Como á nosa profesión acusóuselle de ideologizar e de ser subxectivo, os historiadores temos unha obsesión especial por manter a obxectividade e o rigor científico. En consecuencia, no pasado, entre os historiadores tamén existía un prexuízo sobre as fontes de vida. A memoria humana non é perfecta. Ao lembrar o pasado poden existir erros, esquecementos e lagoas intencionadas ou involuntarias. Por iso non se consideraba adecuado realizar entrevistas aos protagonistas dos feitos históricos e ás testemuñas. En comparación con outras ciencias sociais (sociología, antropoloxía, psicoloxía, lingüística, ciencias políticas…), as fontes orais introducíronse tarde na historia.
As cousas comezaron a cambiar nas décadas de 1960 e 1970. A través da historia social empezáronse a recoller testemuños de xente oprimida e sectores silenciados, buscando o voto de suxeitos que non aparecían nos documentos escritos nin nas formas clásicas de facer historia. Desde o principio, as fontes orais adquiriron unha connotación comprometida e militante. Primeiro veu o movemento obreiro, despois o movemento feminista e a memoria histórica das guerras e ditaduras do século XX. En consecuencia, as fontes orais conduciron á democratización da historia. Con todo, a partir da década de 1980, coincidindo coa volta cultural, as fontes orais empezáronse a utilizar para abordar outros temas da historia: cotidianidad, xénero, crenzas, pensamento e costumes, por exemplo.
Actuar con fontes orais é unha das partes máis enriquecedoras do meu traballo. No caso de quen sufriron represión, acoso, clandestinidade ou violencia, é unha forma de facer o recoñecemento
Con todo, non hai que esquecer que a memoria humana non é un mero almacén do pasado. É completamente cambiante e por iso necesitan unha metodoloxía rigorosa: primeiro hai que identificar as lagoas, distorsiones e intereses que poden existir detrás dun testemuño xudicial, despois xulgar a veracidade dese testemuño e contrastalo con outras fontes (orais ou escritas). O obxectivo é extraer datos verificables.
Como dixemos, as fontes orais son especiais. A diferenza doutras fontes, o investigador participa activamente no proceso de creación da fonte: debe buscar e seleccionar aos informantes e preparar as preguntas. En función dos informadores que elixa ou das preguntas que realice, o resultado da investigación pode ser completamente diferente. Ademais, pódese analizar non só o que se conta, senón como se conta e lémbrase.
Falar con fontes orais é un pracer, unha das partes máis enriquecedoras do meu traballo. Sobre todo cando devolvemos aos informantes o froito do seu traballo: publicar os resultados das investigacións, expolos na prensa ou realizar actos de memoria. Ven que o seu testemuño valía de verdade e que achegaron á historia. No caso de quen sufriron represión, acoso, clandestinidade ou violencia, é unha forma de facer o recoñecemento.
Washington (AEB), 1930eko ekainaren 17an. AEBetako Kongresuak Muga-Zergen Legea onartu zuen. Smoot-Hawley Legea ere esaten zaio Reed Smoot senatariak eta Willis Hawley diputatuak bultzatu zutelako.
Legeak 900 produktu ingururako inportazio zerga-mugak %40 eta %60 artean igo... [+]
Durante as obras de restauración dun campo deportivo no barrio vienés de Simmering, atopouse en outubro de 2024 unha fosa común cuns 150 cadáveres. Chegouse á conclusión de que se trataba de lexionarios romanos. Morreron ao redor dos 100 anos. Ou, mellor dito, que os... [+]
A nosa nai sempre di: “Nunca comprendín por que sucedeu a Primeira Guerra Mundial”. Non ten sentido. Non entende por que as antigas potencias europeas implicáronse nunha especie de barbarie e non pensa en como convenceron aos mozos europeos e coloniais a morrer en... [+]
Até agora cremos que na Idade Media e antes de que se estendese a imprenta, os encargados de copiar os libros eran homes, concretamente monxes dos mosteiros.
Pero un grupo de investigadores da Universidade de Bergen (Noruega) concluíu que as mulleres tamén traballaron como... [+]
Florencia, 1886. Carlo Collodi, autor da coñecida novela Le avventure de Pinocchio, escribiu sobre a pizza: “Masa de pan tostado ao forno con salsa de calquera cousa que estea ao alcance da man”. O escritor e xornalista engadiu que aquela pizza tiña “unha forma complexa... [+]
Os himnos, esas modalidades de canto concretas, belas e perigosas, tenden a estar dirixidos a unha comunidade. “Amigos da miña patria e de tempada”, comeza o coñecido poema de Sarrionandia. É, naturalmente, un himno: velaquí a quen se dirixe nun ton solemne que nos pode... [+]
Lineal A é a escritura minoica utilizada fai 4.800-4.500 anos. Recentemente, no emblemático palacio de Knossos en Creta, descubriuse un obxecto de marfil, probablemente utilizado como cetro de cerimonia. O obxecto consta de dúas inscricións, unha no mango é máis curta e os... [+]
Londres 1944. Unha muller, de nome Dorothy, foi fotografada mentres realizaba labores de soldadura na ponte de Waterloo. Non temos máis datos sobre Dorothy que o seu nome, pero até hai dez anos tampouco o sabiamos. A serie de fotografías foi atopada en 2015 pola historiadora... [+]