Palestina: (non) no noso nome
Os cidadáns saímos unha e outra vez á rúa para solidarizarnos con Palestina. Deixamos claro o desexo do pobo. Con todo, as institucións seguen sendo xordas e firmes en dar aire ao sionismo. Escoitamos noticias sobre o xenocidio que sofre o pobo palestino (noticias demasiado antigas), cheas de desesperación e impotencia.
En todas as charlas, manifestacións e actos exponse a mesma pregunta: “que podemos facer os cidadáns?”. O carácter humano que ten esta pregunta fai aflorar a nosa visión humanitaria, pero tamén esconde a nosa responsabilidade. Non somos conscientes (queres selo?) até que punto somos responsables da situación. Quizais non queremos velo.
Esta distancia entre os cidadáns e as institucións pon de manifesto os fallos do noso sistema (trampas) e pon en cuestión o noso confort (nosa blancura, os nosos privilexios, nosa norte global). Isto provócanos unha gran inquietude. E o malestar baséase na seguinte pregunta: “Estamos realmente dispostos a romper con esa comodidade e asumir a nosa responsabilidade?”. Porque, se actuamos desde un punto de vista decolonial e antiracista, onde deberiamos situarnos?
A filosofía Ayurveda explica que o ser humano teña dous ollos: o ser humano ten dous ollos para mirar cun ollo cara a fóra e o outro cara a dentro. Temos dous ollos á vez para poder mirar cara a fóra e cara a dentro. Que é o que temos entón dentro?
Este sistema global sitúanos no norte. Como levamos con orgullo (non é para menos) que somos un pobo oprimido e que sobrevive, tamén debemos ser conscientes de que a nosa identidade ten moitas arestas e que hoxe temos privilexios no mundo global. A súa aceptación non elimina a opresión noutros contextos. Os conceptos, as situacións ou as identidades son complexos e non se explican mediante pensamentos binarios simples.
Tomar conciencia disto pode ser o primeiro paso para acabar con esa incapacidade. Este reposicionamiento non só nos fai responsables, senón que nos fai posibles axentes de cambio. Na medida en que as institucións (concellos, Deputacións Forais, Goberno Vasco) representen ao pobo, deberemos actuar (até derrubar se fose necesario) e esixir un cambio na actitude e tendencias vascas que rompa a complicidade que temos hoxe en día.
E é que hoxe en día moitas institucións vascas son responsables directos do xenocidio que sofre o pobo palestino. Un dos máis significativos é o C.A.F. (Beasain) é unha empresa (o 3% corresponde ao Goberno Vasco). Desde 2019 xestiona o tranvía de Xerusalén e realiza “labores de expansión”. Facendo chegar o tranvía aos asentamentos ilegais situados en Xerusalén Oriental, unindo a zona ocupada con Xerusalén Occidental, facilita aos colonos a súa obrigación (ocupación e xenocidio). Aínda que forma parte (e beneficia) da ocupación e o xenocidio, este ano o seu presidente, Andrés Arizkorreta, recibirá da Deputación Foral a Medalla de Ouro de Gipuzkoa (manchada de sangue palestino).
Tamén sabemos que moitas empresas vascas dedícanse á fabricación de armas (con subvencións do Goberno Vasco):
Aernnova de Miñano, ITP de Barakaldo, Sada de Andoain ou Sener de Getxo.
Non é isto o que nos produce malestar? Porque:
No noso nome está a ocorrer a destrución dun pobo.
No noso nome está a suceder un xenocidio.
No noso nome, grazas á complicidade do Goberno Vasco, á colaboración das Deputacións Forais vascas e ao impulso das empresas vascas, está a producirse un xenocidio.
No noso nome está a producirse un xenocidio coa complicidade vasca, a axuda vasca e o impulso vasco.
Por tanto, o boicot si que queima privilexios e responsabilízanos.
Gora Palestina libre, do río ao mar.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]
Os mozos comezan a consumir pornografía antes, xa que o porno é a súa única educación sexual. Como demos chegamos até aquí?
Hoxe en día, hai que recoñecer que grazas a Internet é moito máis fácil ver pornografía. Desgraciadamente, a través dun clic o neno de entre... [+]
O pasado 5 de decembro, o pp presentou no Parlamento de Navarra unha proposición de lei para desvincular os procesos de funcionarización dos postos de Secretaría e Intervención das entidades locais de Navarra. Se isto sucedese, ao redor de 30 persoas alcanzarían unha... [+]
Este ano cúmprese o 51 aniversario da proclamación polas Nacións Unidas do Día Internacional dos Dereitos Humanos o 10 de decembro. Esta data cobrou importancia en Euskal Herria e desde o Observatorio de Dereitos Humanos de Euskal Herria queremos ofrecer algúns elementos de... [+]
Érase unha vez o pobo converteuse nun depósito de cultura. Co paso do tempo, as medidas restritivas tomadas polas autoridades mundiais contra calquera forma de expresión cultural foron apagando a chama, a creatividade e a imaxinación dos pobos, como unha vela aos poucos. Con... [+]
A presenza de Elon Musk nos medios de comunicación avanza como un foguete tras aterrar no xardín da Casa Branca. Outros poderes, ao parecer, víronse alterados polo poder e a influencia que está a adquirir, e para reducir a súa influencia, cargaron contra a rede X. Nas... [+]