A resposta policial ás 30.000 persoas que se reuniron o 25 de marzo contra o xigantesco abrevadero de Sainte-Solin foi de violencia alísta. Os 3.200 policías, organizadores, a liga de Dereitos Humanos e os xornalistas utilizaron oficialmente como "armas de guerra". O resultado: uns douscentos golpeados, dos que 40 son graves, e dous aínda entre vida e morte. O apoio psicolóxico e a mensaxe da importancia do coidado mutuo están a canalizar desde entón ao colectivo organizador Lles Soulevements da Terre (Levantamentos da Terra). O goberno advirte que tamén se produciron uns 40 golpes policiais.

O colectivo Lles Soulevements da Terre (levantamentos da Terra), o sindicato dos campesiños Confédération Paysanne e Bassine Non Mence (Uraska, non grazas) convocaron concentracións para denunciar esta "barbarie" do Estado, denunciando tamén a represión que sofre o movemento contra a reforma das regatas. Este tres están a moverse contra eses megaproyectos que beneficiarían ao cultivo industrial e ao medio ambiente. O colectivo Ostia, o Sindicato ELB e a Fundación Lurzaindia denunciaron a "violencia e represión do Estado francés" ante o Suprefecto de Baiona para o País Vasco Norte.

O movemento contra a Agroindustria e os seus xigantescos mega-bassines ou abrevaderos vaise estendendo e endurecendo, segundo ARGIA, na reportaxe de Francia. De feito, o ano pasado miles de persoas reuníronse en Sainte-Solin e a presión popular foi espectacular. Este 25 de marzo reuníronse catro veces máis. Non había nada que destruír ou ocupar, era só un buraco, pero o Estado francés ha feito todo o posible para protexelo… utilizando armas de guerra e golpeando a douscentos activistas.

Intentos de desmentir ao Goberno

Desde entón estamos a ver a batalla do relato. A tese do Goberno baséase en tres elementos: 6.000 manifestantes e 1.000 "radicais violentos"; fronte a eles a policía non utilizou armas de guerra e os cordóns puideron facer o seu traballo.

O relato do Estado está a ser refutado polos organizadores, e as probas son serias: a liga de Dereitos Humanos alí presente afirma que existiron, que existiron armas de guerra, as granadas lacrimeras, máis concretamente as clasificadas GM2L e as LBD. O Ministro do Interior, Gerard Darmanin, segue firme na afirmación "Non, non se utilizou ningunha arma de guerra en Sainte-Solin".

Os organizadores denunciaron enseguida que se prohibía o acceso á zona aos cordóns, xa que a LBD coas armas sen húngaro inconsciente entre as mans non viña durante moito tempo a pedir os cordóns. Pero Darmanin insiste en que isto é un fake news, polo que canalizou a súa solidariedade cos policías. Pero aí tamén, a liga de Dereitos Humanos e despois, o 29 de marzo, os medios de comunicación Le Monde e Mediapartat abriron as gravacións das chamadas telefónicas dese día, deixando claro que se prohibía a asistencia aos cordóns. Pódese escoitar: "Houbo un médico, pero lle explicamos a situación, que non imos mandar helicópteros e urxencias, porque recibimos este precepto policial". Trátase dunha declaración do Traballador de Urxencias, de 25 de marzo, á persoa que solicita atención a persoas en risco de morte.

Neste tweet subxacente aparece parte da gravación de Mediaparte (en francés):

Os familiares de dous manifestantes en coma denunciaron o "intento de asasinato", o "entorpecimiento dos cordóns" e a "difusión dos ficheiros secretos". A familia do que está en coma denunciou documentalmente a actitude dos grandes medios de comunicación Mainstream, alertando de que o seu fillo se está ensuciando e afirmando positivamente que S é fichado: "Bai Serge S é fichado, como outros miles de militantes na Francia actual. Tivo problemas xudiciais, como a maioría das persoas que loitan contra a orde establecida. Participou en múltiples concentracións contra o capitalismo, como outros millóns de mozos a nivel mundial, pensando que unha boa revolución non sería excesiva. Non son delitos que serven para ensuciar ao noso fillo, pero son unha gran honra. Na actualidade, S son fichados como "perigosos" máis de 20.000 cidadáns en Francia, sen xuízos nin bases sólidas. Supoñamos que S son 3.000 ecoloxistas fichados.

O tema segue a lume de biqueira, como mostra a portada da revista Libération deste 30 de marzo. A partir de diversos testemuños, explícase claramente que os golpeados non foron tratados correctamente. A pel leva "120 minutos de exceso", facendo referencia ás dúas horas de inconsciencia e esperadas das xordeiras: