A granxa produtora de Hazitik Lilia e o cámping Goietxea puxeron en marcha a recollida de firmas, ambos os preocupados polas posibles consecuencias da súa actividade se se materializa o obxectivo da adecuación do plan de urbanización de Senpere. A orientación de ordenación e programación territorial (OAP nas súas siglas en francés) ten como obxectivo a construción de vivendas en terreos de 8,2 hectáreas que rodean a ambas as empresas.

A localidade púxose de face a 2028 para reformar o seu plan de urbanización, e nas proxeccións a ese prazo Senpere tería 1.280 habitantes máis. Para albergalas, segundo un informe publicado polo colexio, serían necesarias 686 novas vivendas. O novo plan liberaría, en consecuencia, os terreos destinados á construción de novas vivendas; dentro do seu obxecto, os actuais terreos de cultivo do barrio de Ibarrun pasarían a construírse para a construción de 162 vivendas (74 individuais e 88 colectivos) nos próximos anos.

Desde 2003, Mirentxu Doihenart traballa co seu marido nos invernadoiros próximos a esas terras e é ela quen iniciou a recollida de firmas contra o obxectivo: “Rodeados de casas, vemos o noso futuro moi preocupante”. Enumerou as diferentes causas da preocupación: por unha banda, o ruído das distintas ferramentas que utilizan para a súa produción, ou o ruído dos desprazamentos dos clientes, que temen as “denuncias” dos posibles novos habitantes. Ademais, o encanamento dos terreos da contorna cara á edificación é xenial, xa que “non se poden ter máis oportunidades desde o punto de vista do desenvolvemento”. Tamén cre que é un perigo para as sementes que producen, xa que gardan sementes de plantas antigas do País Vasco para volver sementalas dun ano para outro, por exemplo, en tomates, cabazas ou pementos. Pero ten claro que coas novas vivendas estarían rodeadas de hortas, e para este tipo de sementes necesitan “asegurarse de que non se contaminan con outras clases externas e, por tanto, crúzanse. Hai que reter a limpeza e iso non o poderiamos facer máis”.

Un dos xestores do cámping Goietxea, Pascale Mazet, fala con angustia: “Desde o inicio da construción de vivendas, o cámping ten unha duración máxima de cinco anos para chegar ao fracaso económico”. Nas súas palabras, é evidente que a construción de tantas vivendas traerá traballos durante máis dun verán, e os chasquidos das obras “non son compatibles coa tranquilidade que queren os clientes do cámping”. Ademais, tras a construción das vivendas, tamén se mencionan os mesmos problemas de convivencia que a granxa: o ruído das vivendas, ou o dos instrumentos que os nenos e nenas realizan durante o día na piscina do cámping ou para o mantemento do cámping. Estorbo, pois, por todas partes.

Cara á enquisa pública

Tras a aprobación no Concello e no Colexio Vasco, en decembro de 2019, o dossier continúa. A consulta das persoas públicas asociadas, como a Cámara de Agricultura ou o Estado, que se ía a realizar durante o confinamento, foi atrasada durante varios meses, posteriormente realizarase unha enquisa pública e finalmente votarase con ou sen adaptacións (proponse máis cambios noutros barrios de Senpere). A recollida de firmas busca axilizar a opinión das dúas empresas do barrio, que xa foron informadas previamente polo alcalde de Senpere, Pierre-Marie Nousbaum, e o presidente da Mancomunidade Vasca, Jean René Etxegarai.

Outra preocupación une, ademais, a Lilia e Goietxea de Hazi: que o encanamento das terras dos arredores para a construción non lles permite ampliar a súa zona e, por tanto, “un obstáculo para a transmisión da ferramenta de traballo”, en palabras de Mazet. Por iso, durante a presentación da peticion tamén se realizan propostas, como a da clasificación das terras dos arredores para o cultivo.

 

 

 

 

“A peticion chegou un pouco tarde con respecto á negociación do plan de urbanización”

“Esta parte do plan de urbanización do pobo foi votada no consello do pobo o pasado mes de novembro e no consello do colexio público en decembro. Este dossier está agora en mans dunha investigación pública e esperamos os resultados da enquisa pública. A peticion faise agora, pero non houbo novidades desde o pasado mes de decembro; chegou un pouco máis tarde respecto da negociación da modificación deste plan de urbanización. É a sucesión lóxica deses votos o que está a suceder agora, é dicir, da enquisa pública, que o confinamento atrasou”.