E para que raio toma a planta de pementos? Para que traballar na produción desta capsaicina calefactora? A planta non necesita para crecer nin para vivir. A capsaicina é utilizada pola planta de pemento. A capsaicina é unha aleloquímica, é dicir, o tema que produce a planta para influír na contorna. En primeiro lugar, algunhas plantas no torno terán dificultades para nacer e crecer a través da capsiina: leitugas (Lactuca sativa), alfalfa ou lucerna (Medicago sativa) e algunhas herbas. Os estudos indican que pode atrasar até un 50%. Tamén atrasa os animais herbívoros, non queren queimar o padal nin a lingua. Tamén escorrenta aos animais que, como herbívoros, producen pragas. A capsaicina atópase na pulpa do pemento, pero sobre todo na membrana esbrancuxada que suxeita as filas de sementes dentro do pemento. Nas sementes de pementos, a capsaicina tamén cumpre un papel específico: aínda que a semente non ten este tema, esta membrana afasta os fungos que podrecerían antes da súa expansión, como os do xénero Fusarium, inimigos incurables das plantas hortícolas.
As sementes de pemento son dispersas polas aves, son os mellores aliados do pemento. Non senten a calor da capsaicina e dispersan as sementes elegantes. Pola contra, os herbívoros rozan as sementes entre o frío e o tezo e reducen a capacidade de germinar. Ao parecer, os pementos comezaron a evolucionar para que cada vez haxa máis capsaicina, para que non se acheguen a apostar polos paxaros nin a cheirar aos herbívoros.
Nalgúns deportes a capsaicina é unha sustancia prohibida. A dor do pemento fai esquecer ao deportista que sofre e é hipersensibilizador. Por exemplo, nos deportes vacacionais está prohibido. Nas sesións de saltos de vacún dos Xogos Olímpicos de Beijin 2008, catro eguas deron positivo en capsaicina. Os cabaleiros querían quentar o peto, e as eguas estaban moi quentes, pero claro que se descualificaron!
Palestinarren genozidiorako Israelek erabiltzen duen arma nagusietako bat gosea da. Alde batetik, Gazara elikagaiak sartzeko debekuarekin, eta, bestetik, Palestinako elikadura-burujabetza ezabatuta.
Laster urte guztian izango ditugu malko ilar goxoak (Pisum sativum). Oraindik, ordea, negua eta udaberria dira, ia erabat ilar freskoak jateko sasoia; udaberrian jango ditugun azken ilarrak ereiteko garaia orain hasten da. Eta oraintxe jango ditugu urria aldera erein zirenak.