A ONG Euskadi-Cuba, Mugarik Gabe e Dignidade e Paz comezaron a traballar en 2016 o proxecto de creación dunha televisión. O proxecto foi presentado ao Goberno Vasco, pero naquela ocasión non conseguiron o financiamento que tiñan que conseguir. Si en 2017. A maior parte de 2018 déronse a preparar, e en novembro empezaron a crear contidos cun equipo de catro persoas. Puxéronse en marcha coa metade da programación prevista, pero conseguiuse completar o 100% da grella. Os estudos de Hamaika Telebista sérvense dos medios para gravar o número de programas. Para a difusión, Internet.

Tiñades claro que o proxecto tiña que ser a televisión. Por que?

TAMARA DE GRAZA: Porque viamos que non existía no noso campo. Hai algunhas cousas Ahotsa.info e outras, pero estas seguen a actualidade. Nós queriamos facer unha videoteca... Bo, tampouco é iso, pero é que de momento non tocamos a actualidade, temos dezaseis programas, pero atenporales. Tamén queriamos dedicarnos á mocidade e creamos unhas sesións dirixidas a eles. Fixemos conversacións e conversacións enxeñosas, profundas, pero tamén fixemos outro tipo de sesións, de humor, máis áxiles...

ENEKO CALLE: Unha cousa interesante que teñen os medios de comunicación públicos en comparación cos hexemónicos é que os cidadáns pasan de consumir información a producir. Nós facémolo e pómolo na rede. La Cuba Información que fai Euskadi-Cuba segue sendo un medio de comunicación, e nós, a ONG Paz e Dignidade e Mugarik Gabe, xa faciamos audiovisuais… Tantaka é unha plataforma para pór en rede a todas elas. Temos experiencia colaborando con algúns medios de comunicación, polo que…

Si buscades información sobre vós, aparecen reiteradamente as palabras "alternativo", así como a palabra "contrainformación". Como interpretades iso? Que é o alternativo?

T.D.G. : Dicir o que non contan os medios de comunicación hexemónicos, ou o que nos contan dunha maneira que non nos gusta, á nosa maneira. Sobre todo dando a palabra aos que saben. Tratamos de traer xente experta, pero utilizando palabras que todos poidamos entender, para achegar á sociedade temas complexos.

R. C.: Cando presentamos Tantaka TV en novembro, nalgúns medios de comunicación locais preguntóusenos "por que outro medio? Dicides que aprendestes de Ahotsa, Ala Bedi, Arrosa Sarea, Argia… ou que creastes Tantaka mirando a eles, pero por que outro medio? Que oco vistes neles para crear Tantaka? ". E a nosa resposta era que non vimos ningún oco, sobre todo nós vimos completalos. As nosas relacións, contactos, coñecementos… axúdannos a iso.

Dos temas que tratan as vosas asociacións, que silencian os medios de comunicación hexemónicos?

T.D.G. : Case todo, diría eu. Temos dous ou tres sesións de contrainformación, unha denominada Censuradores. Damos a palabra aos que sufriron a censura, iso non é posible nos medios de comunicación hexemónicos. Noutra sesión analizamos como se forman os poderes dos medios de comunicación, está claro que eles nunca contarán iso.

E.C. : Diría que os temas relacionados co urbanismo non aparecen nos medios de comunicación hexemónicos. A información sobre Bilbao, neses medios de comunicación, será o turismo, o desenvolvemento da cidade… E moitas outras cousas quedan fóra: os contextos, como os conflitos armados, o poder das multinacionais, como esas multinacionais están en plena propiedade dos medios de comunicación hexemónicos… Neles non escoitarás nada contra Iberdrola, e en Pinga, si.

T.D.G. : As principais televisións poden informarche da acción anual contra o BBVA, pero sen explicar en profundidade o motivo. E o mesmo ocorre cos conflitos mundiais: Sahara, Kurdistán... Son moi complexos e a xente só sabe deles o título principal. Nós contámolo en sesións de 5-10 minutos, con datos, imaxes...

Pódese facer iso en 5-10 minutos?

