Publicáronse algúns dos datos que serven para analizar a evolución do emprego ao longo do verán. Datos de sempre que nos mostran fotografías que se realizan seguindo as clasificacións establecidas polo Capital. E ensináronnos a súa foto habitual. Por tanto, os vellos. Con todo, e si imos ser máis exixentes, imos dicir o malo.

O paro aumentou en Álava, Bizkaia e Gipuzkoa; o habitual, porque se acaban os contratos de verán. Pero a industria é a que máis subiu, e iso non é un bo sinal. O Goberno Vasco ha negado enseguida que estamos ante unha tendencia, pero poucos negan que o prezo da enerxía vaia prexudicar á industria.

En Navarra o paro baixou, pero a seguridade social ha perdido afiliados, polo que o número de traballadores con contrato diminuíu. En canto á contratación, tres de cada catro son temporais. Hai quen ve melloras neste dato, pero non hai que esquecer que o contrato sen limitacións concretas derivadas da reforma laboral española non garante nin estabilidade nin calidade.

Onde está a noticia? Estes son os primeiros datos desta reforma laboral. E nese mercado de traballo que demostran, imos facer fronte ao que nos vén encima os traballadores.

Non hai marxe para outra reforma laboral, había oportunidade e non fixérono. Os despedimentos non se encareceron, non se puxeron trabas. Son sinxelos e baratos, tanto individuais como colectivos. Non se reforzou a capacidade negociadora dos traballadores. Non se traballou ningún paso para que a lexislación fose a muralla de protección que necesitamos os traballadores.

Unha vez máis, si hai muros, será porque os traballadores o construiremos. Por tanto, hai que encher un pantalón no novo curso de traballo.