O que veño compartir convosco nace da experiencia do proceso de creación do bosque comestible do caserío Olabe. Alí, xunto cos Attard Mathews, comezamos a crear un bosque comestible de 1.300 metros cadrados no inverno de 2021, con 40 especies de árbores e arbustos plantados. Velaquí algúns erros que me deron leccións do que fixen:
1. Plantar árbores demasiado xuntas
A excesiva asociación de árbores é un clásico á hora de crear un bosque comestible. Un domingo pola mañá quéntase a cabeza e introdúcense árbores, ás veces sen planificación, outras veces coa planificación á cola. O resultado adoita ser que as árbores se planten demasiado xuntos. Aínda que nos primeiros anos as árbores crecen pouco, algún día ocuparán un gran espazo no bosque.
A solución é facer un plano antes de empezar a plantar, aínda que sexa un bolígrafo e un anaco de papel. Para o dimensionamiento do espazo, debuxar os diámetros das árbores a escala, representados en redondo. Os factores máis importantes para o crecemento das árbores son o pé, a especie, a variedade e a adaptación medioambiental. Pregunte ben e informe sobre o crecemento (tanto en anchura como en altura) das árbores compradas para evitar que posteriormente se envíen á madeira.
2. Non planificar o control de herba
No clima de Euskal Herria a herba crece de forma espectacular, especialmente na primavera e outono. Temos que ter sempre en mente un plan de control. Tamén é conveniente manter o traseiro das árbores cuberto de material orgánico (palla, la, cartón, achas de madeira...).
Hai tres formas de controlar a herba (sen glifosatos, claro): cortar, pastar animais ou cubrir completamente o voo. Si vas cortar herba, ten en conta que terás que sacar a segadora a pasear e que iso require traballo, así que controla o tamaño do bosque.
Si vas ter que comer animais, ten en conta que hai que protexer as árbores. Para iso utilizaranse redes eléctricas (si as árbores están en ringleira) ou se protexerán árbores illadas, especialmente cando sexan pequenos. As ovellas son os animais máis viables para os bosques comestibles.
Por último, o cubrimiento de toda a terra só é viable en pequenos bosques. Para iso utilice achas de madeira, la, grava ou calquera outro material orgánico.
3. Inicio excesivo
Ás veces o problema é empezar a traballar, por medo. Con todo, cando comezamos, é difícil ampliar o sistema desde pequeno e aos poucos. Cando empezas demasiado grande, as diferentes herbas e traballos para o segundo ano che desaniman. Colle tranquilo, empeza por pequeno!
Hai que ter planificado o destino, o bosque comestible que queremos que sexa. O máis fácil é empezar a plantar en fileiras.
4º. Tentar facelo só
Os bosques comestibles son para gozar e convivir cos de ao redor. Comparte a idea e tenta sacar adiante o proxecto con alguén, sempre é máis delicioso. Iso si, que a soidade non móvache, si tes ganas, é posible actuar só.
5. Descoñecemento do arboledo
Os froiteiros teñen moitos segredos: podas, polinizaciones, tamaños, variedades, adaptacións ao medio ambiente... e é imposible coñecelos ben. Compartir prácticas, lecturas e expertos achegaranche coñecementos. Non desesperes, mantén a altura.
Un proceso é o que che propón o bosque, iniciar a experiencia, vivir os fracasos e, en consecuencia, renovar os estudos. Así é o bosque, así é a vida.
Palestinarren genozidiorako Israelek erabiltzen duen arma nagusietako bat gosea da. Alde batetik, Gazara elikagaiak sartzeko debekuarekin, eta, bestetik, Palestinako elikadura-burujabetza ezabatuta.
Laster urte guztian izango ditugu malko ilar goxoak (Pisum sativum). Oraindik, ordea, negua eta udaberria dira, ia erabat ilar freskoak jateko sasoia; udaberrian jango ditugun azken ilarrak ereiteko garaia orain hasten da. Eta oraintxe jango ditugu urria aldera erein zirenak.