Un estudo analiza as relacións entre o sistema financeiro do Estado español e a ocupación de terras palestinas. Segundo os investigadores Nora Miralles, Carlos Díaz e Felip Daza, os parques e proxectos de explotación de enerxía solar son construídos polo Estado sionista en territorios ocupados, e puxeron de manifesto as conexións financeiras entre o sistema financeiro do Estado español e o Estado sionista. O mapa inclúe a empresas como BBVA, Kutxabank, Ibercaja, TSK Group, Abengoa ou Soltec.

O Estado sionista en busca da independencia enerxética

O Estado de Israel foi unha "illa enerxética", illada dos sistemas enerxéticos e redes eléctricas dos países veciños. Ademais, o Estado sionista tivo que importar enerxía historicamente e tivo unha gran dependencia das "importacións enerxéticas". Así foi ata que a partir de 2009 atopáronse na costa os xacementos de gas Tamar e Leviathan. Así, o Estado colonizador incrementou os seus reservas desde entón e, ao parecer, conseguiu unha capacidade de producir 35 veces ao ano a enerxía que consome grazas ao gas, segundo datos de 2018.

O contexto cambiou e, debido ao cambio climático, os países occidentais han apostado, segundo os investigadores, polas enerxías renovables. Así, para manter a independencia enerxética, o Estado sionista pretende que en 2020 o 30% da enerxía consumida sexa producida por fontes renovables, das que o 90% deberá ser satisfeita pola enerxía solar. Para iso, o parque solar deberá multiplicarse por cinco nos próximos anos.

Os parques solares son un "factor importante" na ocupación dos territorios

Os investigadores denunciaron que os sionistas tamén aproveitan proxectos que explotan a enerxía solar para difundila no territorio e expulsar aos palestinos. Cisxordania está dividida en tres zonas polo sistema de ocupación militar do Estado sionista: a zona A (18% do territorio), que se atribúe á Autoridade Palestina; a zona B (22% do territorio), que "depende dunha administración compartida"; e a zona C (60% do territorio), controlada militarmente polo Estado sionista. Nela atópanse once emprazamentos ilegais de sionistas: en total, 600.000 colonos sionistas viven en 250 estancias ilegais.

Na última zona, concretamente na zona C, atópanse todos os parques de aproveitamento de enerxía solar. Trátase dunha zona de recursos naturais que alberga a pedra denominada "ouro branco" e que posúe terra fértil para o cultivo. O estudo sinala que nesta zona tamén hai asentamentos industriais e a produción está baseada en materias primas explotadas desde os territorios palestinos.

Os parques de enerxía solar teñen o mesmo fondo. No val de Jordan (dentro da área C) concéntranse a maior parte dos proxectos de parques de enerxía solar. Os palestinos están obrigados a utilizar a rede eléctrica da empresa pública sionista IEC nas zonas A e B, pero tampouco hai infraestruturas na zona C. Neste ámbito, ademais, o Estado de Israel ordenou a derriba de 16.085 edificios palestinos en 2016. Durante o proceso, ICA e militares sionistas "destruíron ou roubaron equipos de auga e sol", reducindo os escasos recursos enerxéticos palestinos e beduinos.

Greenwashing do sistema financeiro español

Realizan instalacións solares no deserto de Naqab e ao longo de Cisxordania. Os paneis solares utilízanse nas casas dos colonizadores, pero os maiores investimentos pódense atopar nos "macroproyectos" do deserto de Naqab, como o parque solar Ketura Sun, o xigantesco proxecto de Ashalim (que pretende ampliar os estados sionistas) ou ShneurTze'elim.

Estes proxectos de Megra, segundo os investigadores, requiren grandes investimentos externos. A participación internacional na construción de parques é notable: proxectos que foron fornecidos ou construídos por EDF Energies Nouvelles do Estado francés, Belectric alemán ou Solar First de EEUU.

Tanto as empresas occidentais como os bancos están inmersos na construción destes parques de enerxía solar, e o documento analiza as conexións entre o Estado sionista e o sistema financeiro do Estado español. SolarEdge, provedor de parques solares no Val de Jordán, ten conexións co Banco de Santander e está presente nos "fondos de investimento" de Ibercaja. Así mesmo, os investigadores anunciaron que Bankia e o BBVA acumulan accións de case medio millón de empresas sionistas.

Ademais destes bancos, a empresa Abengoa participou na planificación do proxecto Ashalim megaproyecto do deserto de Naqab, cuxa financiamento de proxectos de enerxía solar corría a cargo, entre outros, de Bankia. Esta empresa vendeu ademais o 50% do proxecto ao español TSK Group. Ademais, BBVA ten activos de risco na empresa Alstom, propietaria do megaproyecto, e tamén achegou "avais verdes" por valor de 400 millóns de euros.

Denuncian que bancos e empresas utilizan a práctica de greenwashing (branqueo verde, en eúscaro). É dicir, empresas e bancos din que financian proxectos que son "respectuosos co medio ambiente", "socialmente responsables" e "sostibles", pero que levan a cabo en terreos que forman parte do proceso de ocupación de Palestina. Neste sentido, advertiron que se incrementou o uso dos "bonos verdes" das institucións públicas e que, ao parecer, converteuse nun "mercado prioritario" de bancos e fondos de investimento.