Petronor é o exemplo máis claro diso. Adóitase dicir que é o maior contribuínte da Facenda Foral de Bizkaia. O lehendakari, Urkullu, e a conselleira de Industria, Arantxa Tapia, visitaron a refinaría o pasado 16 de xuño. Uns días despois, o deputado xeral de Bizkaia, Unai Rementeria, presentou os proxectos que teñen previsto levar a cabo xunto ao presidente de Petronor. Por tanto, a perfecta sintonía entre o público-privado.

En setembro deste ano afirmouse que no último ano “Petronor achegou ás facendas vascas uns ingresos de 770 millóns de euros”, tal e como se repite nos medios. Pero é verdade iso? Como di Zubiri, pouco ou nada.

Estes datos foron extraídos das contas de resultados de Petronor:

• En 2019 obtivo uns rendementos de 135 millóns de euros antes de impostos sobre sociedades.
• Con todo, pagou 0 euros no Imposto de Sociedades. É máis, ademais de non pagar recibiu de Facenda 7 millóns de euros. Por tanto, o beneficio despois do pago do Imposto de Sociedades foi de 142 millóns de euros. Isto non é un dato erróneo. Esta situación non é comprensible, pero é posible porque a normativa fiscal ofrece unha chea de vantaxes ás grandes empresas para que realicen exercicios de enxeñaría fiscal que non sexan casables cunha sociedade democrática.
• Pagou 14 millóns de euros en impostos locais.
• En subvencións públicas recibiu máis de 38 millóns de euros.

Por tanto, máis aló da propaganda, a realidade é que Petronor gaña diñeiro co Imposto de Sociedades (neste caso, 7 millóns de euros), aínda que gañe 135 millóns. E as institucións dan moito máis diñeiro a Petronor (38 millóns) que o que a empresa paga en impostos (apenas 14 millóns de impostos locais).

Cando se menciona a achega de Petronor, é posible que o que pensan sexa o IRPF que pagan os traballadores da empresa. Porque os impostos non os paga a empresa, senón os obreiros. É posible que tamén se incremente nas contas os ingresos das Facendas polo Imposto Especial sobre Hidrocarburos ou polo IVE. Estes impostos non son pagados pola empresa, senón por nós mesmos cada vez que adquirimos combustible para o noso vehículo. Por tanto, podemos dicir que Petronor paga pouco ou nada. A frase do profesor Zubiri é realmente correcta.

Gustaríanos saber si Urkullu, Rementeria e os que dan eco á noticia teñen coñecemento diso. É incrible que non o saiba, e sería moi grave. Pero máis grave aínda é a participación na operación de limpeza de face ás empresas, cando estas non están dispostas a facer nada polo benestar social.

Outra conclusión é que existe unha marxe moi ampla para que as empresas aumenten os impostos que pagan polos beneficios, sobre todo nas grandes corporacións con decenas e centos de millóns de euros de beneficios. Petronor pagaría impostos, pero a normativa permítelle evitalo. E quen fai a normativa? Os que aparecen na foto coas cabezas de Petronor. Por tanto, o poder político e o poder económico están de acordo para que Petronor e outras empresas non paguen o imposto dos beneficios.

Aos que negan ás empresas a posibilidade de subir impostos, pediriámoslles que non sentan hipócritas, sobre todo na situación actual, e que digan a verdade. Parécelles ben que Petronor non pague o imposto a pesar de obter grandes beneficios? Bo, pois que llo digan. Pero rógolles que non digan que non é o momento axeitado para aumentar os impostos sobre beneficios empresariais, patrimonio, capitais e rendas altas. Nunca é unha boa oportunidade; as nosas autoridades pensan que nunca convén alixeirar un pouco o peto dos máis ricos.