Silvia en casa
- Ten dous abril (ou o confinamento 21) e en canto espértome vin a última publicación de Sílvia Pérez Cruz en Instagram: “Hoxe, concerto en directo desde a miña casa. 21:30h.” Bo, hoxe teño a cabeza da burbulla durante unha hora, polo menos, para que poida explicarmo.
21:25. Conectar o teléfono ao altofalante, deixalo en equilibrio e colocalo comodamente no sofá para que sinta un concerto na mellor compañía.
Comezou. Saudou ao público e ás persoas que empezaron a conectarse e explicounos que o concerto está dedicado aos que coidan aos demais, aos que están a ser atendidos e aos que queren coidar pero non poden facelo. O seu obxectivo é coidar aos que lle coidan.
Hai uns días fixo outro directo para reivindicar que a xente quedase en casa. A decoración que lle preparou a súa filla naquel concerto, hoxe foi súa: unha habitación branca con esas lámpadas. Comezou o concerto cunha coñecida canción coa letra da súa nai e a música do seu pai, ofrecendo ao público adulto o que cantase como Bis nun concerto normal: Vestida de nit. A canción está gravada no seu último disco cun cuarteto de corda, pero a verdade é que non creo que moita xente se botase de menos.
Estamos inmersos nun ambiente íntimo, igual que é doce para cantar, porque ao falar tamén é así. Sílvia é afeccionada á versión e avisounos antes de que comece o concerto que, ademais das súas cancións, incluiría algunhas versións. Realizou versións de dúas cancións dos suramericanos Jorge Fandermole e Luiz Gonzaga, e tamén contou co popular Vinte Anos, entre boleros e habaneiras, que ten o poder extraterrestre que ten para si mesmo.
Reivindicando o Día Internacional do Autismo, cantou a continuación parte de Ai, ai, ai, dedicado a un estudante autista e aos seus debuxos. Improvisou con naturalidade os fragmentos de letras que esquecera no momento. E continuando coas cancións da súa colleita, cantou Non hai tanto pan, que ademais de actuar como compositor en 2016 forma parte da banda sonora da película que estreou como actor Preto da túa casa. Despois ofreceu unha das miñas cancións favoritas, Mañá. Si hai algunha canción axeitada para unha despedida, esta é a canción.
Traballa na guitarra e na voz crúa e chea por completo a sala virtual que creou coa súa salvaxe demostración de control sobre a súa voz. Para ir terminando interpretou a primeira canción que aprendeu coa guitarra para ensinarlla ao seu pai, Afonsina e o mar. O último, sen despedirse, marchouse en contra das agullas do reloxo.
Como el di, que bo invento a música…
Hoxe non houbo vestidos longos, nin salas grandes, nin luces especiais. Non é necesario. Non é necesario.
Aposapo + Mäte + Dano Dor Cando:
5 de abril.
Onde: Gaztetxe Akerbeltz de Markina-Xemein.
---------------------------------------------------------
Fixen o carriño da compra cheo de verduras e estivemos cortando durante a noite, mentres outros preparaban o equipo de son e... [+]
Olatz Salvador
Noiz: martxoaren 15ean.
Non: Deustuko jaietan.
------------------------------------------------
Martxoak beti du deustuarrontzat kolore berezia; urtero ospatzen ditugu jaiak, San Jose egunaren bueltan. Bi asteburu bete festa, eta urtetik urtera Deustuko... [+]
Inoren Ero Ni + Lisabö
Noiz: martxoaren 14an.
Non: Gasteizko Jimmy Jazz aretoan.
----------------------------------------------------
Izotz-arriskuaren seinalea autoko pantailatxoan. Urkiola, bere mendilerro eta baso. Kontzertuetara bideko ohiko errituala: Inoren... [+]
Olor
Noiz: martxoaren 9an.
Non: Bilboko Sarean espazioan.
---------------------------------------------------------
Esperantza. iz. Nahi edo desiratzen dena gertatuko delako edo lortuko delako uste ona.
Izen horixe jarri zion Jokin Azpiazu Carballo Olor ermuarrak bere... [+]
Hiuzz + Bloñ + Adur
Noiz: otsailaren 15ean.
Non: Iruñeko Aitzina tabernan (Egun Motelak kolektiboa).
--------------------------------------------
Larunbat goiza Iruñean. Neguko eguzkitan lanera doazen gizon –eta ez gizon– bakarti batzuk... [+]
As cousas non son fáciles de ser, e será por unha ou outra, pero ultimamente mordín a lingua máis do debido por dúas cousas: a cultura do sold out e o FOMO, que quizá hai que explicar porque non llo dixen tantas veces: o medo a non ser parte dunha experiencia concreta e... [+]
EMEADEDEI + MAHL KOBAT CANDO:
2 de febreiro.
ONDE: Gaztetxe de Zuia, en Murgia.
----------------------------------------------------
O 20 de setembro do pasado ano tivemos coñecemento por primeira vez do colectivo musical no perfil da rede social que acababan de crear:... [+]
Kolektiboki antolatzeko grina aspalditxotik gorpuztu da, besteak beste, kulturaren esparruan. Jendea batzeko abaguneak dira kontzertuak, eta horregatik, musika kolektiboei egingo diegu txokoa erreportaje honetan. Gaia hain zabalean hartu ordez, Araban ipiniko dugu fokua,... [+]
Todo
CANDO: 18 de xaneiro.
ONDE: Na sala Jimmy Jazz de Vitoria-Gasteiz.
----------------------------------------------
A última vez que penso nunha pregunta é: canto cambian as cousas en 30 anos? Si, lector, adiviñaches: acabo de cumprir tres décadas. A crise do intruso... [+]
Chulería, foder!
CANDO: 5 de xaneiro.
ONDE: No Kafe Antzokia de Bilbao.
----------------------------------------------------
Mentres enchía a sala, mirando cara abaixo tras a varanda de arriba do teatro, estiven xogando a ver si atopo a alguén máis novo que eu antes do... [+]