O 10 de outubro é o día internacional da saúde mental e os medios de comunicación e institucións lembrarán a generalización da ansiedade e a depresión na nosa sociedade. Os nenos e os mozos non son unha excepción, e desde hai tempo fíxose visible outra realidade dramática: o suicidio.
O pasado curso, por primeira vez, púxose en marcha nas escolas e institutos da CAPV un protocolo para combater o pensamento e a actitude suicida, e os datos apuntan a que, de media, nos días lectivos activáronse dous protocolos diarios en Bizkaia, case un diario en Gipuzkoa e unha alerta cada dous días en Álava. Así o publicou O Diario Vasco.
Teñen 1.800 profesores formados no tema e un dos obxectivos é detectar ao alumno que pode ter unha intención suicida. Nos casos nos que se activou o protocolo, o perfil é variado, pero a miúdo son alumnos sen grupo de amigos que ven illados ou excluídos. Unha das prioridades é que, non só o profesor, senón tamén os nenos e mozos saiban recoñecer sinais e que sexan activos para que avisen si un compañeiro ou compañeira ve mal.
Unha das prioridades é que os nenos e mozos tamén saiban recoñecer os sinais e sexan activos para que avisen si ven mal a un compañeiro
“Non podes mirar para outro lado”
Nun momento no que o número de alumnos con necesidades específicas de apoio aumenta considerablemente, as funcións do profesorado son obxecto de debate na comunidade educativa. Neste sentido, a psicóloga Mireia Centeo afirma que a predisposición do profesorado para responder á situación socio-psicolóxica e emocional dos alumnos é cada vez máis frecuente, "ou polo menos cada vez somos máis conscientes da necesidade desta predisposición, entre outras cousas porque se fala cada vez máis na sociedade de todo isto". En opinión do profesor Artizar Susperregi, "á fin e ao cabo a situación explótache antes ou despois, non podes mirar para outro lado. Podes porche moi exixente e ser un profesor ríxido coa entrega de material didáctico, cego en ti, até o punto de dar medo aos alumnos, pero se non che acompaña a situación estala co profesor do curso seguinte".
Haberá tamén profesores que pensen doutra maneira, como subliñou a profesora Agurtzane Martínez: "Haberá profesores que pensen que o seu traballo non é facer de psicólogo e que teñen suficiente con dar matemáticas, que si o neno necesita algo máis debe estar outro profesional para responder a esas necesidades. E cos profesores que teñen sensibilidade é fácil, pero con eses profesores que teñen outra actitude é moi difícil traballar e cambiar a súa mentalidade".
Os dous parágrafos anteriores (e algunhas claves para profundar no tema) atópanse na seguinte mesa redonda realizada en ARGIA: Como converter a escola nun espazo psicolóxico seguro.
Por outra banda, o pasado mes de decembro púxose en marcha en Navarra o Código Suicidio, un código que pode ser activado por psiquiatras e psicólogos, si detéctase que algunha persoa ten pensamentos suicidas, e que permite o seguimento e os recursos especiais mediante a colaboración de diferentes profesionais do sector. Desde entón activaron un mínimo de 243 Códigos Suicidio.
(Azken aldi luzean ezin naiz gauez atera, eta arratsaldez ere larri, eta asteburuetan ere ez, eta (jarri zaizue jada ihes egiteko gogoa), marianitoak eta bazkari azkar samarrak izaten dira nire enkontruneak. Konpainiak ondoegi aukeratu behar ditut. Ezin ditut poteoak... [+]