Por que protestan?
Para nós hoxe debería ser un día especial, porque en condicións normais comezaría a Aste Nagusia e todos os que estamos aquí estariamos a traballar. Con todo, a situación é moi diferente e case todos estamos sen traballo.
Como vedes o futuro?
A maioría dos traballadores e traballadoras estamos sen apoio. Aos técnicos autónomos, por exemplo, impedíuselles solicitar a prórroga das axudas debido á suspensión de xornada. Por outra banda, non sabemos cando imos empezar a traballar e temémonos, porque nós seguimos nun certo estado de alarma. O 30 de setembro esgotaránsenos as subvencións que dan os Expedientes de Regulación Temporal de Emprego, e a partir de aí non sabemos que vai pasar connosco.
Hai persoal en situación diferente?
Si, algúns están en paro, pero como algunhas persoas traballaban a través de contratos temporais, moitos deles quedáronse sen axuda, xa que en tempos de pandemia non se tiveron en conta as persoas que traballan con regularidade. Moitos dos traballadores están sen soldo ou axuda e outros só perciben 400 ou 600 euros, o que non é unha condición para ter unha vida digna.
Que credes que é a solución?
Solicitamos ao Goberno Vasco, ás Deputacións Forais e aos diferentes concellos, entre eles o de Donostia, a creación dunha mesa de negociación para falar desta situación e acordar unha solución.
Cal foi a resposta das institucións públicas?
O Goberno Vasco díxonos que utilizásemos unha plataforma de negociación que teñen na rede, pero que estará paralizada até o próximo mes de setembro. Por tanto, non podemos trasladar ao Goberno Vasco as nosas reivindicacións de maneira axeitada.
Como creastes o sindicato do sector?
Somos persoas que realizamos traballos moi diversos: transporte; técnicos de son, vídeo e iluminación; costureras, etc. Vemos que en 2020 o noso sector de traballo non está profesionalizado e que falta un convenio, o que fai que o traballo sexa inestable e precario; por exemplo, xornadas longas e a periodicidade.
Despois da creación do noso sindicato e das accións públicas que realizamos, achegáronsenos os sindicatos de sempre, pero é verdade que nos últimos anos non nos axudaron demasiado para mellorar as nosas condicións laborais, por iso creamos o noso propio sindicato.
