Este ano, a Korrika comezou en París máis pronto que en Euskal Herria. Precisamente, a semana pasada celebrouse na capital do estado francés o proxecto a favor do eúscaro. Entre 30 e 40 persoas contou tamén coa presenza de Lorea Ibañez, de Amurrio: "É moi emocionante ver á xente correndo polas rúas de París. Non se dá conta de que estás na salsa, pero mirando atrás, pensando no frío, é impresionante. Para Ibáñez, organizar a Korrika en París é "un traballo de moito esforzo".

21.Korrikak, pola súa banda, tamén deixou moitas curiosidades: "As rúas de París foron escenario nos últimos tempos de numerosas manifestacións. Pola mobilización deses chalecos, a policía non nos deixou entrar, porque os chalecos crían que ían envorcar a nosa furgoneta. Dixémoslles que nos daba igual.Por fin deixáronnos pasar. Vendemos chalecos azamboados e despois botamos a correr. O que empezara de broma ao longo de toda a carreira converteuse nunha cantilena:Gilets violets, fomos gritando polos euskera -'chalecos azamboados polo eúscaro'-".

Máis que un recordo

Para Ibáñez, Korrika é máis que un recordo. Ademais do movemento a favor do eúscaro, tamén lle estreita a conexión co País Vasco. Por iso lembra a Korrika Txikiak, a todas as cancións apresas en Aresketa Ikastola, a dorsais pintados con ansia, etc. "Foron convertidas en apostas de quilómetros a medida que ían crecendo os anos", di. Trátase da edición do ano 2002, cando pasou por Amurrio pola noite. "Logo houbo concertos, recordo que tocou Gatibu.

Correr de París é cumprir un soño: "Entre os parisienses, a Korrika acende as ganas de aprender euskera, hai alegría e esforzo por parte dos que corren", engadiu.

Este artigo foi publicado por Aiaraldea e trouxémolo grazas á licenza Creative Commons.