"A disolución de ETA en maio de 2018 deu lugar a condicións que permiten afrontar a fase de construción da convivencia democrática no noso país", dixo Teresa Toda. "Con todo, para profundar definitivamente nesta fase, é necesario desatar o tres nós pendentes: o dereito á verdade, á xustiza e á reparación de todas as vítimas; o fomento da construción dunha memoria crítica e inclusiva desde os espazos sociais; a desactivación definitiva da política de excepción penal e a aplicación dunha política normalizada de presos con itinerarios de reinserción".
En canto ao terceiro punto, Toda dixo que saben que "estamos nun contexto no que se seguen aplicando aos presos as medidas de excepción", pero engadiu que aos poucos se van construíndo as condicións para que "nun prazo razoable póidase adaptar a política penal a este novo tempo, a condición de que se faga con contundencia e de maneira constante".
"Sen máis dilacións, é o momento de iniciar un debate sobre os contidos deste percorrido", dixo o membro do Foro Social Permanente. "Entendemos que para que un proceso de reinserción sexa un éxito, hai que entendelo como un proceso, empezando polo cárcere, até a rúa. E para iso, deberá ter dúas fases ben definidas: a primeira e máis urxente sería determinar o itinerario que o preso debe seguir no interior do cárcere, posibilitando garantías de primeiro a segundo grao e, fundamentalmente, de segundo a terceiro grao; a segunda, a asistencia institucional e social na fase de permisos penais (tanto en segundo grao como, fundamentalmente, en terceiro grao) e na fase de reinserción plena".
Para que este proceso teña éxito é necesario, por unha banda, "a vontade decidida do Goberno de España"; por outro, "a participación das persoas presas por delitos motivados politicamente e, por último, a vontade decidida do Goberno Vasco e do Goberno de Navarra, así como das organizacións da sociedade civil, para contribuír á súa reinserción".
"Este proceso de reinserción debe ser unha primeira fase, urxente e breve, que satisfaga as necesidades económicas e sanitarias fundamentais e que consiga estabilizarse a curto prazo. Ademais, na segunda etapa preténdese ofrecer recursos vitais sostibles, así como axudas sanitarias, sociais, económicas, educativas e ocupacionais adaptadas".
“UN CAMIÑO VASCO PARA TODOS E PARA TODOS”
➡️"Desde o Foro Social Permanente entendemos que chegou o momento de achegar #elkarbizitza.rako decisivamente. É hora de abordar o debate sobre os contidos deste percorrido para dar solución ao problema dos presos"
📌https://t.co/xtu9sDv5At pic.twitter.com/7dHqK2TT1D
— Foro Social (\
ForoSoziala) xaneiro 2, 2020
Desde moi nova sentín preguntado pola situación do noso pobo. Pronto sentín as ganas de traballar polo ben de Euskal Herria e polo seu valor e identidade.
Na década dos 80 e principios dos 90 comezamos a reunir a varios membros, unha vez cada tres meses, para analizar a... [+]
Hoxe, 8 de abril, cúmprense catro anos desde que a sociedade civil vasca desenvolveu a súa iniciativa máis importante no proceso de construción da paz: Facilitar o desarmamento civil de ETA. Doce meses despois, na Conferencia Internacional de Kanbo, deuse un paso decisivo... [+]