Iratxe Sorzabal foi detida no Estado francés en 2015 e estivo preso até a súa chegada a España o ano pasado. Foi xulgado acusado dun atentado en Xixón e condenado a 24 anos de cárcere. En cinco días de detención en 2001, Sorzabal denunciou que a bolsa, os electrodos, os golpes e as ameazas foron constantes.

O tribunal que examinou o recurso estivo composto polos maxistrados Manuel Marchena (presidente e relator), Miguel Colmenero, Andrés Palomo, Susana Polo e Javier Hernández. Consideran que non abonda con que Sorzabal denuncie as torturas ante a ONG e iso non demostra que fose torturado.

Pola contra, indican na súa sentenza que durante a detención foi examinada polo médico contencioso e non se concluíu, e que nas numerosas probas realizadas posteriormente no hospital tampouco se apreciaron lesións que puidesen corresponder á tortura. Como consecuencia de todo iso, o tribunal considera que non se pode dicir que o caso non se investigase.

Amnistía Internacional e o Comité de Prevención da Tortura do Consello de Europa consideraron cribles as torturas de Sorzabal. Con todo, para o Ministerio de Facenda e Administracións Públicas, o labor destas institucións é moi respectable, pero as institucións xudiciais non poden ler os seus informes sen unha perspectiva crítica suficiente.

Ademais, o xurado considerou que a declaración de Sorzabal non foi imprescindible na súa sanción, e a sanción baseouse noutra gran cantidade de documentación e indicios.