O xuízo comezou este luns nun tribunal militar da capital de Burkina Faso, na cidade de Uagadut. En resposta ás peticións das defensas, as sesións interromperanse o mesmo día en que se inicien e renovaranse o 25 de outubro para dar máis tempo aos avogados para estudar o expediente do caso. Por unha banda, a celebración do xuízo é un logro para os que queren que se esclareza o asasinato de Sankara. Por outra banda, non vai ser fácil aclarar os feitos e responsabilidades que se produciron ou castigar aos responsables.
Dous dos principais acusados non asistirán á vista dos feitos. Blaise Compaore é unha delas. Foi compañeiro de batalla de Compaore Sankara, que en 1984 deu un golpe de estado xunto a outros militares, e liberou a Sankara, que estaba en prisión, para ser investido lehendakari. Con todo, tras o golpe de estado de 1987, foi el quen asumiu a presidencia do país durante 27 anos, durante os cales non se iniciou ningunha investigación. Actualmente reside en Costa do Marfil e sempre negou ter relación co asasinato. Tamén falta Hyacinthe Kafando no xulgado de Uagadugu. A Kafando acúsaselle de ser o xefe do comando que matou a Sankara. Actualmente atópase en fuga.
Os doce acusados restantes están presentes no xulgado, que quedou visto para sentenza. Entre eles atópase Gilbert Diendéré, un dos principais xefes do exército durante o golpe de estado de 1987. Dienderé cumpre unha condena de 20 anos de cárcere por un intento de golpe de estado no ano 2015. A todos os acusados impútanselles os delitos de complicidade, ocultación de cadáveres e "atentado contra a seguridade do Estado".
Responsabilidade das potencias occidentais
Os partidarios de Sankara denunciaron que, como en 1987, no asasinato de Sankara tamén participaron países estranxeiros, especialmente o Estado francés, e criticaron que Sankara. “O lado material do golpe de estado ocorreu en Burkina Faso, pero os promotores son estranxeiros”, declarou a ex parella de Sankara Halouna Traore durante a celebración da eapiketa. Para Xustiza Sankara, a rede internacional para Xustiza Africana expresa a súa satisfacción polo comezo do xuízo, pero a súa preocupación é que a participación de países estranxeiros non se investigou. “Pedimos ao novo xuíz encargado do seguimento da parte internacional do caso que siga a instrución até o final. En concreto, que pida a Francia que entregue os documentos clasificados como secretos de defensa e que colabore na investigación aos países sospeitosos de estar implicados”. Estes países son Francia, Togo, Costa do Marfil, Liberia, Libia e Estados Unidos.
Símbolo do anticolonialismo revolucionario
Thomas Sankara e os seus doce integrantes foron asasinados en 1987 por un comando militar no que foron asasinados un ano antes. Tiña 37 anos e gozaba de gran prestixio en Burkina Faso, en África e no resto do mundo da esquerda. Formou parte do grupo revolucionario de mozos militares Officiers Communistes. Na década dos 80 asumiu responsabilidades de goberno, pero foi encarcerado. Tras o golpe de estado de 1984, foi nomeado lehendakari e até a súa morte en 1987, ademais de realizar discursos radicais, promoveu profundas transformacións na cultura de Burkina Faso, as políticas a favor das mulleres ou no ámbito económico. A reportaxe de 2007 de ARGIA e o documental Eguzki Bideo dan a oportunidade de coñecer máis a fondo o traballo e a historia de Sankara.
Washington (EE.UU.), 1807. A Constitución estadounidense prohibiu o tráfico transatlántico de escravos. Isto non significa que a escravitude sexa abolida, senón que a fonte principal dos escravos interrompeuse. Así, as mulleres escravas convertéronse na única maneira de... [+]
Non é casualidade que o Día da Hispanidade, o da Garda Civil e a Virxe do Alicerce coincidisen nesa data. O tres representan estruturas opresoras (estatua, exército e igrexa). Doutra banda, hai resistencia indíxena e poboación represaliada polo Estado español a través dos... [+]
Gurutzegramen zaletuek –eta beste inork gutxik– ezagutu ohi dute Txagos uhartediaren izena. Irla haietan handiena, Diego Garcia, aipatzen bada, gehixeago izango ginateke aditzera dugunak: ospea –ez batere gozoa– lortu du bertan dagoen base militar... [+]
Desde a Montaña de Navarra, miles de persoas tomaron rumbo a América no século XIX para sobrevivir no pastoreo ou noutros quefaceres. A historiadora Raquel Idoate recupera na súa tese a historia duns 4.000 deles: como se fixo a viaxe, en que se investiron, papeis sobre a... [+]
Estamos no territorio máis industrializado do País Vasco, a Marxe Esquerda do Ibaizabal, ou a Ría de Bilbao, si quérese. Aquí as chemineas ordenárano unha vez. Pero para alimentalos non só utilizouse o carbón, senón tamén a suor de miles de traballadores, e máis... [+]
A épica constrúese sobre as vidas de moitos homes e coñecer iso fai máis madura á sociedade”. A escritora Bibiana Candia ten razón. En Azucre (Pebidas de Cabaza, 2021) cóntanos a traxedia dos migrantes esclavizados galegos do século XIX, pero esa historia sería a... [+]
A pesar da pel negra e o cabelo rizado, seguían sendo homes invencibles, coa intelixencia e o resentimento dos seres humanos”. Así escribiu sobre os escravos CRL James no libro Jakobino Beltzak, que narra con mestría a revolución de Haití. Tantas brutalidades, torturas e... [+]
Si consegues escapar da multitude de turistas e mirar desde a varanda da Cuncha até o peirao donostiarra, quizá a imaxinación acompáñeche na época na que foi unha intensa cidade comercial mariña, na que a banda sonora das gaivotas acompañarache. Talvez mergullar nunha... [+]