Creo que terá que ver coa resaca da profesión, pero teño que recoñecer que me fixo na paisaxe lingüística dos lugares que visito. Carteis que se pegan nas paredes, colgando dos farois, valos publicitarios, así como soportes que aparezan en tendas ou empresas (rótulos, avisos, carteis de ofertas, etc.). ). Para min son moi significativos e teño moita preocupación, a pesar do enorme labor realizado nas últimas décadas para impulsar a presenza do eúscaro no ámbito socioeconómico, a escasa presenza do eúscaro neles.

Por iso creo que á hora de crear e xestionar negocios, os equipos directivos e os xestores deberían reflexionar dunha maneira máis evidente sobre a variable lingüística. Necesítase algunha intervención para que a tendencia cambie, xa que na maioría das empresas o eúscaro non aparece entre as súas linguas a xestionar. Ademais, a influencia dos traballadores e dos clientes é moi limitada, deberiamos ser máis emprendedores para reverter a situación.

Tamén son significativas as ausencias e incapacidades administrativas. No ámbito empresarial, as normativas afectan o funcionamento e á xestión. Si existisen normativas específicas relacionadas co uso das linguas, o impacto no posicionamento da lingua sería inmediato.

Na Comunidade Autónoma do País Vasco (CAPV), son poucas as empresas con obrigacións que ofrecen servizos de interese xeral (operadores de telefonía, empresas de transporte, comercializadoras de enerxía, entidades de crédito, etc.). ). Xunto a eles, grandes establecementos abertos ao público de máis de 250 traballadores, cun volume de negocio superior a 50 millóns de euros, superficies comerciais superiores a 400 metros cadrados e situados en capitais vascas ou municipios cunha proporción de bilingües superior ao 33%…

Ademais do anterior, non hai outra cousa que a necesidade do uso do eúscaro. Ademais, as empresas poden recibir axudas por parte das administracións, pero a cambio ninguén se verá obrigado a cumprir uns mínimos lingüísticos.

Por outra banda, está claro que o traballo desde a iniciativa social e desde a administración cara á promoción ten un impacto moi limitado. Máis limitada si non hai cooperación e complementariedad. Porque unha mera campaña de promoción ou comunicación non conseguirá que as empresas utilicen o eúscaro a miúdo, sen establecer unha política lingüística e outras medidas eficaces. Exemplos diso son a falta de pegada do eúscaro en moitos dos negocios que se están abrindo estes días. Non parece que esteamos en Euskal Herria.

Con todo, hai empresas que están moi avanzadas neste camiño e que están a iniciar o camiño. O comité de empresa de Euskaragileen que lidera a Asociación Bai Euskarari quixo facer unha nova achega á promoción. Estas empresas, avanzadas na euskaldunización das empresas e cun uso normalizado do eúscaro, elaboraron unha infografía co obxectivo de animar ao resto de empresas a elaborar plans de eúscaro para que dispoñan de información, asesoramento e apoio sobre o proceso de interiorización, uso e presenza do eúscaro. Na cadea de valor destas empresas, as linguas engaden valor ao produto que se produce ou ao servizo que se ofrece, máis concretamente o eúscaro.

Por tanto, máis aló da promoción, fagamos que as institucións públicas adopten as medidas necesarias para facer ver ás empresas a necesidade de utilizar o eúscaro. No camiño terán a nosa axuda.

Rober Gutiérrez, director da Asociación Bai Euskarari