A folla de ruta da Casa Branca ten 181 páxinas e di o seguinte: "Este enfoque busca que o Estado de Israel sexa recoñecido como Estado de nación para o pobo xudeu e o futuro Estado de Palestina como Estado do pobo palestino, cos mesmos dereitos civís para todos os cidadáns".

O mapa que marca o plan mostra un estado palestino fragmentado, con posicións israelís no seu interior conectadas co Estado de Israel a través dos corredores que dividen o territorio.

Así mesmo, proporciona a Israel zonas situadas ao oeste do val do Jordán, en Cisxordania, polo que a zona ocupada quedaría sen saída directa cara a Xordania, á que se uniría até a fronteira co reino haxemiano por dúas estradas que atravesarían o territorio de Israel.

"O Val do Jordán, crítico para a seguridade nacional de Israel, dependerá da soberanía de Israel", sinala o texto, citado polo ABC.

Doutra banda, Gaza e Cisxordania estarían conectadas a través dun túnel que atravesaría Israel.

Segundo o plan, "o enfoque contempla un Estado palestino que incrementa as facilidades para viaxar polo seu interior a través de solucións de infraestrutura de vangarda que inclúen pontes, estradas e túneles que achegan beneficios significativos máis aló das fronteiras do Estado palestino".

"O problema" da Franxa de Gaza

A iniciativa lembra que a Franxa de Gaza está gobernada polo grupo islamita Hamás, que se define como "grupo terrorista", responsable "do asasinato e dos ataques de miles de israelís". Por este motivo, outorga a Israel a soberanía das augas desas terras, que considera imprescindibles para a seguridade do Estado de Israel.

E advertiu de que "non haberá grandes melloras en Gaza ata que non haxa un cesamento do fogo con Israel, unha desmilitarización total da franxa e unha estrutura de goberno que permita á comunidade internacional investir de maneira segura e cómoda na súa economía".

A iniciativa tamén propón que Israel ceda o territorio aos palestinos nas proximidades de Gaza, que poden ser "zonas poboadas e non habitadas".

No mapa debuxado polo Plan, estes espazos descríbense como "zonas de manufactura industrial de alta tecnoloxía" e como "zonas residenciais e agrícolas", e aínda que se atopan preto da fronteira con Exipto, están separados do país veciño por unha estreita fronteira controlada por Israel.

Xerusalén e Ao Quds

A proposta da Casa Branca inclúe a Xerusalén como "a capital de Israel", e reitera que "tería que seguir sendo unha cidade enteira", dixo.

Ademais, considerou que Israel debe ser o gardián dos lugares relixiosos de Xerusalén, tanto xudeus como cristiáns e musulmáns, e avogou por manter o "status quo actual" na rexión.

En canto á capital do hipotético Estado palestino, o plan contempla que Xerusalén se situaría ao leste "de todas as zonas do leste e norte das actuais barreiras de seguridade, incluíndo Kafr Aqab, a parte oriental de Shuafat e Abu Dis" e Ao Quds, como chaman os árabes, ou que podería ser rebautizado con outra denominación que decidan os palestinos.

Iso quere dicir que o posible capital palestina situaríase nos barrios periféricos da actual Xerusalén, pero non en Palestina.

Non retorno dos refuxiados

A iniciativa, ademais, aborda un dos temas máis espiñentos das posibles negociacións entre israelís e palestinos: o dereito ao retorno dos refuxiados.

Neste sentido, a proposta da ONU establece que "os refuxiados palestinos non terán dereito a volver" á ONU.

Neste sentido, o plan establece que os Estados árabes teñen a responsabilidade moral de integrar aos refuxiados nos seus territorios, do mesmo xeito que os xudeus se integraron no Estado de Israel.

Desenvolvemento económico de Palestina?

Outra das propostas do Goberno de Estados Unidos é a de reactivar a economía dos palestinos impulsando o "desenvolvemento dos dereitos de propiedade e contratos", medidas contra a corrupción, o imperio da lei e unha estrutura fiscal.

Así mesmo, decidiu crear un espazo de libre comercio entre Palestina e Xordania, co obxectivo de "acelerar a cooperación económica" na zona.