O xuízo comezou este luns nun tribunal militar da capital de Burkina Faso, na cidade de Uagadut. En resposta ás peticións das defensas, as sesións interromperanse o mesmo día en que se inicien e renovaranse o 25 de outubro para dar máis tempo aos avogados para estudar o expediente do caso. Por unha banda, a celebración do xuízo é un logro para os que queren que se esclareza o asasinato de Sankara. Por outra banda, non vai ser fácil aclarar os feitos e responsabilidades que se produciron ou castigar aos responsables.
Dous dos principais acusados non asistirán á vista dos feitos. Blaise Compaore é unha delas. Foi compañeiro de batalla de Compaore Sankara, que en 1984 deu un golpe de estado xunto a outros militares, e liberou a Sankara, que estaba en prisión, para ser investido lehendakari. Con todo, tras o golpe de estado de 1987, foi el quen asumiu a presidencia do país durante 27 anos, durante os cales non se iniciou ningunha investigación. Actualmente reside en Costa do Marfil e sempre negou ter relación co asasinato. Tamén falta Hyacinthe Kafando no xulgado de Uagadugu. A Kafando acúsaselle de ser o xefe do comando que matou a Sankara. Actualmente atópase en fuga.
Os doce acusados restantes están presentes no xulgado, que quedou visto para sentenza. Entre eles atópase Gilbert Diendéré, un dos principais xefes do exército durante o golpe de estado de 1987. Dienderé cumpre unha condena de 20 anos de cárcere por un intento de golpe de estado no ano 2015. A todos os acusados impútanselles os delitos de complicidade, ocultación de cadáveres e "atentado contra a seguridade do Estado".
Responsabilidade das potencias occidentais
Os partidarios de Sankara denunciaron que, como en 1987, no asasinato de Sankara tamén participaron países estranxeiros, especialmente o Estado francés, e criticaron que Sankara. “O lado material do golpe de estado ocorreu en Burkina Faso, pero os promotores son estranxeiros”, declarou a ex parella de Sankara Halouna Traore durante a celebración da eapiketa. Para Xustiza Sankara, a rede internacional para Xustiza Africana expresa a súa satisfacción polo comezo do xuízo, pero a súa preocupación é que a participación de países estranxeiros non se investigou. “Pedimos ao novo xuíz encargado do seguimento da parte internacional do caso que siga a instrución até o final. En concreto, que pida a Francia que entregue os documentos clasificados como secretos de defensa e que colabore na investigación aos países sospeitosos de estar implicados”. Estes países son Francia, Togo, Costa do Marfil, Liberia, Libia e Estados Unidos.
Símbolo do anticolonialismo revolucionario
Thomas Sankara e os seus doce integrantes foron asasinados en 1987 por un comando militar no que foron asasinados un ano antes. Tiña 37 anos e gozaba de gran prestixio en Burkina Faso, en África e no resto do mundo da esquerda. Formou parte do grupo revolucionario de mozos militares Officiers Communistes. Na década dos 80 asumiu responsabilidades de goberno, pero foi encarcerado. Tras o golpe de estado de 1984, foi nomeado lehendakari e até a súa morte en 1987, ademais de realizar discursos radicais, promoveu profundas transformacións na cultura de Burkina Faso, as políticas a favor das mulleres ou no ámbito económico. A reportaxe de 2007 de ARGIA e o documental Eguzki Bideo dan a oportunidade de coñecer máis a fondo o traballo e a historia de Sankara.
Si consegues escapar da multitude de turistas e mirar desde a varanda da Cuncha até o peirao donostiarra, quizá a imaxinación acompáñeche na época na que foi unha intensa cidade comercial mariña, na que a banda sonora das gaivotas acompañarache. Talvez mergullar nunha... [+]
A pesar da pel negra e o cabelo rizado, seguían sendo homes invencibles, coa intelixencia e o resentimento dos seres humanos”. Así escribiu sobre os escravos CRL James no libro Jakobino Beltzak, que narra con mestría a revolución de Haití. Tantas brutalidades, torturas e... [+]
A épica constrúese sobre as vidas de moitos homes e coñecer iso fai máis madura á sociedade”. A escritora Bibiana Candia ten razón. En Azucre (Pebidas de Cabaza, 2021) cóntanos a traxedia dos migrantes esclavizados galegos do século XIX, pero esa historia sería a... [+]
Estamos no territorio máis industrializado do País Vasco, a Marxe Esquerda do Ibaizabal, ou a Ría de Bilbao, si quérese. Aquí as chemineas ordenárano unha vez. Pero para alimentalos non só utilizouse o carbón, senón tamén a suor de miles de traballadores, e máis... [+]
Desde a Montaña de Navarra, miles de persoas tomaron rumbo a América no século XIX para sobrevivir no pastoreo ou noutros quefaceres. A historiadora Raquel Idoate recupera na súa tese a historia duns 4.000 deles: como se fixo a viaxe, en que se investiron, papeis sobre a... [+]
Hai unhas semanas Sony lanzou o videoxogo Rise of the Remaknin, no que os expertos destacaron a posición histórica do xogo. O xogo está situado no Xapón de mediados do século XIX, nas proximidades de Yokohama, Edo e Kyoto.
Ou foron os últimos anos da era, nos anos... [+]
Europar Batasunean berriki onartu den Migrazio Itunak, asko zaildu dizkie gauzak euren herrialdetik ihesi doazen eta asiloa eskatzen duten pertsonei. Eskuin muturraren tesiak ogi tartean irentsita, migratzaileentzako kontrol neurri zorrotzagoak onartu dituzte Estrasburgon,... [+]
Malin, Burkina Fason eta Nigerren Frantzia haizatua da. Mendebaldeko potentziek haien eragina galtzen ari dira Afrikako kolonia zaharretan. Afrika frankofonoko populazioa bereziki gaztea da, eta ez du frantses kolonialismoa zuzenki ezagutu. 35 urtez peko gazteek populazioaren... [+]
Ghana, 1823. Comeza a primeira guerra entre o Imperio Ashanti e os británicos. En total foron catro as guerras que se prolongaron até 1901. Antes, os europeos controlaban a Costa de Ouro do país. Pero a abolición da escravitude de 1807 provocou o declive do negocio costeiro... [+]
Un pobo indiferente! Que diferente sería o voso destino se conocerais o prezo da liberdade! Pero non é tarde. A pesar de que son muller e nova, agora teño a valentía de afrontar a morte e teríaa mil veces máis, non o esqueza! ".
Con estas palabras morreu fusilado Policarpa... [+]
Frankismoa ez zela 1975ean amaitu diktadoreak ohean azken hatsa eman zuenean, hori badakigu. Erregimenaren haziek bizirik iraun zuten poliziaren tortura ziegetan, justizia auzitegien sumarioetan eta militarren zein politikarien deklarazio kolpistetan –Aznarrek azkenaldian... [+]