A asociación Muller* Surflari leva desde 2014 facendo cabida no mar a mulleres, trans e intersexuais a través do surf. Buscan o empoderamiento das mulleres* nun espazo “totalmente masculinizado e estereotipado”: nos cursos fórmase comunidade e trabállase a autonomía do alumnado, entre outras cousas. O sábado reuniranse en Zarautz para seguir consolidando a comunidade no encontro de todo o día.

O obxectivo principal do encontro Muller* Surfari é fomentar a rede e fortalecer as relacións. Por que dan tanta importancia á constitución dunha comunidade de mulleres* surfeiras?

Porque é importante que as mulleres* se coñezan e potencien a rede, e aínda que nós fagamos ese labor a través do surf, para nós é máis importante crear esa rede de mulleres*: traer e visualizar mulleres* diversas. Así conseguimos gozar do medio, coñecernos... Porque ao final somos iso: asociación de mulleres*.

Organizades un programa de todo o día para o sábado. Pola mañá haberá varias actividades: xogos, ioga, surf... Ofreceredes Waveski por primeira vez.

Waveski é unha especie de piragua aberta. É unha táboa de surf, pero ten unha cinta e vai atada. A través da campioa do mundo, Ainhoa Tolosa, e outros profesionais da waveski, emitiremos un programa. Tamén teremos piraguas abertas, coñecidas como mojitos, para coller as ondas. Ensinarannos estas novas modalidades e a ver si seguen connosco.

Aprendestes e xogado, pero tamén organizastes concursos con premios. Ademais de estar no mar, a vosa misión é impulsar a competitividade das mulleres* e animalas aos campionatos?

Por unha banda, vemos que nas competicións oficiais de primeiro nivel, aínda que cada vez son máis as mulleres*, o estereotipo na maioría dos casos é o mesmo. Gustaríanos chegar a mulleres* máis novas para participar en todo isto, pero iso é un proxecto de futuro. O concurso que celebraremos o sábado é de tipo lúdico. Concurso en equipo, unha conta para divertirse. Xuntamos a mulleres de distinto nivel coa camiseta de licra do mesma cor e xogamos. Trátase de coller dúas ondas, cambiar de licra entre elas, coller outras dúas, divertirse e divertirse. A dos premios é para animar á xente, porque ás veces ao pór o premio a xente motívase máis!

Podedes dar cabida a mulleres, trans e intersexuais de todas as idades e categorías en Muller* Surflari. Como o xestionades?

O noso referente é O Eizagirre, transa, tamén apareceu nos medios de comunicación, é o noso arpegi e modelo. O que nos di é que aos que se apuntan ás nosas actividades hai que preguntarlles como queren que lles chamen e non que lles pon no DNI. Ofrecemos esta posibilidade, e cada un decide como se identifica mellor, creo que a xente queda máis tranquila con ela.

Desde a Casa das Mulleres* de Zarautz tamén se difunden iniciativas ao redor de identidades minoritarias. O asterisco (*) é bastante evidente e creo que aglutina a todas as mulleres*. Sen máis, todos son benvidos e animamos a participar. Creo que senten a gusto entre nós.

Teñen en conta á hora de realizar os grupos a posta en común ou a mestura de todos os grupos de idade?

Pómolos todos mesturados. Antes sacamos o grupo de +55 anos, onde se xuntaban os da mesma franxa de idade. Foi un puntazo. Pero se algunha vez alguén veu de forma individual, meteuse no lugar que el quere, na hora e o día que lle vén ben, estiveron mulleres de 62 anos* que se apuntaron pola súa conta.

Fronte a outros cursos de surf, que ofrecen vostedes? Que reciben os que aprenden convosco?

O importante é que é unha conta entre iguais. Nós temos poucas monitoras*, pero as outras escolas tampouco teñen moitas. É importante que o referente sexa a muller*, xa que é para as mulleres*. Ademais, estás sete semanas coa túa mesmo grupo e monitor, e noutras escolas a xente vai cambiando, é outro estilo. Despois de 7 semanas coa mesma xente, creas equipo e ambiente, vasche gañando a confianza… Moitas veces despois da sesión tomamos un grolo xuntos, facemos amigos. E, desde logo, Muller* Surfeira, por filosofía tamén ten outras cousas.

E vostedes, os promotores e monitores do proxecto, que obteñen?

Os monitores din estar moi a gusto porque estas mulleres* se converteron en referentes. Este recoñecemento é importante porque o mar foi durante moitos anos un campo de homes. Os monitores, á fin e ao cabo, somos surfeiros e vivimos as nosas pequenas cousas no mar; cando imos á auga perciben que somos importantes. Ademais, os monitores din que como experiencia é incrible estar sete semanas co mesmo grupo e facer amigos. Nas avaliacións os alumnos din cousas moi boas sobre os monitores e nós facémolas chegar a eles. senten encomiados. Talvez noutras escolas nin as coñecen. É importante dar un nome a estas mulleres* monitores.

En 2014 puxeron en marcha o proxecto, e ano tras ano a demanda vai crecendo, tanto nos cursos de surf como nos de viaxes, como nos cursos de tecnificación de inverno. Que tipo de curso tiveron este ano?

Metémonos/Metémosnos en mil historias! Este ano é destacable que a colaboración con Cruz Vermella e a Asociación Laia deu lugar a un maior número de mulleres* migradas e de mulleres* numerosas entre nós, así como a algunha persoa refuxiada. Recibimos unha subvención internacional que permitiu a todas estas mulleres* vulnerables surfear. Foi de Cristo... Algúns non saben nin nadar, e habemos flipado como se meteron á auga. Algún monitor díxonos, “eu non vin a esta muller rindo así algunha vez”. Só con iso xa está cumprido o obxectivo.

Doutra banda, tamén saímos coa Casa das Mulleres* de Zarautz unha iniciativa para aprender surf o 12 de xuño, e 58 mulleres* inscribíronse, cunha idade media superior aos 50 anos, non puidemos dar a todos! Agora imos de viaxe a Galicia e a xente apuntouse bastante. A maioría dos cursos deste ano foron completos. Normalmente o problema é que temos escaseza de monitores: temos dez monitores e cada vez somos máis… Por iso este ano sacamos un curso gratuíto de monitor. Un monitor preparou a uns alumnos para as probas de monitor. Tamén vemos que hai poucas mulleres* que traballan como xuíces e estabamos dispostos a subvencionar o curso de xuíz. Non se animou a ninguén, pero a ver o ano que vén.

Muller* O surf conta co apoio de diferentes asociacións e organizacións, e aos poucos a rede vai crecendo.

Si, queremos agradecer a todas as persoas que colaboran connosco, entre elas ás escolas de surf: En Donostia, Indar de Gros, Patris, Free Surf; en Zarautz Shelter, North Shore, Zarautz Surf House... Ademais, Emakunde axúdanos, e tamén nos apoian os Departamentos de Igualdade de Donostia e do Concello de Deba, entre outros. Cabe destacar que este ano realizamos por primeira vez a Caseta Up Paddle a través da Asociación Feminista Pertzetik de Orio, con Cyara Palenzuela. A ría ten importancia en Orio e era un espazo que nós tamén temos que ocupar, onde camiñamos durante máis de cinco semanas.

Ademais, colaboramos coa asociación Txiki-txoko. E a través de Plisti-Plasta Urak realizamos un curso de surf con mulleres con diversidade funcional*. Eu si que aprendín con eles!