Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Comeza o xuízo pola morte do referente anticolonialista africano Thomas Sankara 35 anos despois

  • O que fose presidente de Burkina Faso foi asasinado nun golpe de estado no ano 1987. “O lado material do golpe de estado ocorreu en Burkina Faso, pero os promotores son estranxeiros”, declarou a ex parella de Sankara Halouna Traoré. Expresouse en contra do colonialismo e a favor da revolución, e durante o seu mandato levou a cabo numerosas reformas.
Argazkia: revistacrisis.com

12 de outubro de 2021 - 11:18
Última actualización: 13:22
Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

O xuízo comezou este luns nun tribunal militar da capital de Burkina Faso, na cidade de Uagadut. En resposta ás peticións das defensas, as sesións interromperanse o mesmo día en que se inicien e renovaranse o 25 de outubro para dar máis tempo aos avogados para estudar o expediente do caso. Por unha banda, a celebración do xuízo é un logro para os que queren que se esclareza o asasinato de Sankara. Por outra banda, non vai ser fácil aclarar os feitos e responsabilidades que se produciron ou castigar aos responsables.

Dous dos principais acusados non asistirán á vista dos feitos. Blaise Compaore é unha delas. Foi compañeiro de batalla de Compaore Sankara, que en 1984 deu un golpe de estado xunto a outros militares, e liberou a Sankara, que estaba en prisión, para ser investido lehendakari. Con todo, tras o golpe de estado de 1987, foi el quen asumiu a presidencia do país durante 27 anos, durante os cales non se iniciou ningunha investigación. Actualmente reside en Costa do Marfil e sempre negou ter relación co asasinato. Tamén falta Hyacinthe Kafando no xulgado de Uagadugu. A Kafando acúsaselle de ser o xefe do comando que matou a Sankara. Actualmente atópase en fuga.

Os doce acusados restantes están presentes no xulgado, que quedou visto para sentenza. Entre eles atópase Gilbert Diendéré, un dos principais xefes do exército durante o golpe de estado de 1987. Dienderé cumpre unha condena de 20 anos de cárcere por un intento de golpe de estado no ano 2015. A todos os acusados impútanselles os delitos de complicidade, ocultación de cadáveres e "atentado contra a seguridade do Estado".

Responsabilidade das potencias occidentais

Os partidarios de Sankara denunciaron que, como en 1987, no asasinato de Sankara tamén participaron países estranxeiros, especialmente o Estado francés, e criticaron que Sankara. “O lado material do golpe de estado ocorreu en Burkina Faso, pero os promotores son estranxeiros”, declarou a ex parella de Sankara Halouna Traore durante a celebración da eapiketa. Para Xustiza Sankara, a rede internacional para Xustiza Africana expresa a súa satisfacción polo comezo do xuízo, pero a súa preocupación é que a participación de países estranxeiros non se investigou. “Pedimos ao novo xuíz encargado do seguimento da parte internacional do caso que siga a instrución até o final. En concreto, que pida a Francia que entregue os documentos clasificados como secretos de defensa e que colabore na investigación aos países sospeitosos de estar implicados”. Estes países son Francia, Togo, Costa do Marfil, Liberia, Libia e Estados Unidos.

Símbolo do anticolonialismo revolucionario

Thomas Sankara e os seus doce integrantes foron asasinados en 1987 por un comando militar no que foron asasinados un ano antes. Tiña 37 anos e gozaba de gran prestixio en Burkina Faso, en África e no resto do mundo da esquerda. Formou parte do grupo revolucionario de mozos militares Officiers Communistes. Na década dos 80 asumiu responsabilidades de goberno, pero foi encarcerado. Tras o golpe de estado de 1984, foi nomeado lehendakari e até a súa morte en 1987, ademais de realizar discursos radicais, promoveu profundas transformacións na cultura de Burkina Faso, as políticas a favor das mulleres ou no ámbito económico. A reportaxe de 2007 de ARGIA e o documental Eguzki Bideo dan a oportunidade de coñecer máis a fondo o traballo e a historia de Sankara.


Interésache pola canle: Kolonialismoa
Nais escravas da ginecología

Washington (EE.UU.), 1807. A Constitución estadounidense prohibiu o tráfico transatlántico de escravos. Isto non significa que a escravitude sexa abolida, senón que a fonte principal dos escravos interrompeuse. Así, as mulleres escravas convertéronse na única maneira de... [+]


Cume de Commonwelth
Os estados do Caribe piden ao Reino Unido indemnizacións por escravitude
O cume dos países da Commonwealth comezou este venres no Estado de Samoa (Oceanía), onde os países do Caribe pediron ao Reino Unido que recoñeza o seu pasado esclavista, que pida perdón e que faga unha reparación.

