Será demasiado tarde para ensinar a Joe Biden, presidente de EE.UU., a primeira lección de multiculturalidad e para advertirlle de que cando el chama a alguén “dictator”, quizá quen ouza “dúcái zh?” non a teña en conta. Para iso, en primeiro lugar, haberá que facerlle entender que existen outras linguas diferentes ao inglés no mundo, e a continuación sinalar as despreciaciones que iso pode provocar na semántica das culturas políticas.

Pero como é unha autoridade con fortes responsabilidades e nutridos grupos de asesores, polo menos alguén (por exemplo, o secretario de Estado de EE UU, Anthony Blinken, que ten que coñecer mellor que ninguén) debería suxerir que non convén reprochar a ninguén... esa ignorancia que el está a demostrar. Porque, en relación co famoso globo, parece que Biden está convencido de que o conto de terror que a súa administración utiliza para o fogar é cego. Pero iso non converte o conto nun feito. E, sobre todo, non convence nin humilla ao outro que coñece perfectamente a verdade. Quizais, facerlle enfadar, si.

Porque a clave está niso: o nó de contactos entre Estados Unidos e China actual non é un mero vaivén dentro da opinión pública/política norteamericana. Nin moito menos. O outro lado está aí, co seu interese e visión. E conviría a Biden e á súa administración escoitar as súas mensaxes. Aínda que diminúa a dieta propagandística do autoconsumo.

As mensaxes destoutra parte, cando son verbais, son moi transparentes. Pero outras veces son de feito, de omisión, de imaxe e requiren un pouco de interpretación.

Unha delas foi a do salón elixido polo presidente chinés Xi Jinping para reunirse con Blinken. Os medios de comunicación occidentais nin sequera tiveron en conta a cuestión ou, polo xeral, a que consideraron como algo curioso. Tamén.

Entre outros moitos, na Gran Sala do Pobo de Beijing, cada un dos 34 territorios de China dispón dunha sala. Os mobles colócanse e retiran segundo as necesidades, pero cada un ten unha decoración que os distingue. Por iso, observábase facilmente que a reunión entre Xi e Blink celebrábase na Sala Fujian, sendo o mural “Udaberria Wuyin” ao fondo de Xi.

Aos que somos un pouco deficientes en intelixencia, calquera recurso de Internet acláranos rapidamente que Fujian está cara a cara en Taiwan. É máis, antigamente a illa de Taiwan atopábase dentro da provincia de Fujian. E que entre eses dous nomes mestúrase a historia desa arte mariña. Tan catramilado que Kinmen, Matsu e outras illas que parecen ser Taiwangos, atópanse practicamente anexas á costa de Fujian, agora e sempre.

Chegados a este punto, si Biden non foi lido por algún dos seus escravos, leu as terribles explicacións sobre a crise de 1958 que Daniel Ellsberg, recentemente falecido, publicou, respectivamente? O resto, seguro que si.