T.D.G. : Si. Durante este tempo pódense dar suficientes imaxes próximas da situación. Moita xente non está disposta a comezar a ler un informe sobre Palestina de non se cantas páxinas, pero se se explica así o verá...

Que criterios lingüísticos tedes? Lin nalgún lugar que o obxectivo é ser bilingües.

E.C. : Non fixemos contas até agora. En febreiro teremos a primeira reunión de avaliación co Consello Político [ver texto adicional], que será un dos criterios. Pero creo que estamos cerca do obxectivo do bilingüismo, está a ser máis fácil do que criamos producir en eúscaro. Con todo, dentro dese equilibrio, tratamos de explicar ás persoas ás que convidamos que Tantaka Telebista ten unha vantaxe que a pesar de nacer en Euskal Herria tamén é moi continuada no Estado, mesmo en Latinoamérica. E queremos tratar algúns temas en castelán. Por exemplo, a tortura. Hai temas que en Euskal Herria sempre se traballan en eúscaro e que aparecen en ETB1, e parece que aos que ven ETB2, aos castellanohablantes, non lles interesan.

T.D.G. : Tortura, nenos con mochilas...

E.C. : Sabemos que pedimos un esforzo a algúns invitados, xa que sendo euskaldunes pedímoslles que o fagan en castelán, para que logo se poidan difundir noutras canles.

Tantaka faise en Bilbao, pero a idea é que sexa de toda Euskal Herria, non?

T.D.G. : Ala Bedi dixo isto moi ben de si mesmo e non sei por que non somos humildes para dicilo. O punto de vista de Ala Bedi é de toda Euskal Herria, pero está en Vitoria-Gasteiz e, por tanto, teñen as cousas máis preto de Vitoria-Gasteiz. Nós estamos en Bilbao, pero contamos cousas que ocorren en todo Euskal Herria. Agora vaise a sacar o documental Altsasukoaz, fomos a Irun a entrevistar a Fermin Muguruza, estivemos no barrio de Errekaleor de Gasteiz… Imos aos sitios que temos que ir. Non podemos estar todo o tempo en Tudela, pero tratamos de contar as cousas que hai que contar. De momento temos esquecido o Norte; unha das cousas que temos pendentes é pornos en contacto coa televisión Kanaldude…

Comezaron a funcionar grazas ao diñeiro que lles deu o Goberno Vasco. Ademais tedes outras fontes de financiamento?

T.D.G. : De momento non. Publicidade? Non pensamos no futuro. O financiamento actual termina en decembro, e a nosa intención é solicitala por outros dous anos. Pero agora non queremos facelo.

E.C. : Aí hai unha tensión. A maioría dos medios de comunicación que xurdiron da construción popular son autogestionados. Aí hai un choque: ONGs, subvencións e autogestión. Umm, xa veremos. Algúns axentes presentes no Consello Político de Tantaka avogan pola autogestión, e cren que Tantaka debería facer ese camiño. Pero como fas viable un proxecto tan grande? Ese debate estará aí, sempre existiu neste pobo. Até que punto un medio de comunicación está condicionado por recibir unha subvención da administración… De momento temos liberdade, pero hai esa tensión.

Consello Político para a Conservación de Valores

Tantaka TV defínese por catro valores: feminista, internacionalista, plural e sostible. Para comprobar o cumprimento destas directrices e asegurar o carácter colectivo do proxecto, creouse un Consello Político formado por diferentes medios de comunicación, asociacións e xornalistas. No consello están presentes, entre outros, Pikara Magazine, Ecuador-Etxea, Resumo Latinoamericano, Joxemi Zumalabe Fundazioa, Reas Euskadi, Ernai, Ekologistak Martxan, Ala Bedi, Komite Internazionalistak e Feministalde.

Aprender a facer televisión

"Temos vontade, ilusión e ganas, pero a metade do persoal non tivo experiencia no mundo do xornalismo ou da comunicación. Antes de comezar a crear contidos en novembro realizamos unha formación intensiva, fixemos unha carreira de catro anos en tres meses, jajaja. Un dos retos para 2019 é ensinar o que aprendemos a outros axentes públicos para que eles poidan producir as súas sesións".