“Sen esclavizar o texto tentei achegar o meu granito de area á axenda”
- Antton Olariaga é un antigo cómplice de Jakoba Errekondo na axenda Lúa e Plantas. Para coñecer máis sobre o proceso de creación, entrevistamos ao debuxante usurbildarra. Din que non ten horta, pero a contraportada da axenda di que creou unha fermosa colleita no intercambio destes anos.
Os animais colaboradores son o tema da axenda deste ano. Fíxoseche máis fácil debuxar que as verduras?
Bo, cando na primeira chamada dixéronme que tiñamos que facer bichos, insectos e bestas, collín un pequeno susto. Pensei, “temos que facer unha axenda completa chea de insectos?”. Pero logo, falando con Jakoba e aclarando que ía ser unha ilustración de cada mes, dixen, “teremos que tratar ben a estes animais”.
E, despois dese susto, por onde o fixo?
Sempre me gustaron os piztiarios, os animais e os textos medievais, e iso deume a pista. Nos piztiarios aparecían animais, cada un coa súa propia personalidade, realizando unha acción, con amigos ou inimigos, rodeados de plantas… decidín ir por aí, pensando en que identidade daría a cada animal e en que acción e lugar tiña que ver con esa identidade.
Como é a colaboración no proceso creativo, esa composición de textos e imaxes?
A pulpa sempre a dá Jakoba, ela sabe, eu son unha ignorante. Por tanto, o propio protagonista de cada mes deumo, e explicade que fai cada animal, que características ten, etc. Con todos estes datos eu montei unha escena en relación coa personalidade de cada un. Por exemplo, a araña conta cunha rede que hoxe en día é internet. Pois aí puxen a araña con todos os seus brazos, buscando os bichos nos computadores. Hai que ter sempre un punto de ramificación, si non pode ser aburrido, e supoño que o lector tamén o agradecerá. Por tanto, eu tento adornar e dignificar con dignidade a esencia da axenda, pero non sendo escravo do texto, senón achegando e complementando dalgunha maneira coa miña visión.
Dixo que non ten horta, pero leva moitos anos traballando nesta axenda relacionada coa horta. Que recibiches deste traballo?
Por unha banda, a relación, ese contacto persoal con Jakoba. Gústame discutir con el, “que che parece isto e que outro…?”. Así actuamos. Con todo, o meu punto de partida é a ignorancia, porque non sei nada da horta. Así que vou estudar e a buscar as fórmulas axeitadas. Ao final, ademais de ser amigos, Jakoba e eu xa nos fixemos cómplices.
Neste vídeo pódese ver unha presentación especial da axenda Ilargia eta Landariak, realizada en Alegia: As intervencións de Jakoba Errekondo e Antton Olariaga, as explicacións do biólogo Iñaki Sanz Azkue e os bertsolaris Unai e Eñaut Agirren cantando versos vellos:
