferentes tipos de animais: peces, anfibios, insectos, etc. Non fai falta dicir que para os seres humanos non son nada prexudiciais, salvo algunha especie asiática, ou perigosas. Como anunciantes da pureza e calidade das augas, dálles a benvida aos vosos fogares!


Interésache pola canle: A ze fauna!
2024-12-23 | Irati Diez Virto
Non son un rato, nin un topo; son un rateador
Ao ouvir a palabra mamífero, a miúdo os primeiros representantes que se nos veñen á cabeza son os de maior tamaño: o oso, o lobo, o cervo… Ás veces os primeiros en aparecer son o gato domesticado ou o can, ou leóns afastados e elefantes. A espectacularidade adoita... [+]

Ouro na cabeza, a maioría na acuicultura
Hai varias especies que parecen forzadas a permanecer sempre nas pescaderías. Un peixe entre eles ten un resplandor especial, porque nos mira cunha coroa de ouro: douradas (tamén en castelán, obedecendo á mesma característica, dourada). Xunto a eles hai un lote que parecen... [+]

Cazador forestal
É de noite. A luz da lúa pasa a través das poucas follas que quedan nas árbores. O silencio é absoluto. Os paxaros dormen entre a maleza, protexidos, durmidos. Pero de súpeto algo golpeou o estómago. A maioría dos paxaros asustáronse, pero quedáronse xeados, en... [+]

Meñique de escudo xaspeado
Turista non convidado
Foi vista por primeira vez en 2016 nos Países Cataláns. Dous anos despois, en 2018, os entomólogos Xanti Pagola e Imanol Zabalegui deron a coñecer a súa presenza en Gipuzkoa. E tamén nomealo en eúscaro! Pasaron uns anos e non vou dicir que nos afixemos a velos entre nós,... [+]

2024-11-25 | Iñaki Sanz-Azkue
Unha lagartija “onde non hai nada”
Ultimamente fálase moito do bosque. A miúdo escoitarás sobre a recuperación dos bosques, a creación de bosques e a extensión do bosque. E pode ser unha boa acción, sen dúbida, porque o seu valor como ecosistema é alto. Pero, nesa atención e forza que lle prestamos ao... [+]

2024-11-18 | Nagore Zaldua
Cabaleiro, bailarín ou guardador, un tesouro invisible
Estes animais, considerados polos antigos gregos e romanos como seres mitolóxicos, nacendo e crecido no fondo do mar, ao alcanzar o tamaño dos cabalos de terra, serían tirados do carro de Neptuno. Víanos de lonxe, saltando sobre as cimas das ondas.

2024-11-11 | Irati Diez Virto
Incansable xigante mariño
Os bosques cambian de cor, o vento arrefríase e os días acúrtanse. Chega o inverno e aparece en terra seca e tamén no mar. Os animais migrantes comezan o seu camiño cara ao sur, e mentres as grullas pasan voando polo ceo, o ceo flúe a través do mar, nadando en augas máis... [+]

Sardiña europea
Sen límites pero non ilimitados
Atopáronse dúas sardiñas... No Atlántico, no Mediterráneo, no Índico, no Pacífico… De noite, a 25-55 metros de profundidade; de día, até 100 metros, para protexerse dos depredadores.

Tórtola europea
Protagonista da época de pase
Un Ürx’aphal é un trixte no pobo que se fai en Nigarrez polo canellón, Co seu agarimo Lagün: Espéraos, diaños.

2024-10-14 | Iñaki Sanz-Azkue
Tridente de esquina
Catro patas pequenas para un corpo rápido
Sacaremos dúas fotos á nosa memoria: unha levaranos ás Bardenas de Navarra. Alí, xunto a unha pista poeirenta, atoparemos un pequeno campo de herba alta. A foto mostra a un mozo herpetólogo que se penetra nela: á espreita, que ver. Pero máis que ver, percibe movementos... [+]

Jabirón
O aguillón, que non é medusa
Este verán non vimos demasiadas medusas nas nosas praias. Pero centos de persoas foron atendidas nos postos do Cantábrico, desde Galicia até o País Vasco. Medusas? Non. Carabelas portuguesas entón? Tampouco. Nesta ocasión, os aguillóns dun peixe foron o pesadelo de moitas... [+]

2024-09-30 | Irati Diez Virto
É cervo ou corzo?
Seguramente un naturalista podería ler e pensar esta pregunta: “Preguntar tamén! Non teñen nada que ver!” É certo que, unha vez coñecido, o cervo e o corzo diferéncianse facilmente. Pero para algúns non é fácil ver este animal na montaña e responder con certeza cal... [+]

2024-09-23 | Nagore Zaldua
Adeus, J.
Que fauna! Na primeira tempada do capítulo IV, presentei varias ondas de seres mariños desde a borda da traiñeira deste recuncho. Con todo, quero utilizar o meu primeiro artigo da segunda tempada para homenaxear a un amigo e subliñar a importancia do seu traballo: Wallace J... [+]

Antzandobi común
Cabezón de campiña
É unha ave cabezudo, pero non porque sexa obstinado, senón porque fisicamente ten unha cabeza grande. Por iso é coñecida esta ave, moitos dos nomes que se utilizan en eúscaro fan referencia ao seu gran ollo e cabeza: cabezudo, xigantesco, begihandi, bostezo… En cambio, o... [+]

Voador que corre
Do mesmo xeito que outros casos de insectos, tamén se lle nomea nalgúns países baixo a palabra “tigre”. Non faltaba, desde logo, a habilidade de cazar que se esperaba con tal nome! E así é.

Eguneraketa berriak daude