Estamos dispostos a deixar a alimentación do pobo en mans do mercado?
- As evidencias científicas relacionadas coa agroecología son fundamentais no deseño de políticas públicas sobre sistemas alimentarios. Na actualidade, as grandes corporacións privadas vinculadas á agro-industria financian as investigacións científicas e absorben os espazos de gobernanza. Esta é a primeira colaboración de ASUNEK co Horto Vital de ARGIA. No camiño dos sistemas alimentarios agroecológicos, tentaremos aterrar os coñecementos que xorden da investigación e complementar a alimentación coas prácticas dos axentes que fortalecen a soberanía alimentaria no día a día.
Neste paradoxo da neutralidade da ciencia, buscamos evidencias científicas para facer fronte á actual crise eco-social desde a agroecología, abordando políticas públicas xustas e normativas para fortalecer o cultivo local. Por tanto, non esquezamos que as políticas públicas actuais deséñanse da man da ciencia inducida e financiada por corporacións privadas. Por exemplo, os alimentos transxénicos son imprescindibles para acabar coa fame a nivel mundial, as enerxías renovables representarán o consumo de enerxías fósiles e garantirán unha alimentación prolongada do motor do sistema capitalista, a tecnificación e dixitalización da agricultura na adaptación ao cambio climático salvaranos, e un longo etcétera. Bo, quizais teñamos que aclaralo: os medios de comunicación son tamén aliados interesantes á hora de estender e implantar as evidencias científicas.
Neste sentido, a agro-industria é un “lobby” único, por suposto, a nivel mundial e tamén no noso país! Diso falou IPES Food no seu último informe, Who´s tipping the scales (“Nor agachando balanza”), publicado o pasado mes de febreiro. En concreto, a capacidade de influencia das empresas alimentarias corporativas nos procesos de gobernanza agroalimentaria a nivel mundial.
Para reverter esta situación, o informe preséntanos tres principios crave para transformar as estruturas de poder da gobernanza alimentaria. Primeiro, abordar o impacto das corporacións sobre a gobernanza alimentaria, adoptar medidas para reducir o poder de mercado das empresas. Segundo, democratizar a gobernanza e desenvolver mecanismos participativos baseados nos dereitos humanos para dar resposta ao interese público. Terceiro, a creación de procesos autónomos, espazos para voces, reivindicacións e propostas de movementos locais.
Este cambio de estrutura de poder implica un cambio de paradigma violento, xa que a alimentación pasa de ser xestionada baixo intereses mercantilistas a ser un recurso que responda o interese público. E neste novo panorama, o interese público sabe sinceramente que sistema de alimentación necesita recuperar (ou restaurar) para garantir a calidade de vida de todos?
Palestinarren genozidiorako Israelek erabiltzen duen arma nagusietako bat gosea da. Alde batetik, Gazara elikagaiak sartzeko debekuarekin, eta, bestetik, Palestinako elikadura-burujabetza ezabatuta.
