Segundo datos ofrecidos pola asociación de empresarios de Gipuzkoa, Adegi, o obxectivo é que a oferta de 5.200 camas dispoñibles en Gipuzkoa para principios de 2019 sexa de 7.200. En Tolosa e Hondarribia cada un está a construír un hotel, pero a maior influencia desta expansión teraa a capital: Repartíronse as licenzas para a construción de 20 novos hoteis en Donostia-San Sebastián. Por exemplo, está previsto un hotel con 151 habitacións na zona de Portxuetxe e en Amara, o edificio onde estaba a sede da Policía Nacional, ofreceranse preto de 100 habitacións. Algúns deses 20 hoteis xa están en construción.

Á oferta hoteleira hai que sumar a dos pisos turísticos que xeraron polémica nos últimos tempos, por non ser recoñecidos polos seus propietarios ante a lei. Segundo datos facilitados pola Asociación de Vivendas de Uso Turístico de Euskadi, en Gipuzkoa hai ao redor de 1.500 vivendas en aluguer, das cales 1.300 están en Donostia-San Sebastián. O aforamento dos turistas é duns 7.000 turistas.

Subida de prezos de aluguer, gentrificación, encarecemento xeral, traballo precario, conxestión...

O prezo dos alugueres subiu un 22% en 2016 en Donostia-San Sebastián, segundo o estudo anual que realiza o portal Idealista. Conséguese unha maior rendibilidade económica mediante o aluguer de vivendas a turistas con maior poder adquisitivo, o que se traduce nunha redución do número de vivendas “ordinarias” en aluguer en San Sebastián e un incremento do seu prezo. Por exemplo, reclámase 1.000 euros por pasar a noite nunha vivenda que está de face á Cuncha.

Dado que o centro é o lugar máis atractivo para os turistas en case todas as cidades e pobos, os máis afectados son os habitantes do centro. A subida dos prezos e o encarecemento da vida nótase no centro, especialmente no que se refire ao prezo da vivenda. E iso fai que os nados no centro teñan que ir vivir aos barrios e pobos da periferia: a gentrificación. Os mesmos factores e procesos que na última década obrigaron a miles de persoas a cambiar de residencia en Barcelona, Marsella, Venecia ou Madrid comezan a verse en Donostia-San Sebastián.

Francesc Muñoz, profesor da Universidade Autónoma de Barcelona, engade a estes efectos xenéricos do turismo masivo a sobreocupación de espazos, a homogeneización do comercio, a fragmentación da paisaxe urbana e o feito de que os cidadáns sentan estraños en casa.

Semana Santa, mostra do que vén

O Incremento do Turismo foi xeneralizado no catro países do sur durante as vacacións de Semana Santa. A saturación das rúas e paraxes de San Sebastián, San Juan de Gaztelugatxe, Zumaia ou Elizondo, en Bermeo, causou unha gran preocupación entre a cidadanía. Velaquí dous exemplos. Gaztelugatxe repleta de xente e pintadas en Zumaia contra o turismo masivo.

Ao difundir esta noticia, informáronnos dalgúns dos cadros aparecidos en San Sebastián:

\axierL \argia \baleike Donostin tamén hai resistencias. Por exemplo, este pintado da parte vella... pic.twitter.com/5WnOes9mvr

— Ziztu pepipean (\Ziztupepipean) April 21, 2017