Piñeiro insignis: ouro verde praga vermella
- O que era ouro verde converteuse nunha peste vermella. E chegou até nós ese fungo que bucia os piñeiros! O que a unha ducia de anos debía servir para completar os nosos ingresos de xubilación, había que tiralos e devolvelos a cambio dunha bagatela. E aos que lle rodean: ademais de perder fortunas, inquieto, inquieto: que facer? Tirala? Manter si recupérase no inverno? Tiralos e logo replantarlos? Que cultivar? Deixar que veña o que vinga? Á parte dos piñeiros, vender terreos a media rexional? E poucas respostas. A información era confusa.
En máis dunha ocasión escoitei aos máis maiores da zona: no mellor lugar de piñeiro, o primeiro período de piñeiro é moi bo; o segundo é peor; e no terceiro, despois de quitar os seus mellores piñeirais á terra, destacan os piñeiros máis tristes. Pero sen entrar nesas constancias lóxicas, e a falta dunha reflexión máis profunda que o momento demanda, a Deputación que dirixe a política forestal dinos que vai seguir polo mesmo camiño: botar aos enfermos e promover novas plantacións. Ampliando as partidas actuais para axudas... pero para que? Sen abrir máis opcións, sen dar máis información e asesoramento, para volver tirala ao mesmo piñeiral? Ou, o que é peor, para precipitar pedazos de eucalipto que ninguén pon en dúbida as súas graves consecuencias sobre a terra? Coidado! Queremos e necesitamos bosques vivos!
Sen darse conta de que a natureza tamén é terca, pensando que a solución provén da tecnoloxía, trátase de intensificar as investigacións e de buscar piñeiros máis resistentes... Ou a facer unha fumigación de aire! ! Puxéronse na balanza a eficacia e os posibles danos a unha enfermidade tan incerta en toda a contorna? Para facer fronte ao caos actual e evitar que uns poucos (aireadores ou terratenientes) aprovéitense facilmente da situación confusa, necesitamos respostas rápidas e razoables a curto prazo.
Pero se, a pesar dos grandes recursos, concédeselles para seguir nas mesmas condicións, non se pode saír do camiño fracasado. Por iso, xunto ás medidas de urxencia, é o momento de parar, iniciar unha profunda reflexión e buscar alternativas a medio e medio prazo, partindo dos baleiros das políticas forestais actuais, para construír unha nova política forestal. E para iso, a pelota está no tellado da administración, desde o máis próximo, desde os concellos e até o goberno! Tendo claro que só desde o sector non se pode facer fronte a isto.
Para avanzar cara a unha silvicultura máis próxima á natureza, ademais da rendibilidade económica, debemos buscar a ecoloxía e a cultura. Unha actuación cofinanciada co diñeiro de todos e que redunde en beneficio de todos, tanto dos propietarios forestais como da cidadanía en xeral, e que terá verdadeiros valores públicos. E tamén na toma de decisións, convén escoitar a voz de todos!
Non hai mal árbore! A cuestión é onde, canto, para que e de que maneira plántanse, cóidase e tíranse… É hora de coñecer, organizar e pór en práctica novas oportunidades e exemplos para impulsar a información, a formación, a diversidade. O oco das seccións cortadas para enchelas de cor.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Do mesmo xeito que coa axuda dos artistas vivimos o florecimiento de Euskal Herria, tamén nesta ocasión, co seu impulso, sigamos facendo o camiño xuntos, dando o apoio necesario aos presos políticos, exiliados e deportados vascos
O lector xa sabe que a Asociación Harrera... [+]
A epistemoloxía, ou teoría do coñecemento, é unha das principais áreas da filosofía e ao longo da historia sucedéronse importantes debates sobre os límites e as bases do noso coñecemento. Nel atópanse dous poderosos correntes que propoñen diferentes vías de acceso ao... [+]
Esta semana tivemos coñecemento de que o Xulgado de Getxo arquivou o caso dos nenos de 4 anos de Europa Ikastetxea. Isto lévanos a preguntarnos: están dispostas as instancias xudiciais, policiais… para responder as demandas dos nenos? Protéxense de verdade os nosos menores... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]