Premios Nobel 2024: non é casualidade
A Academia Nobel de Medicamento anunciou os gañadores deste ano nas categorías de Medicamento, Física e Química. Son sete, e sete, os homes, todos brancos, e os de Estados Unidos ou Reino Unido, que son sete. Por tanto, cumpriuse totalmente co anuncio realizado uns días... [+]

O outro lado do 12 de outubro: reflexións da resistencia

Non é casualidade que o Día da Hispanidade, o da Garda Civil e a Virxe do Alicerce coincidisen nesa data. O tres representan estruturas opresoras (estatua, exército e igrexa). Doutra banda, hai resistencia indíxena e poboación represaliada polo Estado español a través dos... [+]


2024-10-09
Memoria histórica
Somos memoria

Cádiz
Esclavistas vascos na metrópoli colonial
O 12 de outubro de 1492 non comezou só o xenocidio dos pobos orixinarios de América. Tamén se abriu o camiño ao negocio da escravitude atlántica que convertería a Europa nunha potencia mundial. Este xigantesco sistema colonial sería imposible sen unha metrópoli como... [+]

Airbnb e Booking ofrecen aloxamento en terras retiradas aos palestinos
Centos de casas, hoteis ou apartamentos instálanse nos terreos ocupados por Israel na Franxa de Palestina. Desatenden á ONU.

2024-10-08 | Mikel Aramendi
Norenak ote dira munduaren akabuko uharteak?

Gurutzegramen zaletuek –eta beste inork gutxik– ezagutu ohi dute Txagos uhartediaren izena. Irla haietan handiena, Diego Garcia, aipatzen bada, gehixeago izango ginateke aditzera dugunak: ospea –ez batere gozoa– lortu du bertan dagoen base militar... [+]


A Sociedade Médica de Canadá pide perdón polos danos causados aos pobos indíxenas
A Sociedade Médica Canadense (CMA) pediu desculpas aos pobos indíxenas polos danos físicos e psicolóxicos que historicamente lles afectaron pola práctica médica ou a ausencia da mesma. No mesmo acto que fixo a petición de perdón presentou un informe que recolle as... [+]

Rutas decoloniales (V)
Montaña Navarra: capitais de escudos

Desde a Montaña de Navarra, miles de persoas tomaron rumbo a América no século XIX para sobrevivir no pastoreo ou noutros quefaceres. A historiadora Raquel Idoate recupera na súa tese a historia duns 4.000 deles: como se fixo a viaxe, en que se investiron, papeis sobre a... [+]


Rutas decoloniales (IV)
Ibaizabal: alimento humano das chemineas

Estamos no territorio máis industrializado do País Vasco, a Marxe Esquerda do Ibaizabal, ou a Ría de Bilbao, si quérese. Aquí as chemineas ordenárano unha vez. Pero para alimentalos non só utilizouse o carbón, senón tamén a suor de miles de traballadores, e máis... [+]


Itinerarios decoloniales (III)
Vitoria-Gasteiz: palacios de azucre e historias amargas

A épica constrúese sobre as vidas de moitos homes e coñecer iso fai máis madura á sociedade”. A escritora Bibiana Candia ten razón. En Azucre (Pebidas de Cabaza, 2021) cóntanos a traxedia dos migrantes esclavizados galegos do século XIX, pero esa historia sería a... [+]


Itinerarios decoloniales (II)
Costa de Lapurdi: Resonancias de Bois Caïman

A pesar da pel negra e o cabelo rizado, seguían sendo homes invencibles, coa intelixencia e o resentimento dos seres humanos”. Así escribiu sobre os escravos CRL James no libro Jakobino Beltzak, que narra con mestría a revolución de Haití. Tantas brutalidades, torturas e... [+]


Rutas Decoloniales (I)
Donostia: non gogoa, han espada

Si consegues escapar da multitude de turistas e mirar desde a varanda da Cuncha até o peirao donostiarra, quizá a imaxinación acompáñeche na época na que foi unha intensa cidade comercial mariña, na que a banda sonora das gaivotas acompañarache. Talvez mergullar nunha... [+]


Eguneraketa berriak daude